اختلالات متابولیسم گلوکز و فنوتیپ و شدت PCOS
اختلالات متابولیسم گلوکز و فنوتیپ و شدت PCOS
مقاومت به انسولین یک یافته رایج در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) است. کاهش اثر انسولین یک پاتومکانیسم مهم در حذف دیابت نوع 2 است. اگر مقاومت به انسولین شناخته شده باشد، می توان از درمان هدفمند برای افزایش احتمال بارداری در بیماران PCOS استفاده کرد. با این حال، همه بیماران به طور یکسان بسته به فنوتیپ خود تحت تاثیر قرار نمیگیرند. مقاومت به انسولین به خودی خود یک بیماری نیست، اما در ایجاد بسیاری از تغییرات پاتولوژیک دخیل است. در میان موارد دیگر، تصور می شود که نقش بیماری زایی در PCOS دارد.
اختلال PCOS به چهار فنوتیپ مختلف تقسیم می شود. شایع ترین فنوتیپ A است که در آن وجود تخمدان پلی کیستیک با عدم تخمک گذاری مزمن و هایپرآندروژنمی همراه است. فنوتیپ B شامل وجود PCOS و oligo/amenorrhoea است، در حالی که فنوتیپ C ترکیبی از PCOS با هایپرآندروژنمی و فنوتیپ D فقط وجود مورفولوژی PCOS است. همه انواع سندرم تخمدان پلی کیستیک با BMI طبیعی یا افزایش یافته و درصد های مختلف مقاومت به انسولین همراه هستند.
باتوجه به این مساله به این نتیجه میتوان رسید که فنوتیپ های مختلف نیز باید به طور متفاوتی غربالگری شوند تا بتوانند اختلالات متابولیک مختلف را به طور موثرتر درمان کنند که به نوبه خود باید به بهبود عملکرد تخمدان منجر شود.
یک پانل نشانگر زیستی متشکل از پروتئین واکنشی C (CRP) و آدیپونکتین برای ارزیابی عملکرد سلول های بتا، حساسیت به انسولین و پاسخ التهابی مزمن سیستمیک پیشنهاد شد، آدیپونکتین علاوه بر اثرات ضد آتروژنیک، ضد دیابتی ، ضد التهابی و حساس کننده انسولین بر عملکرد تخمدان نیز تأثیر می گذارد که در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک با کاهش غلظت خون ارائه می شود. در مطالعات قبلی، آدیپونکتین برای پیش بینی شدت PCOS به منظور ارزیابی شدت بالینی مناسب نبود. پارامتر با ارزش پیش بینی بالا برای عملکرد تخمدان تا کنون ، هورمون ضد مولرین (AMH) است، با این حال، ارزش پیش بینی AMH با توجه به شروع بارداری به طور قابل توجهی پایین تر است، بهترین پیش بینی کننده در اینجا هنوز سن زندگی بیمار است.
به عنوان یک مورد احتمالی، ectodomain محلول گیرنده AMH 2 (sAMHR2) برای اولین بار اندازه گیری شد. از نسبت AMH و sAMHR2، ممکن است بتوان در مورد کیفیت فولیکولوژنز در بیماران مبتلا به PCOS نتیجه گیری بیشتری کرد.
یافته ها: نشانگرهای زیستی اختلال متابولیسم گلوکز تفاوت معنی داری در شاخص HOMA، آدیپونکتین، پروینسولین و شاخص توده بدنی (BMI) و سطح انسولین در 0-1-60 دقیقه آزمایش تحمل گلوکز نشان داد.
همبستگی قوی بین sAMHR2 و آدیپونکتین ( r = 0.818 ، P <.0001) پیدا شد که نشان دهنده ارتباط بین درجه اختلال متابولیک گلوکز و عملکرد تخمدان است.
نتیجه گیری :انسولین 60 دقیقه پس از مصرف 75 گرم گلوکز و آدیپونکتین یا sAMHR2 طبقه بندی بیوشیمیایی بیماران PCOS را که با فنوتیپ های مورفولوژیکی PCOS ارتباط دارد ، فعال می کند. با تعیین نشانگرهای زیستی ، می توان بیماران PCOS را در زیرگروه هایی طبقه بندی کرد که با فنوتیپ های مختلف PCOS و شدت بالینی ارتباط دارند.
http://www.medscape.com/viewarticle/932503
ترجمه مریم سادات معصوم زاده
نظرات شما