باتوجه به اینکه سطح تستوسترون در زنان با افزایش سن کاهش می یابد و درزمان یائسگی به طور ناگهانی تغییر نمی کندبنابراین زنان دراواخر دهه سوم وچهارم زندگی سطح آندروژن کمتری نسبت به زنان جوانتر دارند.. وبطور طبیعی سطح تستوسترون زنان ده درصد مردان می باشد.
بااین حال دیتاهای دررابطه با درمان آندروژنی درزنان درپیش از یائسگی محدود وقطعی نیست ازطرفی آندروژن درمانی در سنین باروری خطر بالقوه برای جنین درنظر گرفته میشود
ازطرفی تجویز تستوسترون برای زنان محدودیت های زیادی دارد .محصولات موجود که برای مردان تایید شده است در توانایی ارائه دوز مناسب وثابت متفاوت است وبرای تایید ایمنی واثربخشی وسطح تستوسترون سرم آزمایش نشده اند هدف این است غلظت هورمونی زنان یائسه که تقریبا ده درصد مردان می باشد تنظیم شود.
ازسال 2020 هیچ فرمول تستوسترون طبق بیانیه اجاع جهانی هیچ ترکیب آندروژنی برای زنان چه به صورت پچ یا کرم موضعی توصیه نمیشود و FDA اپرو نیست وعلاوه برآن FDA هشداری برای مصرف آن در زنان درسنین باروری بدلیل عوارض جنینی گزارش شده است.
استفاده از محصولات خوراکی به دلیل پتانسیل تغییرات نامطلوب درلیپیدها وآزمایش عملکرد کبدی محدود شده است.
محصولات کاشتنی یا تزریقی تستوسترون دردسترس است ولی به دلیل اینکه دوز بالاتر از دوز فیزیولوژیک است و دلیل دیگر عدم حذف تستوسترون درصورت عوارض جانبی امکان پذیر نیست.سطح تستوسترون حداقل برای یک ماه واغلب بیشتر بالا باقی می ماند توصیه نمیشود
اثرات نامطلوب و موارد منع مصرف — درمانی با آندروژن در زنان میتواند به طور بالقوه منجر به اثرات نامطلوب آندروژنیک، متابولیک یا دیگر سلامتی شود این داروها نباید در زنان مبتلا به بیماری های قلبی عروقی، بیماری کبدی، هیپرپلازی آندومتر یا سرطان پستان استفاده شوند و در زنان در معرض خطر بالای این اختلالات باید با احتیاط مصرف شوند. حتی در غیاب این نگرانیها، درمان با آندروژن به ندرت باید در زنان در سن باروری مورد استفاده قرار گیرد، با توجه به احتمال ضعیفی وجود دارد که کاهش سطح تستوسترون عامل اصلی اتیولوژی آن است، دادههای محدود در مورد اثربخشی، و احتمال مواجهه ناخواسته جنین در حال رشد. .
مسائل عمده در مورد عوارض جانبی عبارتند از:
عوارض جانبی زیبایی و آندروژنیک، مانند هیرسوتیسم و آکنه، معمولاً خفیف هستند. تغییرات غیرقابل برگشت، ویریل کننده (مثلاً عمیق شدن صدا، کلیتورومگالی) نادر است و تنها با دوز بیش از حد رخ می دهد.
غلظت کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) سرم در زنان یائسه که تحت درمان خوراکی تستوسترون قرار میگیرند، اندکی کاهش مییابد، اما مشخص نیست که آیا این تغییر به طور قابلتوجهی بر خطر کلی قلبی عروقی تأثیر میگذارد یا خیر.
بیشتر آندروژن ها استروژن به آنها اضافه میشود
بنابراین، خطرات استروژن درمانی نیز با درمان آندروژن امکان پذیر است. ارتباط احتمالی بین تجویز تستوسترون و خطر ابتلا به سرطان پستان گزارش شده است . همچنین برخی از زنانی که تستوسترون مصرف می کنند دچار خونریزی غیرطبیعی رحم می شوند. اگرچه شواهدی مبنی بر افزایش خطر هیپرپلازی آندومتر یا سرطان وجود ندارد . داده ها در مورد استفاده طولانی مدت و استفاده در زنان یائسه طبیعی که درمان همزمان پروژسترون را دریافت نمی کنند بسیار محدود است.
ارزیابی اثرات نامطلوب آندروژن ها به دلیل فقدان اطلاعات در مورد زنانی که تستوسترون را به تنهایی مصرف می کنند (بدون استروژن) محدود شده است. همچنین مدت زمان دریافت اطلاعات عموماً از 3 تا 12 ماه می باشد. بنابراین، ایمنی طولانی مدت تستوسترون درمانی را نمی توان تضمین کرد.
منبع:
UpToDate