بیماری گال چیست وروش درمان آن در بارداری چگونه است؟

0 دیدگاه

بیماری گال چیست وروش درمان آن در بارداری چگونه است؟

گال نوعی بیماری پوستی است که توسط حشره ای بسیار ریز به نام سارکوپتس اسکابیئی(Sarcoptes scabiei )ایجاد می شود. این حشره های بسیار ریز میکروسکوپی، می توانند ماه ها روی پوست شما زندگی کنند. آن ها می توانند روی سطح پوست تولید مثل کنند، در آن فرو روند، تخم گذاری کنند و باعث ایجاد حساسیت های قرمز همراه با خارش بر روی پوست شوند.

خارش شدید بدن به ویژه در طول شب شدت می گیرد.

گال مُسری است و بر اثر تماس فیزیکی در میان اعضاء خانواده، مهد کودک، کلاس درس، شیرخوارگاه ها یا زندان ها به سرعت گسترش پیدا می کند. به دلیل شدت مسری بودن گال پزشکان در اغلب موارد درمان کل اعضاء خانواده یا افراد در تماس را توصیه می کنند.

گال به سرعت قابل درمان است. داروهای موضعی پوستی کنه های مسبب گال و تخمک های آنها را از بین می برد. اما حتی پس از درمان نیز ممکن است تا چند هفته فرد دچار خارش باشد

در هر زمان تقریباً 130 میلیون مورد از ابتلا به بیماری گال در جهان گزارش می شود. اگرچه این یک بیماری بسیار مسری است که به راحتی از طریق تماس مستقیم پوست می تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود، اما گال بیماری آمیزشی نیست و از این طریق منتقل نمی شود.

علائم گال یا جرب

پس از مواجهه اولیه با گال، تا شش هفته طول می کشد تا علائم اولیه ظاهر شوند. علائم معمولاً در افرادی که قبلاً دچار گال بوده اند با سرعت بیشتری بروز می کنند.

علائم برجسته گال شامل جوش و خارش شدید است که در شب آزاردهنده تر خواهد بود. خراش مداوم در ناحیه آلوده می تواند منجر به ایجاد زخم شود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است نیاز به درمان اضافی با آنتی بیوتیک برای عفونت پوستی باشد.

برای آلوده شدن به کنه ها نیاز به تماس نزدیک بین افراد وجود ندارد و کنه ها می توانند از طریق تماس با لباس یا ملافه های آلوده نیز منتقل شوند.

اگرچه گال می تواند برای فرد بیماری آزار دهنده ای باشد اما معمولا به نحو موثری درمان است، درمان اغلب شامل داروهایی است که حشره های ریز مولد گال و تخم های آن ها را از بین می برد. از آن جا که گال بسیار مسری است، پزشکان معمولاً درمان را برای تمام افرادی که در تماس مکرر با شخص مبتلا به گال است، تجویز می کنند.

تشخیص گزش گال و حساسیت های پوستی قرمز رنگ می تواند به یافتن سریع تر درمان کمک کند

گال در افراد بزرگسال و کودکان اغلب اوقات در نواحی زیر دیده می شود:

لابلای انگشتان دست
زیر بغل
در اطراف کمر
در امتداد قسمت داخلی مچ دست
بخش داخل آرنج
روی کف پا
اطراف پستان
در اطراف ناحیه تناسلی مردان
روی باسن
روی زانو

در نوزادان و کودکان خردسال، نقاطی که به طور معمول دچار گال می شوند عبارتند از:

جمجمه
کف دست
کف پا

اگر کسی سابقه ابتلاء به گال داشته باشد نشانه ها و علایم در طول چند روز پس از تماس با هیره ها بروز می کنند. اگر کسی در گذشته هرگز دچار گال نشده باشد، ممکن است حدود 6 هفته برای بروز نشانه ها و علایم این بیماری زمان نیاز باشد. مبتلایان به گال حتی در صورت نداشتن نشانه ها و علایم بیماری می توانند آن را به دیگران سرایت دهند.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم؟

در صورتی که کسی دچار نشانه ها و علایم نشان دهنده ابتلاء به گال باشد باید به پزشک مراجعه کند.

بسیاری از اختلالات پوست شامل درماتیت یا اگزما با خارش و ایجاد توده های کوچک برآمده در پوست همراه هستند. پزشک می تواند علت دقیق مشکلات ایجاد شده در پوست را تعیین کرده و برای درمان مناسب تصمیم بگیرد. حمام کردن و استفاده از ترکیبات غیر نسخه ای می تواند به فروکش خارش ناشی از گال کمک کند اما قادر به برطرف کردن بیماری نیست.

علل گال

هیره، هشت پایی که باعث ایجاد گال در انسان می شود، موجود میکروسکپی است. کنه ماده زیر پوست فرو می رودو تونلی ایجاد می کند که تخمک های هیره در آنجا جمع می شود.

تخمک ها به لارو کنه تبدیل شده و راه خود را به سمت سطح پوست در پیش می گیرد، که در آنجا بالغ شده و می تواند به دیگر قسمت های پوست فرد مبتلاء به گال یا دیگر مردم گسترش یابد. خارش گال ناشی از واکنش آلرژیک بدن نسبت به هیره ها، تخمک های آنها و مواد زائد تولید شده توسط آنها است.

تماس فیزیکی از نزدیک و با شیوع کمتر، استفاده مشترک از بستر خواب با فرد دچار گال می تواند باعث گسترش این بیماری شود.

حیوانات و انسان هر یک توسط گونه های مایت یا هیره خاص خود مبتلاء می شوند. هر گونه هیره میزبان خاص خود را ترجیح می دهد و بدون وجود چنین میزبانی مدت زیادی زنده نمی ماند.

انسان ممکن است در مواجهه با هیره های گال حیوانی دچار یک واکنش پوستی موقتی شود. اما نامحتمل است که انسان بر اثر تماس با این منبع یعنی گال حیوانات دچار شکل کامل بیماری شود

گال در نوزادان و خردسالان و گاهی اوقات افراد بسیار مسن یا دارای نقص ایمنی می تواند در ناحیه های زیر بروز کند:

سر
صورت
گردن
دست ها
کف پا

این حساسیت های پوستی می تواند شامل گزش های ریز، کهیر، جوش های زیر پوستی یا برجستگی های جوش مانند باشد. شیارهای زیرپوستی ناشی از نفوذ حشرات گاهی روی پوست دیده می شود و به صورت خطوط ریز برجسته یا تغییر رنگ یافته به نظر می رسند

عوارض گال

خاراندن شدید می تواند به ترک برداشتن پوست و ایجاد عفونت های باکتریایی ثانویه مثل ایمپتیگو منجر شود. ایمپتیگو یک عفونت سطحی پوست است که در اغلب موارد بر اثر باکتری استاف (استافیلوکوکی) یا هر از گاه بر اثر باکتری استرپی (استرپتوکوکی) ایجاد می شود.

یک شکل شدیدتر گال به نام گال کبره ای ممکن است مبتلابه برخی گروه ها شامل موارد زیر شود:

مردم دچار اختلالات مزمن سلامت مثل HIV یا لوسمی مزمن که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می شوند

مردم بسیار ناخوش مثل افراد بستری در بیمارستان یا تنظیمات پرستاری

مردم پیری که در نوانخانه ها و خانه های سالمندان بسر می برند

گال کبره ای که گال نروژی نیز نامیده می شود گرایش به ایجاد کبره و فلس از خود نشان می دهد و قسمت های بزرگی از بدن را درگیر می کند. این نوع گال بسیار مسری بوده و درمان آن دشوار است.

در حالت نرمال فرد مبتلاء به گال دارای حدود 10 تا 15 هیره (مایت) است. در مقابل فرد مبتلاء به گال کبره ای ممکن است دچار میلیون ها هیره شود.

پیشگیری از گال

برای پیشگیری از عفونت مجدد و نیز پیشگیری از سرایت بیماری به دیگر مردم، قدم های زیر مفیدند:

تمیز کردن تمامی لباس ها و پارچه ها. مردم باید برای شستشوی لباس، حوله و ملافه از آب داغ و صابون در فاصله سه روز پیش از آغاز درمان استفاده کنند. اقلام شستشو شده باید در حرارت بالا خشک شوند. اقلام غیر قابل شستشو در خانه باید خشک شویی شوند.

گرسنگی دادن هیره ها. اقلامی را که قابل شستشو به روش مزبور نیستند در یک کیسه پلاستیکی قرار داده و در جایی دور از دسترس قرار دهید و بگذارید چند هفته ای همان جا بمانند. هیره ها در صورت عدم دسترسی به غذا در طول چند روز می میرند.

تشخیص گال

برای تشخیص گال دکتر پوست بیمار را در جستجوی نشانه های هیره ها، شامل نقب هایی که وجه مشخصۀ آنها محسوب می شود، معاینه می کند. وقتی پزشک یک نقب هیره را مشخص کند با یک خراش پوستی در آن ناحیه پوست لازم را برای مطالعه زیر میکروسکپ جدا می کند. بررسی میکروسکپی می تواند وجود هیره ها یا تخمک های آنها را مشخص کند.

درمان گال

درمان گال شامل از بین بردن هیره ها یا تخمک های آنها با استفاده از دارو است. به تجویز دکتر می توان از چند کرم و لوسیون که به این منظور در دسترس است استفاده کرد.

احتمالاً دکتر از بیمار خواهد خواست تا داروی تجویز شده را برای تمام سطح بدن از پایین گردن به بعد به کار ببرد و دستکم به مدت ده ساعت دارو را بر روی سطح بدن به حال خود بگذارد. برخی درمان ها نیاز به یک بار تکرار دارند و در صورت بروز نقب های تازه یا ایجاد راش درمان مزبور باید تکرار شود.

از آنجا که گال به آسانی گسترش پیدا می کند، پزشک احتمالاً درمان تمامی افراد خانواده و کسانی را که در تماس نزدیک با بیمار بوده اند توصیه خواهد کرد حتی اگر هیچ نشانه ها یا علامتی از ابتلاء به گال در این افراد وجود نداشته باشد.

داروهایی که عموماً برای گال توصیه می شوند شامل موارد زیرند:

کرم پرمترین (الیمایت). کرم پرمترین نوعی کرم موضعی است که حاوی مواد شیمیایی کشنده هیره های گال و تخمک های آن است. پرمترین عموماً برای استفاده در بزرگسالان، زنان باردار و کودکان سنین دو ماهه و بالاتر ایمن تلقی می شود.

لوسیون لیندان. لوسیون لیندان نیز دارویی شیمیایی است که صرفاً برای مردمی

تجویز می شود که قادر به تحمل دیگر داروهای تأیید شده نیستند یا این داروها در مورد آنان کارآیی ندارند. استفاده از کرم مزبور در مورد کودکان زیر 10 سال، زنان باردار یا شیرده، یا تمامی افراد با وزن کمتر از 50 کیلوگرم ایمن تلقی نمی شود.

کروتامیتون (ایوراکس). این دارو به شکل کرم یا لوسیون در دسترس است. ایوراکس یک بار در روز به مدت دو روز استفاده می شود. ایمنی این دارو در مورد کودکان، افراد بالای 65 سال یا زنان باردار یا شیرده اثبات نشده است. موارد مکرری از شکست درمان با استفاده از کروتامیتون گزارش شده است.

آیورمکتین (استرومکتول). پزشکان ممکن است این داروی خوراکی را برای مردم دچار دگرگونی های سیستم ایمنی، مردم دچار گال کبره ای، یا مردمی که به داروها و کرم های نسخه ای جواب نمی دهند، تجویز کنند. آیورمکتین برای مصرف زنان باردار یا شیرده و کودکان با وزن کمتر از 15 کیلوگرم توصیه نمی شود.

اگرچه داروهای مزبور هیره ها را به طور کامل از بین می برند، مردم دچار گال ممکن است تا هفته ها پس از پایان درمان کماکان دچار خارش باشند.

پزشکان ممکن است داروهای موضعی دیگری مثل مخلوط سولفور در پترولاتوم را برای بیمارانی که به دیگر داروها جواب نمی دهند یا نمی توانند از آنها استفاده کنند تجویز نمایند.

سبک زندگی و مداوای خانگی

خارش ممکن است تا مدتی پس از استفاده از دارو برای کشتن هیره ها ادامه یابد. موارد زیر برای کمک به تسکین خارش مزبور مفیدند:

پوست خود را بخیسانید و خنک نگه دارید. خیساندن پوست در آب خنک و بلغور جو یا استفاده از پارچه خنک و نمدار برای نواحی تحریک شده پوست می تواند خارش را به حداقل برساند.

استفاده از لوسیون آرام کننده. لوسیون کالامین که بدون نسخه قابل خریداری است می تواند به شکل مؤثر درد و خارش تحریکات خفیف پوستی را تسکین دهد.

مصرف آنتی هیستامین. بر مبنای تجویز دکتر مردم می توانند از آنتی هیستامین های غیر نسخه ای برای تسکین علایم آلرژیک ناشی از گال استفاده کنند./

چگونه در دوران بارداری به طور طبیعی گال را درمان کنیم؟

گال زمانی ایجاد می شود که Sarcoptes Scabiei، گونه ای از کنه، زیر پوست فرو می رود و در نتیجه التهاب و خارش ایجاد می شود. در حالی که اکثر افراد مبتلا به گال تقریباً با 12 کنه آلوده می شوند، بیماران مبتلا به گال فلس دار( کبره ای) که یک عفونت تهاجمی تر است، می توانند با هزاران مورد آلوده شوند. گال اگرچه در کودکان شیوع بیشتری دارد، اما در هر گروه سنی ممکن است رخ دهد. اگرچه در دوران بارداری انتظار نمی رود، اما مادران باردار اغلب می خواهند بدانند که چگونه گال را در دوران بارداری درمان کنند.

درمان طبیعی گال در دوران بارداری

اگر در دوران بارداری دچار گال شدید، مطمئن باشید که این آلودگی روی جنین شما تأثیری نخواهد گذاشت. در مورد گزینه های خود با پزشک خود صحبت کنید زیرا هیچ درمان طبیعی توصیه شده ای برای گال وجود ندارد.

چگونه می توان گال را به غیر از روش طبیعی درمان کرد؟

اگر شما با فردی که آلوده است درتماس هستید باید سعی کنید از ابتلا به گال در دوران بارداری جلوگیری کنید اگرچه دشوار است. گال به راحتی از طریق تماس با پوست، آمیزش جنسی، یا در برخی موارد استثنایی، لباس و ملحفه منتقل می شود. اگر مشکوک هستید که یکی از اعضای خانواده شما گال دارد، با پزشک خود تماس بگیرید. به دلیل سهولت انتقال و انتقال مجدد، تمامی اعضای خانواده و شرکای جنسی بیمار آلوده نیز باید تحت درمان قرار گیرند.

اگر مشکوک هستید که یکی از اعضای خانواده شما گال دارد، با پزشک خود تماس بگیرید. به دلیل سهولت انتقال و انتقال مجدد، تمامی اعضای خانواده و شرکای جنسی بیمار آلوده نیز باید تحت درمان قرار گیرند.

اکثر زنان باردار به صورت موضعی با پرمترین درمان می شوند. سایر درمان هایی که ممکن است پزشک شما پیشنهاد دهد شامل بنزیل بنزوات 25٪، کروتامیتون یا مالاتیون 0.5٪ است. همه این درمان ها موضعی هستند.

دو دارویی که نباید در دوران بارداری مصرف کنید لیندان و ایورمکتین هستند.

افراد مسن، دارای نقص ایمنی و سوءتغذیه به ویژه در معرض گال فلس دار هستند که نوعی گال تهاجمی تر است. گال فلس دار با فلس های پوستی مشخص می شود که مقادیر زیادی کنه و تخم را در خود جای می دهد. این شکل از گال به دلیل تعداد زیاد کنه ها مسری تر است. در این شکل از گال، امکان انتشار کنه از طریق لباس و کتانی وجود دارد. توصیه می شود افراد مبتلا به گال کبره ای فورا به پزشک مراجعه کنند. برای جلوگیری از شیوع باید سریعاً درمان شوند.

در این شکل از گال، امکان انتشار کنه از طریق لباس و کتانی وجود دارد. توصیه می شود افراد مبتلا به گال کبره ای فورا به پزشک مراجعه کنند. برای جلوگیری از شیوع باید سریعاً درمان شوند.

منابع: