18970
دیدگاه
۱۳۹۸/۳/۲اختلالات ریوی در بارداری
<h2> <strong>اختلالات ریوی در بارداری</strong></h2> <p> شایع ترین اختلال ریوی ،<strong> آسم </strong>مزمن یاتشدید حاد آن است که حدود ۴ درصد زنان حامله رامبتلا می کند.پنومونی نیز عارضه شایعی است که مستلزم بستری کردن مجدد بیمار در دوره <a href="http://novinmama.com/NovinMama/ViewPost.aspx?postID=108">پس از زایمان</a> است زنان حامله به ویژه در سه ماهه آخر، ظاهرا قادر به تحمل پنومونیت حاد شدید نیستند.</p> <p> تغییرات فیزیولوژیک ناشی از حاملگی به شرح زیر است:</p> <p> ۱_ظرفیت حیاتی وظرفیت دمی در اواخر بارداری حدود۲۰ درصد افزایش می یابد</p> <p> ۲_حجم ذخیره بازدمی از ۱۳۰۰ به حدود ۱۱۰۰ می رسد</p> <p> ۳_حجم جاری دراثر ویژگیهای محرک تنفسی پروژسترون حدود ۴۰ درصد افزایش می یابد</p> <p> ۴_ تهویه دقیقه ای به علت افزایش حجم جاری، حدود۳۰ تا۴۰ درصد افزایش می یابد.درنتیجه po2 شریانی از ۱۰۰ به ۱۰۵ میلی متر جیوه افزایش می یابد.</p> <p> ۵_ در اثر افزایش نیازهای متابولیک ، تولید دی اکسید کربن تقریبا ۳۰ درصد افزایش می یابد، اما به طور همزمان ظرفیت انتشار همراه هیپر ونتیلاسیون نیز افزایش می یابد وpco2 شریانی از ۴۰ به ۳۲ میلی متر جیوه کاهش پیدا می کند.</p> <p> ۶_حجم باقیمانده حدود ۳۰ درصد کاهش می یابد واز ۱۵۰۰ میلی متر به ۱۲۰۰ میلی متر می رسد</p> <p> ۷_بزرگ شدن رحم وافزایش فشار رحمی، سبب میشوند کمپلیانس دیواره قفسه سینه یک سوم کاهش پیدا کند، درنتیجه ظرفیت باقی مانده عملکردی که حاصل جمع حجم ذخیره بازدمی وحجم باقیمانده است، ۱۰_۲۵ درصد کاهش می یابد.</p> <p> <img alt="اختلالات ریوی در بارداری" src="PaydarCoreFileManagerPlaceHolder/n2.jpg" /></p> <p> حاصل این تغییرات ناشی از حاملگی ، افزایش قابل توجه تهویه دراثر تنفسهای عمیقتر( ونه افزایش تعداد تنفسها) است. این تغییرات دراثرمصرف پایه اکسیژن که در نیمه دوم حاملگی به طور فزاینده از ۳۰ به ۴۰ میلی متر در دقیقه افزایش می یابد، به وجود می آیند.</p> <hr /> <p> <a href="http://novinmama.com/forum/topic/10129"><strong>آیا میدانید چرا در دوران بارداری به ویتامین A احتیاج دارید؟</strong></a></p> <hr /> <p> <strong>آسم</strong></p> <p> میزان شیوع در بارداری ٤-٨ درصد است .</p> <p> نوعی اختلال التهابی مزمن راههای هوایی است که جزء ارثی مهم نیز دارد .</p> <p> در تمام موارد یک محرک محیطی مانند دود سیگار یا انفولانزا وجود دارد .</p> <p> <strong>شاخص های اصلی : </strong></p> <p> - انسداد برگشت پذیر راههای هوایی در اثر انقباض عضلات صاف برونش</p> <p> - احتقان عروقی</p> <p> - ترشح موکوس فراوان و ادم مخاطی</p> <p> <strong>نکته مهم :</strong> چون پروستاگلاندین های سری F و ارگونووین اسم را تشدید میکنند ، باید در صورت امکان از کاربرد انها خودداری شود.</p> <p> <strong>. سیر بالینی اختلالات ریوی</strong></p> <p> - از ویزینگ خفیف تا برونکواسپاسم شدید</p> <p> - کاهش نسبت FEV1 به FVC و کاهش حداکثر جریان بازدمی (PEF).</p> <p> - افزایش پیشرونده کار تنفسی ، کاهش تحرک قفسه سینه ، ویزینگ یا تنگی نفس.</p> <p> - در ابتدا بعلت هیپرونتیلاسیون ، فشار اکسیژن شریانی در محدوده طبیعی می ماند و کاهش فشار CO2 و الکالوز تنفسی داریم.</p> <p> با تشدید تنگی راه هوایی ، هیپوکسمی شریانی رخ میدهد.</p> <p> در انسداد شدید، احتباس زودهنگام CO2 داریم که ابتدا بصورت افزایش co2 شریانی و در صورت تداوم انسداد، نارسایی تنفسی ناشی از خستگی رخ میدهد .</p> <p> <strong>نکته</strong> : اسم حتی در مراحل اولیه ، میتواند برای زنان حامله و جنین خطرناک باشد چرا که کمتر بودن ظرفیت باقیمانده عملکردی و افزایش شنت ریوی باعث میشود زنان حامله اسیب پذیری بیشتری برای ابتلا به هیپوکسی و هیپوکسمی داشته باشد.</p> <p> </p> <p> <img alt="اختلالات ریوی در بارداری" src="PaydarCoreFileManagerPlaceHolder/n3.jpg" /></p> <p> . اثار حاملگی بر اسم</p> <p> معمولا هیچ اثر قابل پیش بینی وجود ندارد و در ١/٣ موارد بهتر شده و ١/٣ تغییری نداشته و ١/٣ بدتر میشود .</p> <p> تشدید اسم در بیماری شدید ، شایعتر است .</p> <p> احتمال تشدید اسم ، در حین لیبر و زایمان وجود دارد .</p> <p> نکته : احتمال تشدید بیماری بدنبال سزارین ، نسبت به زایمان طبیعی ١٨ برابر است .</p> <h2> <strong>پیامد حاملگی :</strong></h2> <p> اگر بیماری شدید نباشد ، پیامدهای حاملگی عالی است .</p> <p> احتمال افزایش سقط خود بخود ، پره اکلامپسی ، پره ترم لیبر ، محدودیت رشد جنین ، مرگ و میر پری ناتال و دکلمان جفتی</p> <p> افزایش قابل توجه موربیدیته ، با شدت بیماری و کنترل ضعیف بیماری ، ارتباط دارد .</p> <p> . عوارض استئاتوس اسماتیکوس</p> <p> - خستکی عضلانی همراه با ایست تنفسی</p> <p> - پنوموتوراکس</p> <p> - پنومومدیاستن</p> <p> - کورپولمونر حاد </p> <p> - اریتمی های قلبی</p> <p> - افزایش چشمگیر مرگ و میر مادری و جنینی ، در صورت نیاز به تهویه مکانیکی</p> <p> . اثار جنینی</p> <p> زمانیکه بدنبال اسم الکالوز تنفسی رخ میدهد ، مدتها قبل از اینکه اکسیژناسیون مادر مختل شود ، هیپوکسمی جنینی رخ داده است .</p> <p> پاسخ جنین به هیپوکسمی مادر :</p> <p> - کاهش جریان خون بند ناف </p> <p> - افزایش مقاومت عروق سیستمیک و ریوی </p> <p> - کاهش برونده قلبی</p> <p> <strong>نکته </strong>: میزان بروز محدودیت رشد جنین با افزایش شدت اسم ، افزایش می یابد .</p> <p> با توجه به اینکه با افزایش شدت اسم ممکن است وضعیت جنین رو به وخامت بگذارد ، درمان همه جانبه و تهاجمی اندیکاسیون دارد</p> <p> حتمال تراتوژن بودن داروهای ضداسم وجود دارد که البته دارهای پر مصرف ضد اسم اینگونه نیستند .</p> <h2> <strong> ارزیابی بالینی اختلالات ریوی بارداری</strong></h2> <p> <strong>نشانه های بالینی مهم :</strong></p> <p> تنفس دشوار ، تاکیکاردی ، نبض پارادوکس ، بازدم طولانی مدت و استفاده از عضلات تنفسی فرعی</p> <p> . تجزیه و تحلیل گازهای شریانی :</p> <p> تفسیر نتایج با توجه به مقادیر طبیعی در بارداری می باشد .</p> <p> فشار co2 بیشتر از ٣٥ همراه با PH کمتر از ٧/٣٥ با هیپرونتیلاسیون و احتباس CO2 مرتبط است .</p> <p> بررسی عملکردریه باید بخشی روتین از روند ارزیابی و درمان اسم باشد . با سنجش متوالی FEV1 یا حداکثر سرعت جریان بازدمی PEFR بهترین معیار در مورد شدت بیماری بدست میاید .</p> <p> که FEV1 کمتر از یک یا کمتر از ٢٠ درصد پیش بینی شده با بیماری شدید همراه است و ارتباط با هیپوکسی و پاسخ ضعیف به درمان و افزایش عود دارد .</p> <p> هر کدام از زنان میتوانند با وسایل سنجش ارزان و قابل حمل ، میزان پایه PEFR خود را اندازه گیری کنند تا بتوان انرا با مقادیر بدست امده در هنگام علامت مقایسه کرد .</p> <p> ارتباط کاملی بین FEV1 و PERR وجود دارد و PEFR در حاملگی طبیعی تغییری نمیکند.</p> <p> <img alt="اختلالات تنفسی در بارداری" src="PaydarCoreFileManagerPlaceHolder/n4.jpg" /></p> <p> . درمان اسم مزمن</p> <p> <strong>دستور العمل های لازم : </strong></p> <p> ١. اموزش بیمار : درمان عمومی اسم و اثار ان بر حاملگی </p> <p> ٢. پرهیز از عوامل تسریع کننده محیطی مانند عفونتها و بویژه سرماخوردگی</p> <p> ٣. بررسی عملکرد ریه و سلامت جنین </p> <p> ٤. درمان دارویی</p> <p> بطور کل زنان با اسم متوسط تا شدید باید روزانه دوبار میزان FEV و PEFR خود را اندازه گیری کنند و FEV١ نرمال میزان بیش از ٨٠ درصد طبیعی است .</p> <p> اگونیستهای بتا ، اسپاسم برونش را کاهش میدهند و کورتیکوستروییدها ، جزء التهابی را درمان میکنند .</p> <p> در اسم خفیف ، اگونیست بتا کافی است و در اسم مداوم ، کورتیکوستروییدهای استنشاقی هر ٣-٤ ساعت تجویز میشوند .</p> <p> . درمان اسم حاد </p> <p> درمان در بارداری مشابه غیربارداری است ولی برای بستری کردن زنان حامله استانه بسیار پایینتری مد نظر است .</p> <p> - هیدراتاسیون وریدی</p> <p> - اکسیژن با ماسک : نگاه داشتن فشار اکسیژن شریانی بالای ٦٠ و حفظ اشباع اکسیژن در حد ٩٥ درصد</p> <p> - اندازه گیری FEV1 و PEFR </p> <p> پالس اکسیمتری مداوم </p> <p> - پایش الکترونیک جنین </p> <p> <strong>درمان خط اول اسم حاد</strong> : اگونیستهای بتاادرنرژیک شامل تربوتالین ، البوترول ، اپی نفرین ، ایزوپرترنول ، متا پرترنول بصورت زیرجلدی ، خوراکی یا استنشاقی که باعث شلی عضلات صاف برونش میشوند .</p> <p> مصرف کورتیکوسترویدها در صورتی است که قبلا بعنوان درمان نگهدرانده استفاده نشده باشند .</p> <p> در موارد شدید میتوان از سولفات منیزیم نیز استفاده نمود .</p> <p> اگر پاسخ سریع به کورتیکوستروید استنشاقی و متسع کننده عروق داده نشود ، ازفراورده های خورراکی یا تزریقی کورتیکوستروید استفاده میشود .</p> <p> متیل پردنیزولون وریدی ٤٠-٦٠ mg هر ٦ ساعت تجویز میشود .</p> <p> شروع اثر کورتیکوسترویدها چند ساعت طول میکشد و در اغاز حتما باید همراه با اگونیست بتا تحویز شود .</p> <p> اگر در درمان ابتدایی ، میزان FEV1 و PEFR به بیش از٧٠ درصد پایه برسد میتوان بیمار را مرخص نمود .</p> <p> بستری بیمار در مواردیکه ، به بیش از سه دوز اگونیست جهت حفظ PEFR و FEV1 بالا ٧٠ درصد لازم است و نیز در موارد دیسترس تنفسی اشکار .</p> <p> <strong>. استاتوس اسماتیکوس</strong></p> <p> اسم شدیدی که پس از ٣٠-٦٠ دقیقه بدرمان همه جانبه پاسخ ندهد.</p> <p> در مواردیکه علیرغم درمان تهاجمی ، وضعیت تنفسی مادر رو به وخامت باشد باید لوله گذاری زودهنگام مدنظر باشد .</p> <p> <strong>موارد تهویه مکانیکی :</strong></p> <p> - خستگی </p> <p> - احتباس CO2</p> <p> - هیپوکسمی</p> <p> لیبر و زایمان : </p> <p> در زنان اسماتیک در حال زایمان ، داروهای نگهدارنده تا پایان مرحله زایمانی ادامه می یابد .</p> <p> به تمام زنانیکه در عرض ٤ هفته قبل زایمان کورتون گرفته اند باید استرس دوز تجویز شود که دوز معمول ، ١٠٠ mg هیدروکورتیزون وریدی هر ٨ ساعت در حریان لیبر و تا ٢٤ ساعت بعد از زایمان است .</p> <p> سنجش FEV1 و PEFR در بدو بستری انجام شود و سپس در صورت بروز علایم سنجش سریال ادامه یابد .</p> <p> برای اماده سازی سرویکس از اکسی توسین و پروستاگلاندین های E1 و E2 استفاده شود .</p> <p> برای بیدردی زایمان ، فنتانیل بر مپریدین ارجح است .</p> <p> روش ایده ال برای بی حسی ، اپیدورال است .</p> <p> برای سزارین ، انالژزی هدایتی ارجح است ، چون لوله ممکن است باعث اسپاسم شدید برونش شود .</p> <p> درمان خونریزی بعد از زایمان با ، اکسی توسین و پروستاگلاندین E2 است .</p> <p> نکته مهم : تحویز PG F2 یا مشتقات ارگوتامین ممنوع است چون سبب اسپاسم شدید برونش میشوند .</p> <h2> <strong>برونشیت حاد </strong></h2> <p> عفونت راههای هوایی بزرگ ، بصورت سرفه و بدون پنومونیت </p> <p> شیوع در ماههای زمستان</p> <p> اغلب عامل ویرال دارند</p> <p> سرفه اغلب ١٠-٢٠ روز طول میکشد .</p> <h2> <strong>انواع پنومونی</strong></h2> <p> - کسب شونده از جامعه : شیوع در خانمهای جوان و سالم و از جمله در بارداری</p> <p> - پنومونی مرتبط با مراقبتهای بهداشتی</p> <p> - پنومونی بیمارستانی</p> <p> - پنومونی مرتبط با ونتیلاتور</p> <p> <strong>نکته </strong>: خانم حامله پنومونی شدید همراه با کاهش چشمگیر ظرفیت تهویه را بخوبی افراد غیر حامله تحمل نمیکنند و جنین نیز تحمل ضعیفی در برابر هیپوکسمی و اسیدوزدارد .</p> <p> چون بسیاری از موارد پنومونی بدنبال بیماریهای ویرال دستگاه تنفسی فوقانی رخ میدهند ، تشدید یا پابرجاماندن علایم معرف بروز پنومونی هستند .</p> <p> تمام زنان باردار مشکوک به پنومونی باید تحت رادیوگرافی قفسه سینه قرار بگیرند .</p> <p> خود حاملگی ، سبب مساعد شدن زمینه برای ابتلا به پنومونی نمیشود .</p> <div> <hr /> <ol class="p-r-0 m-b-0 w-100 col-xs-12 list-inline list-unstyled" itemscope="" itemtype="http://schema.org/BreadcrumbList" style="box-sizing: inherit; margin-top: 0px; padding-left: 0.46875rem; list-style: none; position: relative; min-height: 1px; width: 930px; color: rgb(129, 129, 129); font-family: IRANSansNumber, Tahoma, sans-serif; margin-bottom: 0px !important; padding-right: 0px !important;"> <li> <ol class="p-r-0 m-b-0 w-100 col-xs-12 list-inline list-unstyled" itemscope="" itemtype="http://schema.org/BreadcrumbList" style="box-sizing: inherit; margin-top: 0px; padding-left: 0.46875rem; list-style: none; position: relative; min-height: 1px; width: 930px; margin-bottom: 0px !important; padding-right: 0px !important;"> <li> <p> <a href="http://novinmama.com/NovinMama/ViewPost.aspx?postID=263">عفونت های ویروسی در دوران بارداری</a></p> </li> </ol> </li> </ol> <hr /> <p> </p> </div> <p> پنومونی باکتریایی :</p> <p> بیش از نیمی از پنومونیهای بزرکسالان ، باکتریایی هستند که استرپ پنومونیه ، شایعترین است .</p> <p> علایم : سرفه ، تنگی نفس ، تولید خلط ، درد پلورتیک قفسه سینه</p> <p> رادیو گرافی قفسه سینه برای تشخیص ضروری است .</p> <p> درمان : </p> <p> بهتر است تمام موارد بستری شوند و در موارد شدید حتی در ICU .</p> <p> ابتدا از یکی از ماکرولیدها استفاده میکنیم مانند ، ازیترو مایسین ، کلاریترو مایسین یا اریترومایسین</p> <p> در موارد شدید بیماری دو نوع درمان داریم :</p> <p> ١. فلوروکینونهای تنفسی مانند لووفلوکساسین ، موکسی فلوکساسین یا ژمی فلوکساسین </p> <p> ٢. یکی از ماکرولیدها همراه با بتالاکتام .</p> <p> دوز بالای اموکسی سیلین یا اموکسی سیلین کلاولانات ، بتالاکتامهای ارجح هستند .</p> <p> داروهای جایگزین بتالاکتام شامل سفتریاکسن ، سفپودوکسیم یا سفوروکسیم هستند.</p> <p> خطر تراتوژنی فلوروکینونها اندک است و در صورت وجود اندیکاسیون ، باید استفاده شوند .</p> <p> اگر استافیلوکوک طلایی مورد شک باشد ، باید وانکومایسین اضافه شود . </p> <p> بهبود بالینی در عرض ٤٨-٧٢ ساعت رخ میدهد و تب در عرض ٢-٤ روز رفع میشود و رفع کامل علایم رادیولوژیک تا ٦ هفته ممکن است طول بکشد .</p> <p> در صورت پابرجا ماندن تب توصیه به تکرار رادیوگرافی میشود.</p> <p> درمان پنومونی حداقل ٥ روز ادامه یابد.</p> <p> امکان شکست درمان در ١٥ درصد است که باید از رژیم ضدمیکروبی گسترده تر استفاده شود و بررسی تشخیصی وسیع ضرورت دارد .</p> <p> معیارهای پنومونی شدید:</p> <p> - تعداد تنفس بیش از ٣٠ بار در دقیقه</p> <p> - نسبت Pao2/Fio2 مساوی یا کمتر از ٢٥٠</p> <p> - ارتشاحات چندلبولی</p> <p> - کنفوزیون و دیس اریانتاسیون</p> <p> - اورمی</p> <p> - لکوپنی با WBC کمتر از ٤٠٠٠ </p> <p> - ترومبوسیتوپنی با پلاکت کمتر از ١٠٠ هزار</p> <p> - هیپوترمی کمتراز ٣٦ درجه</p> <p> - هیپوتانسیون که مستلزم درمان تهاجمی با مایعات است.</p> <p> پیامد حاملگی در موارد پنومونی :</p> <p> - مرگ و میر مادری و جنینی، چشمگیر است .</p> <p> - امکان پارگی زودرس پرده ها .</p> <p> - پره ترم لیبر ، وزن کم تولد و پره اکلامپسی</p> <p> واکسن پنوموکوک در خانم حامله سالم توصیه نمیشود و تنها در موارد HIV ، سابقه استعمال شدید دخانیات ، دیابت ، بیماریهای قلبی ، ریوی یا کلیوی و اسپلنی مانند سلول داسی توصیه میشود .</p> <p> </p> <p> <img alt="اختلال ریوی در بارداری" src="PaydarCoreFileManagerPlaceHolder/n5.jpg" /></p> <p> پنومونی انفولانزایی</p> <p> عوامل خطر شامل ، حاملگی و استعمال دخانیات و هیپرتانسیون مزمن است .</p> <p> پنومونی انفولانزایی اولیه شامل تولید اندک خلط و ارتشاحات رادیوگرافیک اندک است و با بهبود بالینی اولیه پس از ٢-٣ روز احتمال پنومونی ثانویه باکتریایی است .</p> <p> در انفولانزای بدون عارضه درمان حمایتی با تب برها و استراحت توصیه میشود .</p> <p> درمان ضدویروسی زودهنگام موثر است که برای پیشگیری دارویی و درمان انفولانزای A, B در عرض دو روز از شروع علایم میتوان از دارهای مهار کننده نوروامینیداز استفاده نمود مانند اوسلتامیویر یا زانا میومیر </p> <p> داروهای فوق خطر پنومونی را کاهش میدهند و بهتر است در تمام زنان حامله صرف نظر از شناسایی پنومونی استفاده شوند و جزو داروهای کم خطر هستند.</p> <p> برای پیشگیری واکسیناسیون علیه انفولانزا A توصیه میشود.</p> <p> <strong>نکته </strong>: واکسیناسیون پره ناتال باعث محافظت یک سوم شیرخواران بمدت حداقل شش ماه میشود .</p> <p> . <strong>سل</strong></p> <p> این عفونت از طریق استنشاق مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود و بیش از٩٠ درصد موارد محدود و خاموش می ماند .</p> <p> <strong>علایم </strong>:</p> <p style="text-align: justify;"> سرفه با خلط اندک ، تب کم شدت ، هموپتزی ، کاهش وزن </p> <p style="text-align: justify;"> علائم متنوع در CXR از جمله کاویتاسیون و لنفادنوپاتی مدیاستن</p> <p style="text-align: justify;"> . سل و بارداری :</p> <p style="text-align: justify;"> شیوع سل در زنان حامله HIV مثبت زیاد است .</p> <p style="text-align: justify;"> سل خاموش اندومتر احتمال ، ناباروری لوله ای دارد .</p> <p style="text-align: justify;"> در صورتی که درمان سل انجام نشود ، سل فعال احتمالا اثار نامطلوبی بر روند بارداری دارد و پیامدهای حاصل به محل عفونت و سیر زمانی تشخیص در ارتباط با زایمان بستگی دارد .</p> <p> عوارض بارداری : </p> <p style="text-align: justify;"> زایمان پره ترم ، وزن کم هنگام تولد ، محدودیت رشد جنین ، مرگ و میر پری ناتال تا ١٠ برابر ، پره اکلامپسی</p> <p style="text-align: justify;"> مننژیت سلی در ١/٣ موارد با مرگ و میر مادری همراه است و سل ستون فقرات احتمال پاراپلژی دارد .</p> <p style="text-align: justify;"> پنومونی پنوموسیتیس کارینی :</p> <p style="text-align: justify;"> شایعترین اختلال مرتبط با HIV در حاملگی است .</p> <p style="text-align: justify;"> میزان مرگ و میر در بارداری ٥٠ درصد است .</p> <p style="text-align: justify;"> درمان با تری متوپریم سولفا است یا گاها پنتامیدین</p> <p style="text-align: justify;"> برای پروفیلاکسی میتوان از روزانه یک قرص تری متوپریم سولفا ، در گروه خاصی از زنان حامله با HIV استفاده نمود </p> <p style="text-align: justify;"> پنومونی قارچی </p> <p style="text-align: justify;"> در بارداری در موارد نقص سیستم ایمنی دیده میشوند و عفونت معمولا خفیف است .</p> <p style="text-align: justify;"> در زنان حامله علامتدار ، در صورت همزمانی اریتم ندوزوم ، پروگنوز بهتر است .</p> <p style="text-align: justify;"> اکثر موارد کریپتوکوکوز در بارداری بصورت مننژیت دیده میشود.</p> <p style="text-align: justify;"> ایتراکونازول درمان ارجح در عفونت قارچی منتشر است و نیز میتوان از امفوتریپسین و کتوکونازول استفاده نمود .</p> <p style="text-align: justify;"> نکته : مقادیر زیاد فلوکونازول ، ایتراکونازول و کتوکونازول در اوایل حاملگی امبریوتوکسیک است و حد المقدور در سه ماه اول نباید استفاده شوند .</p> <p> </p> <p> <img alt=" پنومونی قارچی" src="PaydarCoreFileManagerPlaceHolder/n6.jpg" /></p> <p> تشخیص : </p> <p> ١. تست پوستی توبرکولین</p> <p> ٢. سنجش میزان ازادی اینترفرون گاما</p> <p style="text-align: justify;"> نتیجه منفی تست پوستی نیاز به بررسی بیشتر ندارد و در صورتیکه قطر ٥ میلیمتر یا بیشتر باشد مثبت تلقی میشود و مستلزم ارزیابی از نظر بیماری فعال با رادیوگرافی قفسه سینه است .</p> <p style="text-align: justify;"> در بیماران بسیار پر خطر شامل ، بیماران HIV مثبت و رادیوگرافی غیر طبیعی و تماس اخیر با بیماری فعال با نتیجه تست پوستی ٥ میلیمتر و بیشتر را سریعا باید درمان نمود .</p> <p style="text-align: justify;"> در بیماران پر خطر ، شامل افراد متولد شده در خارج و معتادان وریدی و جمعیتهای کم درامد و افراد با بیماریهای طبی افزایش دهنده سل را با تست ١٠ میلیمتر یا بیشتر باید درمان نمود .</p> <p style="text-align: justify;"> در افراد بدون موارد فوق درمان با تست پوستی ١٥ میلیمتر یا بیشتر صورت میگیرد .</p> <p> درمان :</p> <p style="text-align: justify;"> در بیماران توبرکولین مثبت غیر حامله و کمتر از ٣٥ سال و فاقد شواهد بیماری فعال ، ایزونیازید ٣٠٠mg خوراکی روزانه داده میشود . ایزونیازید در بارداری بی خطر است اما با توجه به افزایش احتمال هپاتیت ناشی از ان در دوره بعد از زایمان ، بهتر است این درمان به تعویق انداحته شود .</p> <p style="text-align: justify;"> افرادیکه اخیرا تست پوستی انها مثبت شده است و نیز انهایی که در معرض عفونت فعال قرار گرفته اند ، قبل از زایمان درمان میشوند .</p> <p style="text-align: justify;"> در افراد HIV مثبت نیز باید درمان در بارداری شروع گردد و همزمان داروهای ضد رتروویروسی نیز تجویز شود که اگر اغاز این دو درمان با هم باشد ممکن است سبب سندرم بازسازی التهابی سیستم ایمنی IRIS گردد و بهتر است درمان ضد ویروسی ٢-٤ هفته پس از درمان ضدتوبرکولوز شروع گردد .</p> <p style="text-align: justify;"> عفونت فعال</p> <p style="text-align: justify;"> در بیماران حامله درمان اغازین با رژیم چهار دارویی ایزونیازید ، ریفامپین ، اتامبوتول و پیرازین امید همراه با پیریدوکسیناست که بمدت دو ماه تجویز میشود و سپس بمدت ٤ ماه ایزونیازید و ریفامپین داده میشود .</p> <p style="text-align: justify;"> نکته : در مدت درمان با داروهای ضد سل ، شیردهی ممنوع نمی باشد .</p> <p style="text-align: justify;"> . سل نوزادان </p> <p style="text-align: justify;"> باسیلمی سل ممکن است جفت را الوده کند ، اما در موارد محدودی از این موارد جنین نیز الوده میشود و سل مادرزادی رخ می دهد .</p> <p style="text-align: justify;"> سل مادرزادی بدنبال اسپیراسیون ترشحات الوده حین زایمان نیز رخ میدهد.</p> <p style="text-align: justify;"> مورد نادری از سل مادرزادی در اثر لقاح ازمایشگاهی دیده شده است .</p> <p style="text-align: justify;"> علایم سل نوزادی : </p> <p style="text-align: justify;"> هپاتواسپلنومگالی ، دیسترس تنفسی ، تب و لنفادنوپاتی</p> <p style="text-align: justify;"> نکته : اگر مادر مبتلا به سل فعال ، قبل از زایمان درمان شود و نتیجه کشت خلط منفی باشد ، احتمال عفونت نوزاد غیر محتمل است .</p> <p style="text-align: justify;"> توصیه میشود نوزادان از مادران مشکوک به بیماری فعال جدا شوند و ایزوله شوند</p> <p style="text-align: justify;"> در صورت عدم درمان مادر ، خطر بیماری نوزاد ی که از مادر با سل فعال بدنیا میاید در سال اول ٥٠ درصد است.</p> <p> </p> <p> <strong>منبع : بارداری وزایمان ویلیامز </strong></p> <p> <strong>نوشته وگرد آوری راضیه فرقانی</strong></p>
راضیه فرقانی کارشناس مامایی
راضیه فرقانی کارشناس مامایی دانش آموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران با سابقه ۲۸ سال فعالیت مامایی وزنان درمطب وبیمارستان درتهران .. درحال حاضر مدیر وب سایت تخصصی نوین ماما می باشند که دانش وتجربیات خود را دراین زمینه به کاربران گرامی ارائه می دهند.
دیدگاه
ارسال نظر
ارسال