عفونت اداراری در زنان (UTI)

علائم عفونت ادراری در زنان

عفونت ادراری (UTI) در زنان شایع است ، که بیش از 6 میلیون مراجعه بیمار به پزشکان در سال در ایالات متحده انجام می شود. سيستيت (عفونت مثانه) بيشتر اين عفونت ها را نشان مي دهد . اصطلاحات مرتبط با آن شامل پیلونفریت است که به عفونت دستگاه ادراری فوقانی اشاره دارد. باکتریوری ، که باکتری های موجود در ادرار را توصیف می کند. و کاندیدیا ، که مخمر را در ادرار توصیف می کند.

علائم و نشانه های UTI در بزرگسالان به شرح زیر است:

دیزوری

فوریت و تکرر ادرار

احساس پر بودن مثانه یا ناراحتی پایین شکم

حساسیت سوپرا پوبیک

درد پهلو و حساسیت زاویه ای درمهره های کمری (ممکن است در سیستیت وجود داشته باشد اما UTI فوقانی را پیشنهاد می کند)

ادرار خونین

تب ، لرز و ضعف (ممکن است در بیماران مبتلا به سیستیت ذکر شود ، اما بیشتر با UTI فوقانی همراه است)

تشخیص عفونت ادراری (UTI) در زنان

مطالعات تشخیصی برای UTI شامل  تست،  کشت وکامل ادرار  است. هیچ مطالعه تصویربرداری در ارزیابی روزمره سیستیت اندیکاسیون ندارد.

تأکید کنونی در تشخیص UTI با تشخیص پیوریا ، به شرح زیر است:

یک تست سطحی با لکوسیت استراز مثبت در اکثر موارد کافی است

در زنانی که یافته های بالینی حاکی از UTI دارند ،  بررسی میکروسکوپی ادرار ممکن است حتی اگر تست سطحی( بدون کشت ) لکوسیت استراز منفی باشد نشان داده شود.

پیوریا با شمارش لکوسیت ها در ادرار تازه  با استفاده از یک محفظه هموسیتومتری با دقت بیشتری اندازه گیری می شود. بیش از 10 گلبول سفید (WBCs) / میلی لیتر غیر طبیعی است

سایر یافته ها به شرح زیر است:

هماچوری میکروسکوپی تقریباً در نیمی از موارد سیستیت وجود دارد

پروتئینوری درجه پایین شایع است

آزمایش نیترات مثبت برای UTI بسیار خاص است ، اما فقط در 25٪ بیماران مبتلا به UTI رخ می دهد

کشت ادرار معیار معیار تشخیص UTI است. در صورت وجود هر كدام از موارد زير كشت ادرار را در بيماران مبتلا به سيستيت احتمالي در نظر بگيريد:

نقص سیستم ایمنی

ابزار دقیق دستگاه ادراری

قرار گرفتن در معرض اخیر در برابر آنتی بیوتیک ها

عفونت مکرر

سن بالا

تعریف عفونت ادراری (UTI) در زنان 

بر اساس نتایج کشت در نمونه های ادرار  تمیز گرفته شده ، به شرح زیر است:

سیستیت: بیش از 1000 واحد تشکیل کلونی (CFU) / میلی لیتر

پیلونفریت: بیش از 10،000 CFU / میلی لیتر

باکتریوری بدون علامت: در یک زن ، بیش از 100000 CFU / میلی لیتر در یک فرد بدون علامت

درمان خوراکی با یک آنتی بیوتیک انتخاب شده تجربی که در برابر باکتریهای کلیفرم هوازی گرم منفی  (به عنوان مثال ، اشریشیا کولی) موثر است مداخله درمانی اصلی در بیماران مبتلا به سیستیت است. داروهای انتخابی اول برای درمان سیستیت حاد بدون عارضه در زنان شامل موارد زیر است:

نیتروفورانتوئین

مونوهیدرات / ماکرو کریستال 

تری متوپریم _سولفا متوکسازول

Trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP-SMX)

فسفومایسین

ملاحظات در انتخاب آنتی بیوتیک به شرح زیر است:

انتخاب آنتی بیوتیک تجربی تا حدودی توسط الگوهای مقاومت موضعی تعیین می شود

آنتی بیوتیک های بتا-لاکتام (به عنوان مثال ، آموکسی سیلین کلواولانات ، سفدینیر ، سفاکلور ، سفپودوکسیم پروکستیل) ممکن است در مواردی که سایر عوامل توصیه شده استفاده نشوند مورد استفاده قرار بگیرند. 

در بیماران مبتلا به پیلونفریت اولیه احتمالی باید از فسفومایسین و نیتروفورانتوئین مونوهیدرات / ماکروکریستال ها اجتناب شود. [

پزشکان ممکن است بخواهند استفاده از تریمتوپریم _ سولفامتوکسازول TMP-SMX را محدود کنند تا  ایجاد ارگانیسم های مقاوم را کاهش دهند

فلوئوروکینولون ها به طور معمول برای سیستیت پیچیده رزرو میشوند

مدت زمان درمان آنتی بیوتیک برای سیستیت حاد ، بدون عارضه در خانم هایی که باردار نیستند به شرح زیر است:

TMP-SMX  به مدت 3 روز داده می شود

فسفومایسین در یک دوز واحد داده می شود

مونوهیدرات / ماکروکریستال های نیتروفورانتوئین به مدت 5-7 روز داده می شود

عوامل بتا-لاکتام به مدت 5-7 روز داده می شود

برای سیستیت در خانمهای مسن یا عفونت ناشی از استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس ، 7 روز درمانی پیشنهاد می شود

اکثریت قریب به اتفاق زنان مبتلا به عفونتهای ادراری به صورت سرپایی  درمان  میشوند. بستری در بیمارستان ممکن است برای برخی از بیماران مبتلا به UTI پیچیده توصیه شود.

فاکتورهای پیچیده شامل موارد زیر است:

ناهنجاری های ساختاری (به عنوان مثال ، ، ناهنجاریهای دستگاه ، سوند داخلی ، انسدادی)

بیماری متابولیک (به عنوان مثال ، دیابت ، نارسایی کلیوی)

نقص ایمنی (به عنوان مثال ، عفونت HIV ، شیمی درمانی فعلی ، مرحله پیش سرطان فعال)

درمان های انتخابی عفونت ادراری(UTI) در بارداری 

روشهای درمان برای زنان باردار با UTI

خط اول درمان

نیتروفورانتوئین مونوهیدرات / ماکرو کریستال 100 میلی گرم خوراکی دو بار در روز برای 5-7 روز یا

آموکسی سیلین 500 میلی گرم خوراکی دو بار در روز (جایگزین: 250 میلی گرم خوراکی سه بار در روز) برای 5-7 روز یا

آموکسی سیلین-کلووولانات 500/125 میلی گرم خوراکی دو بار در روز به مدت 3-7 روز (جایگزین: 125/0 250 میلی گرم خوراکی سه بار در روز برای 5-7 روز) یا

سفالکسین 500 میلی گرم خوراکی دو بار در روز برای 3-7 روز

خط دوم درمان

فوزفومایسین 3 گرم به صورت خوراکی به صورت تک دوز با 3-4 اونس. از آب

منبع: medscape.com

ترجمه راضیه فرقانی