آماده سازی جراحی برای IVF
بطور کلی یک جراح باید تا جایی که امکان داردبه طرز محافظه کار عمل کند ، او باید در نظر بگیرد که بیمار با یک لوله فالوپ به خوبی عمل می کند تا با دو لوله ناقص، که باعث افزایش خطر حاملگی خارج رحمی یا تکرار چسبندگی لگن می شود. اگر لوله های فالوپی فراتر از ترمیم باشند، سالپینژکتومی دوطرفه با تخریب ناحیه در آماده سازی IVF توصیه می شود.
انسداد لوله ای به علت عقیمی انتخابی بهتر است با جراحی میکروسکوپ ترمیم وبازسازی انجام شود، گرچه گرایش مدرن آن است که با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی ریناستموز اتصال مجدد دوقسمت لوله )انجام شود. در هر دو مورد، دانستن نوع تکنیک استفاده شده در لوله بستن قبلی در انتخاب روش توبو پلاستی اهمیت دارد. متاسفانه، کوتریزاسیون لوله ها، مقدار زیادی از بافت را از بین می برد، بنابراین مقدار لوله های فالوپ باقی مانده اغلب به اندازه کافی طویل نیست تا ریناستوموز موفق باشد.
قبل از آناستوموز، بیمار با استفاده از یافته های HSG و لاپاراسکوپی برای ارزیابی میزان اندازه پروگزیمال و ديستال لوله های فالوپ باقی مانده انجام شود. برای انجام مجدد ریناستوموز، لوله نهایی باید حداقل 4.5 سانتی متر اندازه گیری شود. اگر فیمبرکتومی انجام شده باش ، درمان به جز IVF امکان پذیر نیست. بهترین کاندیداهای ریناستوموز لوله ای، بیمارانی هستند که با روش حلقه فالوپ، فلیشی کلیپ یا پومروی جراحی بستن لوله داشته اند. میزان باروری ناشی از ریناستوموز لوله ای که توسط یک جراح ماهر انجام می شود، از 80- 70 درصد متغیر است. میزان حاملگی نابجا تقریبا 7٪ است.
ترجمه: راضیه فرقانی
نظرات شما