درمان ناباروری در مردان و زنان

علائم اولیه ناباروری

با مطالعه مقاله درمان ناباروری از بروز ترین و جدیدترین متدهای پزشکی برای درمان ناباروری مطلع خواهید شد. اگر برای حاملگی و باردار شدن دچار مشکل می باشید و قصد درمان ناباروری دارید حتما این مقاله را مطالعه کنید.

یک مشاوره هنگامی که ارزیابی کامل شده است ضروری است. برنامه درمان باید با توجه به تشخیص، مدت ناباروری و سن زن تولید شود. اگر بارداری در یک زمان معقول ایجاد نشده باشد، باید ارزیابی بیشتر و یا یک برنامه درمان جایگزین را در نظر گرفت.

درمان عوامل سرویکس  Treatment of cervical factorدر ناباروری

سرویسیت مزمن ممکن است با آنتی بیوتیک درمان شود. کاهش ترشح مخاط دهانه رحم به علت تخریب غده های آندوسرویکس با کونیزاسیون قبلی از دهانه رحم، انجماد و یا  لیزر، به درمان با استروژن با دوز کم پاسخ می دهد. ساده ترین و موفق ترین درمان تجمع داخل رحمی (IUI) است.  درمان های مشابهی نیز وجود دارد، زمانی که الیگوسپرمی، هیپراسپرمی و اختلالات انزالی مانند هیپوسپادیا یا انزال رتروگراد وجود دارد. بیماران مبتلا به آزو اسپرمی که قابل تجدیدنظر در لقاح از طریق  تزریق  اسپرم درون سیتوپلاسمی نیستند، از اسپرم مصنوعی (AI) با اسپرم اهدا کننده بهره می برند. 

آیا درباره تغییرات خوش خیم دهانه رحم میدانید؟

غیر از روش های طبیعی زوج نابارور، تلقیح مصنوعی می تواند با سپردن اسپرم در سطح سرویکس (تلقیح گردنی) یا داخل حفره اندومتر (تلقیح داخل رحمی) انجام شود. تلقیح دهانه رحم تقریبا به دلیل موفقیت کم آن رها شده است و تنها به مواردی که شمارش اسپرم طبیعی است، از قبیل تلقیح مصنوعی با استفاده از اسپرم دونر و یا  باافزایش گلبول های  سفید نمونه  کاهش یافته است.

برای تلقیح داخل رحمی، لقاح آزمایشگاهی و تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم، حذف برخی از اجزای تخریبی (یعنی مایع منی، افزایش سلولی اضافی، لکوسیت ها، اسپرم های غیر طبیعی مورفولوژیک) با حفظ کسر حرکتی اسپرم مطلوب است.

برای اکثر نمونه ها، بزرگترین بازیابی بخش حرکتی، از طریق جداسازی از طریق فیلتراسیون گریز از مرکز، به وسیله یک سیستم گرادیان دائمی ایجاد می شود. با این حال، برای برخی از نمونه های بسیار ضعیف که غلظت اصلی اسپرم متحرک کم است، استفاده از سیستم گرادیان باعث بهبودی ناچیز می شود که عملکرد آن  ضعیف می باشد. استفاده از این نمونه ها از طریق حذف مایع منی توسط شستشوی  متوالی  بدست می آید.

تعداد کمی از نمونه ها غلظت اصلی اسپرم متحرک را قابل قبول، اما ضعیف گزارش میشود ، به کمک سیستم گرادیان بهبود می یابد.

پس از آماده سازی اسپرم، اسپرم ها در تحرک افزایش می یابند و فعال می شوند و آماده لقاح می شوند. تلقیح داخل رحمی در طی یک دوره طبیعی یا پس از تخمک گذاری با CC یا گنادوتروپین ها انجام می شود. این روش 30-34 ساعت پس از افزایش LH خود به خود یا 36 ساعت پس از تجویز 10،000 U از hCG (گونادوتروپین کوریونی انسان) انجام می شود.  اسپرم با استفاده از کاتتر تلقیح داخل رحمی به داخل حفره اندومتری تحویل داده می شود. پس از تزریق اسپرم، بیمار به مدت 10-15 دقیقه در پوزیشن پهلوباقی می ماند.

متوسط میزان بارداری که پس از تلقیح داخل که در یک سیکل طبیعی به دست می آید 8٪ است. این میزان به 10 تا 12 درصد پس از القاء تخمک گذاری CC  (کلومیفن سیترات )و به 12 تا 15 درصد در هر چرخه پس از القاء تخمک گذاری hMG / hCG افزایش می یابد. از حاملگی های موفق، 85٪ در چهار دوره اول از لقاح داخل رحمی به دست می آیند.

تلقیح هومولوگوس برای رفع ناباروری

تلقیح هومولوگوس اشاره به استفاده از اسپرم از همسر یا پارتنر بیمار دارد. تلقیح هترولوگوس یا شکلی از لقاح داخل رحمی مصنوعی که بوسیله اسپرم اهدا شده توسط فرد دیگر انجام می شود که اشاره به استفاده از اسپرم یخ زده دارد که برای حداقل 6 ماه فریز شده است.

از شما برای مطالعه مقاله درمان ناباروری سپاسگزاریم و توصیه می کنیم مقاله های مرتبط با ناباروری را در همین سایت دنبال کنید.

موضوع مقاله: درمان ناباروری در زنان و مردان

ترجمه: راضیه فرقانی