بی اختیاری ادراری در یائسگی

بی اختیاری ادراری دریائسگی

بی اختیاری ادرار در زنان یائسه انواع مختلفی دارد. یائسگی یکی از فاکتورهای دخیل در ایجاد بی اختیاری ادرار در زنان می باشد. بی اختیاری ادراری استرسی شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در زنان یائسه است. در مقاله پیش رو به تشخیص و درمان بی اختیاری ادرار در زنان یائسه می پردازیم. بی اختیاری ادرار به از دست رفتن کنترل مثانه یا نشتی ادرار اشاره دارد. به زبان ساده تر بی اختیاری ادراری به معنی ترشح ادرار قبل از آنکه فرد به دستشویی برسد، می باشد. بی اختیاری ادرار در زنان انواع مختلفی دارد. برخی خانم ها ممکن است به هنگام سرفه یا خنده دچار ترشح ادرار شوند. برخی دیگر ممکن است به طور ناگهانی و شدید نیاز به تخلیه ادرار پیدا کنند و نتوانند کنترلی بر آن داشته باشند. همچنین احتمال از دست رفتن ادرار به هنگام داشتن نزدیکی جنسی نیز وجود دارد. بی اختیاری ادرار مشکلی است که با ماهیچه ها و اعصابی مرتبط می باشد.لازم نیست نشت گاه به گاه مثانه را به عنوان یکی دیگر از عوارض جانبی یائسگی یا پیری بپذیرید. در بسیاری از موارد، کارهایی وجود دارد که می توانید برای توقف و حتی پیشگیری از بی اختیاری ادرار انجام دهید. بی‌اختیاری ادرار (UI) همچنین به عنوان "از دست دادن کنترل مثانه" یا "نشت غیر ارادی ادرار" شناخته می شود. میلیون‌ها زن آن را تجربه می‌کنند، و با افزایش سن، فرکانس بی‌اختیاری ادرار افزایش می‌یابد. از دست دادن کنترل می تواند بسیار جزئی باشد. به عنوان مثال، زمانی که می خندید، ورزش می کنید، سرفه می کنید یا اجسام سنگین را برمی دارید، ممکن است چند قطره ادرار نشت کند. یا ممکن است یک احساس ناگهانی برای ادرار کردن داشته باشید و نتوانید آن را قبل از رسیدن به دستشویی نگه دارید و در نتیجه نشت ادرار اتفاق می افتد. شما می توانید بی‌اختیاری ادرار را در طول زندگی خود تجربه کنید، اما بیشتر قسمت ها نتیجه فشار یا استرس بر عضلاتی است که به شما کمک می کند ادرار را نگه دارید یا خارج کنید. تغییرات هورمونی همچنین می تواند بر قدرت عضلات شما در ناحیه لگن تأثیر بگذارد. بنابراین، بی‌اختیاری ادرار در زنان باردار، زایمان یا یائسگی شایع تر است. استروژن هورمونی است که به تنظیم قاعدگی شما کمک می کند. ممکن است در برابر بیماری قلبی محافظت کند و از بین رفتن استخوان را کند کند. همچنین به حفظ سلامت مثانه و مجرای ادرار و عملکرد مناسب کمک می کند. با نزدیک شدن به یائسگی، سطح استروژن شروع به کاهش می کند. این کمبود استروژن ممکن است باعث ضعیف شدن عضلات لگن شود. آنها ممکن است دیگر نتوانند مثل قبل مثانه شما را کنترل کنند. همانطور که سطح استروژن شما در طول یائسگی و پس از آن کاهش می یابد، علائم بی‌اختیاری ادرار ممکن است بدتر شوند.علل بی اختیاری ادرارچند نوع مختلف بی اختیاری ادرار با یائسگی همراه است. این شامل:

بی اختیاری استرسی: شایع ترین نوع مشکل کنترل مثانه در زنان مسن بی اختیاری استرسی است. ماهیچه‌های ضعیف نمی‌توانند هنگام سرفه، ورزش، عطسه، خندیدن یا بلند کردن چیزی سنگین، ادرار را مهار کنند. نتیجه می تواند نشت کوچک ادرار یا از دست دادن کامل کنترل ادرار باشد. این نوع بی اختیاری اغلب به دلیل تغییرات فیزیکی ناشی از بارداری، زایمان یا یائسگی ایجاد می شود.

بی اختیاری فوری: هنگامی که عضلات مثانه شما به اشتباه منقبض می شوند یا توانایی شل شدن را از دست می دهند، ممکن است احساس مداوم به ادرار کردن داشته باشید، حتی زمانی که مثانه شما خالی است. همچنین ممکن است نشت ادرار یا از دست دادن کنترل ادرار را تجربه کنید. گاهی اوقات به این مثانه، مثانه بیش فعال گفته می شود.

گاهی ممکن است ترکیبی باشد به صورت ترکیب دونوع مشکل فوق می باشد.بی اختیاری سرریزهنگامی که مثانه شما به طور کامل تخلیه نمی شود، این نوع اختلال می تواند به صورت چکیدن مداوم ادرار نشان داده شود. شما می توانید جریان ادرار ضعیفی داشته باشید، احساس ادرار در شب (شب ادراری) و افزایش دفع ادراری داشته باشید. این می تواند ناشی از کم کاری عضله مثانه باشد.ریسک بروز علائم بی اختیاری ادرار در چه زنانی بیشتر است؟نقص حرکتی و کم بودن سرعت راه رفتن احتمال ابتلا به بی اختیاری ادرار را در زنان مسن بیشتر می کند. عوامل زیر نیز ریسک بی اختیاری در زنان سالمند را افزایش می دهند.برخی بیماریها مثل:

دیابت
فشارخون
تنگی عروق قلبی
نارسایی قلبی

آسیب های عصبی ناشی از:

پارکینسون
آلزایمر
سکته مغزی
مشکلات عصبی مثانه
ناتوانی در تشخیص پر یا خالی بودن مثانه بدلیل مشکلات شناختی

فاکتورهایی مثل چاقی، افسردگی، استرس و عفونت های ادراری نیز ریسک ابتلا به بی اختیاری ادراری در زنان سالمند را بالا می برد. یا به عبارتی یائسگی تنها دلیل مشکلات کنترل مثانه نیست. اگر همراه با یکی از شرایط زیر یائسگی داشته باشید، خطر ایجاد بی‌اختیاری ادرار در شما افزایش می یابد.

نوشیدن الکل یا کافئین:نوشیدنی‌های حاوی الکل یا کافئین به سرعت مثانه شما را پر می‌کنند و باعث می‌شوند که بیشتر ادرار کنید.
عفونت ها:عفونت دستگاه ادراری یا مثانه شما ممکن است باعث UI موقت شود. وقتی عفونت پاک شد، UI شما احتمالاً برطرف یا بهبود خواهد یافت.
آسیب عصبی:آسیب عصبی می‌تواند سیگنال‌های مثانه به مغز را قطع کند، بنابراین میل به ادرار کردن را تجربه نکنید. این می تواند بر توانایی شما برای کنترل ادرار تأثیر منفی بگذارد.
داروهای خاص
بی‌اختیاری ادرار: می تواند یکی از عوارض جانبی برخی از داروها مانند دیورتیک ها یا استروئیدها باشد.
یبوست:یبوست مزمن یا طولانی مدت می تواند بر کنترل مثانه شما تأثیر بگذارد. همچنین می تواند ماهیچه های کف لگن شما را ضعیف کند و نگه داشتن آن در ادرار را سخت تر کند.
اضافه وزن داشتن:حمل وزن اضافی خطر بی‌اختیاری ادرار را افزایش می دهد. وزن اضافی به مثانه شما فشار می آورد. می تواند باعث ایجاد UI یا بدتر شدن آن شود.

گزینه های درماندرمان شما برای UI به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع بی اختیاری که تجربه می کنید و علت ایجاد UI شما. پزشک شما ممکن است با پیشنهاد تغییرات در شیوه زندگی شروع کند. برای مثال، آنها ممکن است شما را تشویق کنند:

مصرف کافئین و الکل خود را کاهش دهید
به تدریج مثانه خود را مجدداً آموزش دهید تا ادرار بیشتری را در خود نگه دارد و فقط در ساعاتی از روز از قبل برنامه ریزی شده ادرار کنید.
وزن خود را کاهش دهید تا فشار روی مثانه و عضلات خود را کاهش دهید
از تمرینات کگل یا تمرینات کف لگن برای تقویت عضلات لگن خود استفاده کنید
تمرینات کگل شامل فشردن و شل کردن عضلات در ناحیه لگن و تناسلی برای تقویت آنها است. این ممکن است به شما در کنترل بهتر مثانه کمک کند.
پزشک شما همچنین ممکن است گزینه‌های درمانی مرتبط‌تری را توصیه کند، به‌ویژه اگر فکر نمی‌کند که تغییرات سبک زندگی کمک کننده است. این گزینه های درمانی در زیر توضیح داده شده است.

داروهابرخی داروها ممکن است به کاهش علائم شما و درمان برخی از انواع بی‌اختیاری ادرار کمک کنند. به عنوان مثال، اگر مثانه بیش از حد فعال باشد، پزشک ممکن است آنتی کولینرژیک‌ها را برای آرام کردن مثانه تجویز کند. آنها ممکن است Mirabegron (Myrbetriq)، نوع خاصی از دارو به نام آگونیست گیرنده آدرنرژیک بتا-3 را برای افزایش قدرت مثانه که می تواند ادرار بیشتری درخود نگه دارد، تجویز کنند. محصولات استروژنی نیز ممکن است به تقویت مجرای ادرار و نواحی واژن شما کمک کنند.استروژن:بعد از دوران یائسگی مقدار استروژن بدن کاهش می یابد. استفاده از دوز اندک استروژن موضعی به فرم کرم یا حلقه و یا پچ می تواند در ترمیم بافت مسیر ادراری و تخفیف بی اختیاری ادراری موثر باشد. استفاده از استروژن موضعی در صورت وجود سابقه سرطان پستان رحم و یا هر دو توصیه نمی شود. ترکیب استروژن و پروژسترون در درمان بی اختیاری ادراری استفاده نمی شود. همچنین استفاده از استروژن خوراکی نیز به تشدید علائم بی اختیاری ادراریمنجر می شود بنابراین استروژن خوراکی در درمان بی اختیاری ادرار در زنان کاربردی ندارد.ترکیبات استروژن واژینال موجود در ایالات متحده برای درمان سندرم تناسلی ادراری یائسگی (آتروفی ولوواژینال)حلقه واژینال(نام تجاری ایالات متحده) نقاط قوت موجود رژیم توصیه شده حلقه واژینالEstring7.5 میکروگرم استرادیول روزانه، آزاد شده در طی 90 روز حلقه توسط بیمار یا پزشک به داخل واژن وارد می شود. حلقه برداشته می شود و هر 90 روز یک حلقه جدید جایگزین می شود.Estrace100mcgاسترادیول درگرم که روزانه نیم گرم به مدت دوهفته سپس به دوبار درهفته کاهس دادمحدودا اولیه 5/. تا4gمحدوده نگهداری: 0.5 تا 1کرم واژینال Premarin 0.625 میلی گرم استروژن کونژوگه در هر گرم کرم 0.5 گرم ازکرم به صورت داخل واژینال روزانه به مدت 2 هفته تجویز می شود، سپس به دو بار در هفته کاهش می یابد. دوز ممکن است با توجه به علائم بیمار و پاسخ بالینی (محدوده 0.5 تا 2 گرم) تنظیم شود.ایمی پرامین: ایمی پرامین نوعی داروی ضد افسردگی سه حلقه ای می باشد که به ریلکس شدن ماهیچه های مثانه کمک می کند. ایمی پرامین ممکن است در درمان ترکیبی از بی اختیاری ادراری استرسی و بی اختیاری فوریتی ادرار موثر واقع شود. ایمی پرامین به دلیل احساس خواب آلودگی که ایجاد می کند شب هنگام تجویز می گردد. بنابراین ایمی پرامین در درمان بی اختیاری ادرار در خواب نیز کاربرد دارد.تحریک اعصابتحریک الکتریکی عضلات لگن ممکن است به شما کمک کند تا کنترل مثانه خود را دوباره به دست آورید اگر مشکل شما به اختلال عصبی مرتبط باشد.دستگاه هاتعدادی دستگاه برای درمان زنان مبتلا به UI موجود است. پساری رایج ترین وسیله ای است که برای درمان بی اختیاری استرسی استفاده می شود. این یک حلقه سفت است که برای کمک به تغییر موقعیت مجرای ادرار به منظور کاهش نشت در واژن شما قرار می گیرد. پزشک شما همچنین ممکن است یک درج مجرای ادراری تجویز کند، یک دستگاه یکبار مصرف کوچک که می توانید آن را در مجرای ادرار خود قرار دهید تا نشت را مسدود کنید.بیوفیدبکبرای درک بهتر عملکرد بدن خود می توانید با یک درمانگر کار کنید. در بیوفیدبک، یک سیم به یک پچ الکتریکی روی عضلات مثانه و مجرای ادرار شما متصل می شود. این سیگنال‌ها را به یک مانیتور ارسال می‌کند، که هنگام انقباض عضلات به شما هشدار می‌دهد. با یادگیری زمان انقباض عضلات، ممکن است بتوانید کنترل بهتری بر آنها به دست آورید.عمل جراحیجراحی برای ترمیم و بلند کردن مثانه در موقعیت بهتر اغلب آخرین راه حل برای درمان UI است. این برای افرادی در نظر گرفته می شود که نمی توانند با سایر اشکال درمان کمک کنند.پیش آگهی بلند مدتبسیاری از انواع UI موقتی هستند یا با درمان بهبود می یابند. با این حال، در برخی موارد، مشکل شما ممکن است دائمی باشد یا درمان آن دشوار باشد.حتی اگر مشکل شما دائمی باشد، می توانید اقداماتی را برای بهبود مدیریت علائم خود انجام دهید. برای مثال، می‌توانید داروخانه محلی خود را برای وجود پدهای جاذب و لباس‌های زیر محافظ برای بزرگسالان دارای این مشکل را بررسی کنید. اکثر این محصولات نازک هستند و به راحتی لباس زیر شما پوشیده می شوند، بدون اینکه کسی متوجه شود. دلیلی وجود ندارد که نتوانید از یک زندگی فعال و مطمئن لذت ببرید. با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد وضعیت، گزینه های درمانی و پیش آگهی خود بیشتر بدانید.www.healthline.comترجمه وتدوین: راضیه فرقانی

راضیه فرقانی کارشناس مامایی

راضیه فرقانی کارشناس مامایی دانش آموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران با سابقه ۲۸ سال فعالیت مامایی وزنان درمطب وبیمارستان درتهران .. درحال حاضر مدیر وب سایت تخصصی نوین ماما می باشند که دانش وتجربیات خود را دراین زمینه به کاربران گرامی ارائه می دهند.

دیدگاه

ارسال نظر

ارسال