مهار کننده های آروماتاز

مهار کننده های آروماتاز

Aromatase inhibitors

مهار کننده های آروماتاز ​​(لتروزول، آناستازول) طی فرایند آروماتیزه کردن ازتاثیر آنزیم آروماتاز ​​، که آندروژن ها را به استروژن ها تبدیل می کند  پیشگیری می کند، در نتیجه میزان استروژن به طور قابل توجهی کاهش می یابد و محور هیپوتالاموس-هیپوفیز را از بازخورد منفی آن آزاد می کند( افزایش Gnrh) مهارکننده های آروماتاز ​​برای استفاده بالینی در دسترس هستند و FDA برای درمان سرطان های بعد از یائسگی،  به غیر از  تجویز جهت القای تخمک گذاری درفاز اولیه فولیکولار، تایید شده است.

 لتروزول سنتز استروژن را مهار می کند، بنابراین باعث افزایش غلظت GnRH و تحریک FSH می شود. این امر باعث جذب طبیعی یا افزایش فولیکولها بدون خطر تخمک گذاری متعدد و سندرم هیپراستیمولیشن تخمدان می شود. لتروزول دارای نیمه عمر بسیار کوتاه (45 ساعت) است و بنابراین از بدن به سرعت پاک می شود. به همین دلیل کمتر احتمال دارد که بر روی  آندومتر رحم وترشحات موکوسی سرویکس را تحت تاثیر قرار دهد. در یک متاآنالیز اخیر، لتروزول به عنوان روش های دیگر القاء تخمک گذاری موثر است. 

دوز معمول برای القای تخمک گذاری لتروزول 2.5 تا 5 میلی گرم

 در روزهای 3 تا 7  دوره قاعدگی می باشد. با این حال، دوز بهینه و طول مدت مصرف در حال بررسی است. مهارکننده های آروماتاز ​​عموما به خوبی تحمل می شوند. عوارض جانبی اصلی آن عبارتند از گرگرفتگی، حوادث گوارشی (تهوع و استفراغ)، سردرد، درد پشت و گرفتگی پا. این عوارض جانبی در زنان مسن با سرطان پیشرفته سینه گزارش شده است که داروها را به صورت روزانه به مدت چند ماه مصرف می کنند. در خانم های جوانتر که مدت زمان کوتاهی آنها را در دوزهای پایین تر مصرف می کنند، عوارض جانبی کمتر مشاهده می شود.

استفاده از مهارکننده های آروماتاز ​​برای القاء تخمک گذاری در زنان قبل از یائسگی، به علت امکان مسمومیت جنینی و ناهنجاری های جنینی مورد بررسی ومطالعه است.  با این وجود، دو نشریه پس از آن هیچ شواهدی از ناهنجاری جنین با لتروزول نشان ندادند و هیچ تفاوت در وزن تولد در مقایسه با بارداری خودبخودی وجود نداشت.  علاوه بر این، با توجه به نیمه عمر هر یک از داروها، تزریق در فاز اولیه فولیکولار، باید قبل از لانه گزینی، مهار کننده های آروماتاز را پاکسازی کند( کلیرانس دارو)