داروهای بیهوشی درزمان شیردهی

0 دیدگاه

پس از جراحی باید زنان را تشویق کرد که طبق معمول شیردهی را ادامه دهند.

پس از بیهوشی نیازی به دوشیدن و دور ریختن شیر مادر نیست.

داروهای بیهوشی و ضد درد غیرافیونی فقط در مقادیر بسیار کم به شیر مادر منتقل می شوند.

داروهایی مانند اپیوئیدها و بنزودیازپین ها باید با احتیاط مصرف شوند.

حمایت از شیردهی باید برای زنان شیردهی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، انجام شود.

هنگام استفاده از مواد افیونی یک زن باید نوزاد خود را از نظر تغییر در رفتار مشاهده کند.

داروهای بیهوشی داخل وریدی

بیشتر داروهای بیهوشی وریدی فراهمی زیستی ضعیف و نیمه عمر کوتاهی دارند مقادیر کمی در ذخایر چربی بدن به مدت 24 تا 48 ساعت باقی می ماند اما مانع شیردهی نیست

پروپوفول: حداقل مقادیر در شیرمادر ترشح میشود بعد از به هوش آمدن مادر شیردهی شروع شود

تیوپنتال: مقادیر موجود در شیر بسیار کم است. هیچ دوره انتظاری قبل از شروع مجدد شیردهی لازم نیست

اتومیدیت: ترشح در شیر مادر به مقدار کم

کتامین: هیچ اطلاعاتی در مورد انتقال کتامین به شیر انسان در دسترس نیست، اما سطح آن احتمالاً پایین است

داروهای استنشاقی (سووفلوران، ایزوفلوران، دسفلوران، اکسید نیتروژن و هالوتان)

این داروها تا حد زیادی پس از بیهوشی با بازدم و با مقداری متابولیسم پاک می شوند استفاده در حین بیهوشی مانع از شیردهی بعدی نخواهد شد. هنگام مراجعه به دندانپزشکی در دوران شیردهی نیز از برخی آنتی بیوتیک برای عفونت دندان در شیردهی مانند پنی سیلین ها، آمینوپنی سیلین ها، اسید کلاوولانیک، سفالوسپورین ها، ماکرولیدها و مترونیدازول در دوزهای پایین مشکلی ایجاد نمی کنند.

داروهای آرام بخش

میدازولام: شیردهی را می توان پس از یک دوز تک دوز میدازولام به محض اینکه زن پس از عمل بهبود یافت، از سر گرفت

دیازپام: نیمه عمر طولانی دارد و در سطوح قابل توجهی در شیر مادر منتقل می شود

دکسمدتومیدین: دفع در شیر مادر ناشناخته است، بنابراین باید با احتیاط مصرف شود. نیمه عمر 2 ساعت است

عوامل ضد درد

پاراستامول: مطالعات تنوع زیادی را در غلظت پاراستامول در شیر مادر نشان می‌دهد

دارو های بیهوشی در شیر دهی

گروه NSAID ها

ایبوپروفن: به طور گسترده برای درد پس از زایمان و در دوران شیردهی استفاده شده است استفاده از آن در دوران شیردهی بی خطر است

دیکلوفناک: مقادیر کمی در شیر مادر مشاهده می شود. استفاده از آن در دوران شیردهی بی خطر است.

ناپروکسن: اگرچه نیمه عمر بیشتری نسبت به دیکلوفناک دارد، ناپروکسن به طور گسترده بعد از سزارین استفاده می شود. شیردهی ممکن است به طور طبیعی ادامه یابد.

سلکوکسیب: دوز نسبی که نوزادان از طریق شیر در معرض آن قرار می گیرند بسیار کم است و ممکن است شیردهی ادامه یابد.

کتورولاک، پارکوکسیب: سطوح پایین در شیر مادر بدون عوارض جانبی قابل اثبات در نوزاد مشاهده می شود. دردوران شیردهی ایمن است

آسپرین: این دارو نباید در دوزهای ضد درد استفاده شود. در صورتی که به شدت اندیکاسیون داشته باشد می توان از آسپرین با دوز پایین برای اثر ضد پلاکتی در زنان شیرده استفاده کرد.

مواد افیونی

مورفین: به مقدار کم به شیر مادر منتقل می شود. دارای یک متابولیت فعال مورفین-6-گلوکورونید است که از داروی اصلی قوی تر است. در صورت نیاز به بی دردی قوی در زنان شیرده، مورفین به عنوان اپیوئید انتخابی توصیه شده است انتظار نمی رود که تجویز یک دوز مورفین به یک زن اثرات مضری برای نوزاد داشته باشد

کدئین: افرادی که متابولیسم ضعیفی دارند، اثر ضد درد کمی از کدئین خواهند داشت

علاوه بر این، کدئین به دلیل چربی دوستی بالا و اتصال ضعیف پروتئین، با پتانسیل متابولیسم توسط نوزاد در شیر مادر ترشح می شود.

اگر یک دوز کدئین توسط یک زن شیرده مصرف شده باشد، دور انداختن شیر مادر به مدت 15 ساعت باید باعث پاکسازی کامل از پلاسمای مادر و انتقال ناچیز به شیر مادر پس از آن شود.

ترامادول: ترامادول در شیر مادر ترشح می شود. مواردی از افسردگی تنفسی و مرگ مرتبط با مصرف این دارو گزارش شده است.

اکسی کدون: ممکن است خطر بیشتری برای ایجاد آرام بخش در نوزادان نسبت به سایر داروها داشته باشد

هیدرومورفون: استفاده از هیدرومورفون داخل بینی سطوح پایینی را در شیر مادر ایجاد کرد این دارو در زنان شیرده باید با احتیاط مصرف شود.

پتیدین: پس از یک نوبت، شیردهی ممکن است به محض بیدار شدن و هوشیاری زن ادامه یابد.

رمی فنتانیل: هیچ اطلاعات منتشر شده ای در مورد مصرف رمی فنتانیل توسط مادر و تأثیر آن بر شیرخواران شیرده وجود ندارد.

اما به دلیل نیمه عمر کوتاه می توان آن را در زنان شیرده قابل قبول دانست.

فنتانیل/آلفنتانیل: پس از یک دوز تک دوز فنتانیل به صورت داخل وریدی، حداقل مقادیر در شیر مادر مشاهده می شود.