واژینیت التهابی منتشراگزوداتیو (DIV) شکل غیر طبیعی واژینیت چرکی مزمن است. این بیماری عمدتاً در قفقازیها اتفاق میافتد و اوج آن در دوران پیش از یائسگی است. علائم و نشانه ها غیر اختصاصی هستند. DIV تشخیص افتراقی با سایر واژنیت های چرکی است و سایر علل واژینیت چرکی باید کنار گذاشته شوند. علائم اصلی شامل ترشحات چرکی، تحریک دهلیزی-واژن و دیسپارونی است. معاینه دیواره های واژن علائم التهاب همراه با افزایش اریتم و پتشی را نشان می دهد. از طریق میکروسکوپی (محل مرطوب) ترشحات واژن، DIV با افزایش سلول های التهابی و سلول های اپیتلیال پارابازال (سلول های سنگفرشی نابالغ) تعریف می شود. فلور واژن غیر طبیعی است و pH همیشه بالای 4.5 است. اگرچه علت و پاتوژنز ناشناخته باقی مانده است
فقدان نسبی لاکتو باسیلها و جایگزینی آنها با کوکسیهای گرم مثبت (معمولأ استرپتوکک
پاسخ مطلوب به عوامل ضد التهابی نشان می دهد که علت ایمونولوژی باشد
تشخیص افتراقی شامل واژینیت آتروفیک شدید، لیکن پلان فرسایشی، پمفیگوس ولگاریس و پمفیگوئید سیکاتریسیال است.
کلیندامایسین واژینال موضعی یا کورتیکواستروئیدهای واژینال درمان کافی هستند.
10% کرم هیدروکورتیزون 3 تا 5 گرم ( توسط اپلیکاتور واژینال) به صورت داخل واژینال یک بار در روز. کرم هیدروکورتیزون ده درصد به صورت تجاری در دسترس نیست، اما می تواند توسط یک داروساز ترکیب شود. برای بیماری خفیف، دو بار در روز قرار دادن واژینال کرم هیدروکورتیزون 0.5٪ یا یک شیاف رکتال 25 میلی گرمی یک گزینه است، به خصوص اگر کرم هیدروکورتیزون 10٪ در دسترس نباشد.
به عنوان یک بیماری مزمن، درمان نگهدارنده باید در نظر گرفته شود زیرا عود شایع است.
منبع :
PubMed