سقط تکراری

سقط تکراری

Recurrent Early Pregnancy Loss

بررسی اجمالی

از بین رفتن زودرس حاملگی، یک تجربه ناامیدکننده و دلخراش است. از بین رفتن زودرس حاملگی متأسفانه شایعترین عارضه بارداری انسان است و در حدود 75٪ از کل زنان باردار اتفاق می افتد. بیشتر این  آسیب ها به رسمیت شناخته نمی شوند و قبل یا با  مورد انتظار بعدی اتفاق می افتند. از بین موارد شناخته شده ، 15-20٪ منجر به سقط های خود به خود (SAB) یا حاملگی خارج رحمی می شوند. تقریباً 5٪ از زوجهایی که تلاش برای باردارشدن دارند 2 مورد سقط جنین پی در پی دارند و تقریبا 1٪ از زوج ها 3 یا بیشتر از دست دادن بارداری دارند

از دست دادن زودرس حاملگی به عنوان خاتمه بارداری قبل از حاملگی 20 هفته یا با وزن جنین کمتر از 500 گرم تعریف شده است. اکثر محققان موافق هستند که هر دو حاملگی خارج رحمی و مولر نباید در تعریف لحاظ شوند. جدول 1 تعاریف خاصی را ارائه می دهد.

آزمایشات سقط مکرر

شیوع سقط تکراری

اکثر مطالعات نشان دهنده سقط جنین خود به خودی بین 10-15٪ است. با این حال ، میزان واقعی سقط زودرس به دلیل تعداد زیاد حاملگی های شیمیایی که در 2-4 هفته پس از بارداری شناخته نمی شوند ، نزدیک به 50٪ است. بیشتر این  سقط ها به دلیل نارسایی گامت (به عنوان مثال ، عملکرد اسپرم یا تخمک) است. در یک مطالعه کلاسیک توسط Wilcox و همکاران در سال 1988 ، 221 زن در طی 707 چرخه قاعدگی پیگیری شدند. در کل 198 بارداری انجام شد. از این تعداد ، 43 (22٪)  سقط قبل از شروع قاعدگی بود  و 20 مورد دیگر (10٪) از طریق بالینی تشخیص داده بودند.

احتمال بروز  سقط خودبخودی(SAB) با هر سقط جنین پی در پی افزایش می یابد. داده های حاصل از مطالعات مختلف نشان می دهد که پس از یک SAB ، خطر ابتلا  یک زوج به SAB دیگر تقریبا 15٪ است. اما اگر دو SAB رخ دهد ، خطر بعدی تقریباً به 30٪ افزایش می یابد.

 این میزان برای زنانی که حداقل یک نوزاد زنده متولد شده ندارند ، بیشتر است. چندین گروه 

تخمین زده اند که خطر از بین رفتن بارداری بعد از سه سقط جنین پی در پی 30-45٪ است که با با خطر در افرادی که دو SAB داشتند قابل مقایسه است.

 این داده ها اختلاف نظر را در مورد زمان ارزیابی ارزیابی تشخیص برانگیخته است ، در حالی که بسیاری از متخصصان ترجیح می دهند پس از دو سقط به جای سه سقط اپروچ را شروع کنند.

_______________________________________________________________________________________________________________________

بیشتر بخوانید: بارداری خارج از رحمی
_______________________________________________________________________________________________________________________

اصلی ترین علت سقط جنین و راههای جلوگیری از افتادن بچه

اتیولوژی

علل از دست دادن زودرس حاملگی متنوع است و اغلب بحث برانگیز است. بیش از یک عامل اتیولوژیک اغلب وجود دارد. شایع ترین دلایل سقط مکرر به شرح زیر است:

دلایل ژنتیکی

آنوپلوئیدی

سوماتیک

کروموزوم جنسی

اختلالات مندلی

اختلالات چند عاملی

ناهنجاریهای کروموزومی والدین (جابجایی)

وارونگی های کروموزومی

علل ایمونولوژیک

دلایل خود ایمنی

علل آلوایمیون

علل آناتومیک

ناهنجاری مولرین رحمی

سپتوم رحمی (ناهنجاری که بیشتر با سقط همراه است)

رحم تک شاخ

Hemiuterus

رحم دوشاخ

شرایط مرتبط با دی اتیل استیل استرول

امید تازه برای زنان با سقط مکرر را اینجا بخوانید!

نقایص اکتسابی (به عنوان مثال ، سندرم آشرمن)

نارسایی دهانه رحم 

لیومیوم

پولیپ رحم

علل عفونی

دلایل محیطی

سیگار کشیدن

مصرف زیاد الکل

کافئین

عوامل غدد درون ریز

دیابت قندی

آنتی بادی های ضد تیروئید

نقص فاز لوتئال

اختلالات  هماتولوژی ( خون شناسی)

سن حاملگی در زمان SAB می تواند سرنخ هایی درباره علت ایجاد کند. به عنوان مثال ، نزدیک به 70٪ SAB ها در 12 هفته اول به دلیل ناهنجاریهای کروموزومی هستند. با این حال ، سقط ناشی از سندرم آنتی فسفولیپید (APS) و ناسازگاری دهانه رحم پس از سه ماهه اول رخ می دهد.

علل ژنتیکی

شیوع و انواع بیشتر سقط جنین خودبخودی ناشی از کاریوتیپ غیر طبیعی (آنوپلوئید) جنین است. حداقل 50٪ كل SAB های سه ماهه اول از نظر سیتوژنتیك غیر طبیعی هستند. این رقم شامل ناهنجاری های ناشی از اختلالات ژنتیکی منفرد مانند اختلالات مندلی یا جهش در چندین مکان نیست. برخی از نمونه هایی که ممکن است با ارزیابی کاریوتیپ ها تشخیص داده نشوند ، اختلالات پلی ژنتیکی یا چند عاملی است.

بالاترین میزان کانسپتای ( بارداری)  از نظر سیتوژنتیکی غیرطبیعی در حاملگی در ابتدای بارداری اتفاق می افتد و نرخ ها پس از دوره جنینی کاهش می یابد (طول بیش از 30 میلی متر crl). میزان سقط جنین طبیعی (اوپلوئید) و غیر طبیعی (آنوپلوئید) با سن مادر افزایش می یابد.

سقط مکرر ممکن است از 2 نوع ناهنجاری کروموزومی حاصل شود: (1) عود یک ناهنجاری عددی (آنوپلوئیدی) در جنین ، که معمولاً ارثی نیست یا (2) ناهنجاری ساختاری ناشی از یکی از والدین.

آنوپلوئیدی

جنین های غیر طبیعی از نظر سیتوژنتیکی به دلیل اسپورادیک ، مانند عدم عملکرد میوز و یا پلی پلوئید از ناهنجاری های لقاح ، معمولاً آنوپلوئید هستند.

تریزومی اتوزومال

تریزومی اتوزومال در 50٪ از سقط جنین غیر طبیعی در سه ماهه اول درگیر