مطالعه نشان می دهد که مصرف کنندگان سیلدنافیل تقریباً یک سوم کمتر در معرض ابتلا به #آلزایمر هستند
نتایج نشان داد بزرگسالانی که سیلدنافیل مصرف میکردند، در مقایسه با افرادی که از این دارو استفاده نمیکردند، 69 درصد کمتر در معرض ابتلا به آلزایمر بودند.
به نظر می رسد سیلدنافیل که برای درمان فشار خون بالا نیز استفاده می شود، بهتر از دو دارویی است که در حال حاضر در آزمایشات انسانی علیه آلزایمر استفاده می شود.
دکتر فیکسیونگ چنگ، محقق اصلی، اذعان داشت که آزمایشات بالینی برای تأیید اینکه آیا داروی ناتوانی جنسی واقعاً می تواند بیماری را دفع کند، مورد نیاز است.
اما پروژههای آزمایشگاهی جداگانه نشان داد که میتواند رشد سلولهای مغزی را افزایش داده و از تجمع پروتئینهای مضر در مغز جلوگیری کند.
درحال حاضر هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما داروهایی وجود دارد که قبلاً برای بهبود موقت برخی علائم تأیید شده است، مانند مهارکنندههای استیل کولین استراز، که به سلولهای عصبی در مغز کمک میکنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
جریان خون به مغز در بیماران مبتلا به آلزایمر کاهش می یابد که ممکن است سلول های عصبی را از بین ببرد.
سیلدنافیل برای افزایش رگ های خونی و افزایش جریان خون به اندامهای تناسلی شناخته شده است، که کارشناسان را به این نظریه سوق داد که میتواند آن را در مغز نیز بهبود بخشد.
کارشناسان معتقدند آمیلوئیدها باعث ایجاد فرآیندهای بیماریزا از جمله التهاب، اختلال عملکرد بین سلولهای عصبی و تجمع تاو میشوند.
آنها گفتند که سیلدنافیل "بهترین کاندید" بود زیرا هم پروتئین های آمیلوئید و هم پروتئین تاو را هدف قرار می دهد.
احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که از سیلدنافیل استفاده می کردند 55 درصد کمتر از افرادی بود که لوزارتان مصرف می کردند و 63 درصد کمتر از افرادی که متفورمین مصرف می کردند.
افراد مبتلا به اختلال نعوظ معمولاً قرص 50 میلی گرمی را تا چهار ساعت قبل از رابطه جنسی و بیش از یک بار در روز مصرف می کنند، در حالی که افراد مبتلا به فشار خون بالا 20 میلی گرم سه بار در روز مصرف می کنند.
www.dailymail.co.uk