12210
دیدگاه
۱۳۹۷/۹/۱۷فیبروئید
<p> <a href="http://novinmama.com/NovinMama/ViewPost.aspx?postID=153">فیبروم</a> تومور خوش خیم از جنس عضلات صاف است</p> <p> میوم ساب موکوزال در زیر مخاط آندومتر قرار دارد و به داخل حفره‌ی رحم برجسته می‌شود. فیبروم اینترامورال کاملاً درون میومتر قرار دارد. فیبرمهای ساب سروزال در سمت خارجی رحم زیر پوشش سروز به طرف داخل حفره‌ی شکم رشد می‌کنند. فیبرمهای ساب موکوزال وساب سروزال ممکن است پایه دار (pedunculated) باشند</p> <p> فیبرمهای اینترامورال و ساب موکوزال معمولاً خونروی غیر طبیعی رحمی ایجاد می‌کنند. انواع اینترامورال و ساب سروزال به طور معمول درد لگن و پشتی واحساس سنگینی و فشار عمومی ایجاد می‌کنند. </p> <h2> اپیدمیولوژی: </h2> <p> همه‌ی زنان درمعرض ابتلا به فیبرم هستند، این توده‌ها شایع‌ترین تومورهای دستگاه ژنیتال زنان بوده و در 30 درصد زنان در سنین 40 تا 60 سال مشاهده می‌شوند. که فاکتور نژاد_ ناباروری _چاقی _ سابقه خانوادگی وژنتیک موثراست که میتونه با علایم وبدون علایم بروز کند در حال حاضر فیبرومها شایع‌ترین علت هیسترکتومی در زنان در بسیاری از کشورها به شمارمی‌روند. </p> <h2> پاتوفیزیولوژی: </h2> <p> عامل ایجاد رشد فیبروم هنوز مشخص نیست. . احتمالاً تعامل هورمونهای مختلف و فاکتورهای رشد که هنوز به خوبی شناخته نشده‌اند در این امر دخیل است. سرعت رشد فیبروم نیز به استروژن و پروژسترون و دیگر هورمونها وابسته است. این سرعت رشد فیبروم در میان زنان به شدت متغیر است و علت دقیق این تنوع نامشخص است. . اکثر میومها بدون علامت‌اند و تنها 10 تا 20 ( بیش از 14 درصد) درصد زنان مبتلا علامت دار می‌شوند.</p> <h2> علائم و شکایات </h2> <h3> 1- خونروی شدید عادت ماهانه: </h3> <p> شایعترین علامت فیبرم خونروی غیر طبیعی است که به طور مشخص به صورت خونروی شدید ماهانه بروز می‌کند و اغلب همراه با دفع لخته است. . خونروی شدید رحم معمولاً در میومهای اینترامورال و ساب موکوزال دیده می‌شود. علاوه برخونروی شدید رحمی، الگوهای دیگر خونروی غیرطبیعی مثل لکه بینی (SPOTING) وجود دارند. </p> <h3> 2- درد لگن و احساس فشار: </h3> <p> عدم تناسب رشد فیبروم با کفایت عروقی آن باعث کاهش خون رسانی و ایسکمی توده و درجات مختلفی از دژنرسانس و نکروز و اسکار در توده‌ می‌شود، که این به نوبه‌ی خود دردلگن ایجاد می‌کند.البته برای یافتن علت درد لگن در ژینکولوژی، بررسی دقیق سایر پاتولوژی‌ها الزامی است. احساس پری یا سنگینی، نفخ، درد مبهم و تندرنس خفیف . ویا به صورت دیسمنوره در هنگام قاعدگی بروز میکند</p> <h3> 3- علائم ادراری: </h3> <p> فشار توده‌ی فیبرم روی سیستم ادراری ممکن است علائمی از قبیل تکرر ادرار، احساس فوریت urgency در دفع ادرار،بی‌اختیاری ادرار، و حتی گاهی احتباس ادرار (به علت فشار بر خروجی مثانه) ایجاد کند. </p> <p> عوارض میوم</p> <p> فیبرم و باروری: </p> <p> نتایج بعضی تحقیقات حاکی از آن است که وجود فیبرم ممکن است احتمال سقط _ زایمان زودرس _ عدم رشد جنین(Iugr_ قرارگیری جفت در محل نامناسب رحم مثل دهانه رحم پلاسنتا پرویا) بررسی‌های انجام شده در زنانی که تنها علت شناخته شده‌ی ناباروری آنها فیبرم بوده نشان داده است که بسیاری از این بیماران، پس از درمان فیبرم باردار شده‌اند. </p> <h3> فیبرم و ریسک بدخیمی: </h3> <p> فیبروئیدها تومورهای خوش‌خیم هستند. براساس مطالعات ژنتیکی احتمال ایجاد تومور بدخیم (لیومیوسارکوما) از فیبروم.وجود ندارد(۵./. درصد).</p> <p> ‌ (http://tkanal.ir/t/2869befb9923715405.png)‌تشخیص: ۱_ التروسونوگرافی ۲_هیسترو سکوپی ۳_هیسترو سالپنگو گرافی ۴_ سونو هیسترو گرافی ۵_ لا پاراسکوپی </p> <p> درمانهای فیبرم برایاس علایم( خونریزی شدید _اسپاتینگ_درد وعلایم فشاری _ ادراری_) وسایز آن _ تمایل به بارداری انجام میشود</p> <h2> درمان فیبروئید چیست</h2> <div> معمولاً اولین روش درمانی است که هنگام شروع یا تشدید علائم انجام می‌شود و ممکن است شامل درمان با داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) از قبیل مورتین یا ناپروسین جدیدا ایندو متاسین ارجح است، قرصهای ضد بارداری یا عامل پروژستینی باشد. چنانچه اینها در کنترل علائم بی‌اثر باشند تصمیم ‌برای ادامه‌ی‌ درمان به سن بیمار، بزرگی فیبرومها، چگونگی میل زن به بارداری در آینده بستگی دارد. درمان دیگری که ممکن است در شرایط مطمئن استفاده شود اگونیست هورمون آزاد کننده گنادو</div> <div> تروپین (GNRH) است. این دسته از داروها تولید هورمونهای استروژن توسط تخمدان را بلوک می‌کنند. شایعترین اگونیست GNRH مصرفی که به صورت تزریق 1 بار در ماه بار تجویز می‌شود. از اثرات جانبی بالقوه مهم این داروها کاهش تراکم استخوان است که ممکن است باعث استئوپوروز در مصرف دراز مدت بشود . متأسفانه فیبرومها معمولاً بعد از اتمام درمان اگونیست‌های GNRH دوباره رشد می‌کنند. </div> <div> هیستروسکوپی: </div> <div> فیبرومهای ساب موکوزال باهیستروسکوپ قابل برداشتن هستند: برای برداشتن فیبروم با هیستروسکوپ معمولاً بعد از 3 تا 6 ماه درمان با GNRH انجام می‌شود. درمان اخیر باعث کاهش خونرسانی فیبروم و کوچک شدن آن شده و احتمال خونروی در زمان هیستروسکوپی راکم می‌کند و شانس موفقیت را بالا می‌برد. </div> <div> جراحی: </div> <div> جراحی معمولاً به دو روش میومکتومی (فقط برداشت فیبروم) و هیسترکتومی انجام می‌شود. میومکتومی به طور شایع در خانمهایی که جوانترند و تمایل به حفظ رحم و بارداری‌های بعدی دارند. انجام می‌شود این روش در 80 درصد از موارد در کنترل علائم موفق است با این حال احتمال عود فیبروم بین 10 تا30 درصد موارد 3 تا 5 سال بعد از درمان وجود دارد. اسکار وسیع ‌لگنی و اختلالات باروری از دیگر عوارض میومکتومی است هیسترکتومی ضرورتاً برای تمام بیمارانی که علائم اصلی آنها خونروی است مؤثر و درمان قطعی است ضمناً درد و علائم ادراری را برطرف می‌کند و میزان عوارض آن کم است. . . </div> <div> امبولیزاسیون فیبروم: </div> <div> امبولیزاسیون فیبروم یا امبولیزاسیون شریان رحمی (UAE) یک روش آنژیوگرافیک و رادیولوژیک مداخله‌یی (interventional) برای درمان فیبرومها است. تکنیکی است که با فرستادن یک لخته (embolus) مصنوعی جریان خون را در عروق فیبروم متوقف و آن را از اکسیژن و المانهای مغذی محروم می‌کند. نتیجه‌‌ی این محرومیت چروکیدگی و کوچک شدن فیبروم است. اگر چه این روش، درمان نسبتاً جدیدی برای فیبروم است . </div> <div> <hr /> <h2> <a href="http://novinmama.com/novinmama/ViewPost.aspx?postID=153" target="_blank">روشهای درمانی فیبروم در یائسگی</a></h2> <hr /> <p> بعضی بیماران ممکن است سندرم بعد از آمبولیزاسیون را تجربه کنند (تب، درد، تهوع) علائم معمولاً طی چند روز کاهش می‌یابند و بیمار فعالیتهای سبک خود را از سر می‌گیرد. شروع کلیه‌ی فعالیتها 7 تا10 روز بعد از انجام این روش امکان پذیراست.</p> </div> <div> در بعضی موارد بطور نادر از وسایل داخل رحم حاوی پروژستین برای درمان استفاده میشود</div> <div> لاپاراسکوپی۱_:میومکتومی از طریق لا پارا سکوپی کهدر میومهای ساب سروزال وپدیکوله که سایز وتعداد آن از طریق MrA مشخص شده باشد انجام میشود۲_ میولیزیس ازطریق کرایو(کرایو لیزیس)۳_ امواج صوتی: استفاده از امواج صوت تحت کنترل ام آرآی یکی از روش های درمان سرپایی و غیرتهاجمی برای تخریب بافت فیبروم است. در این روش یک متخصص رادیولوژی با استفاده از ام آرآی داخل بافت رحم را مشاهده می کند تا امواج را به طور دقیق روی بافت فیبروم متمرکز کند.</div> <div> </div> <h3> ترجمه شده توسط راضیه فرقانی</h3> <h3> منبع:http://www.aafp.org/afp/2007/0515/p1503.html </h3>
راضیه فرقانی کارشناس مامایی
راضیه فرقانی کارشناس مامایی دانش آموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران با سابقه ۲۸ سال فعالیت مامایی وزنان درمطب وبیمارستان درتهران .. درحال حاضر مدیر وب سایت تخصصی نوین ماما می باشند که دانش وتجربیات خود را دراین زمینه به کاربران گرامی ارائه می دهند.
دیدگاه
ارسال نظر
ارسال