آلرژی به منی
منی
آلرژی به منی که به عنوان حساسیت بیش از حد پلاسمای منی انسان (HSP) شناخته می شود یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در اسپرم اکثر مردان است. حساسیت تماسی منی منحصراً در زنان دیده می شود. بیش از 40 درصد از زنان مبتلا پس از اولین رابطه جنسی خود علائمی را نشان می دهند
بیش از 60 درصد در سنین 20 تا 30 سالگی تشخیص داده می شوند، اما گزارش هایی وجود دارد که زنان برای اولین بار پس از یائسگی علامت دار می شوند
ارتباط قابل توجهی با سابقه شخصی یا خانوادگی آتوپی وجود دارد ، به ویژه در افرادی که واکنش های سیستمیک دارند.
📚مطالعات نشان می دهد که شخص ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشد هنگامی که این اتفاق می افتد، به عنوان یک سندرم بیماری پس از ارگاسم (post-orgasmic illness syndrome) شناخته میشود. عوارض آلرژی تماسی منی شامل تأثیرات عاطفی بر فرد و روابط آنها می شود که منجر به اضطراب و اختلال عملکرد جنسی و نگرانی در مورد باروری وبارداری می شود.
آلرژی تماسی منی با ناباروری اولیه مرتبط نیست
لقاح مصنوعی با اسپرم شسته شده به طور کلی بسیار خوب تحمل می شود، اگرچه مواردی از آلرژی مداوم وجود داشته است.
علائم شامل
- سوزش
- خارش
- ورم
- درد
- قرمزی
برای زنان، علائم معمولا در ولو یا داخل کانال واژن رخ می دهد. برای مردان، علائم ممکن است در سر یا ناحیه پوست بالای اندام تناسلی رخ دهد.
گفته می شود، علائم ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد ظاهر شود. این ممکن است شامل موارد زیر باشد: دست ها، مقعد، دهان و....
واکنش های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است علائمی را تجربه کنند که کل بدن آنها را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه آنفولانزا شوند. به طور کلی، علائم معمولا در عرض 20 تا 30 دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض شروع می شود. بسته به شدت آنها ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.
واکنش آلرژیک شدید
در موارد شدید، آنافیلاکسی امکان پذیر است که شامل تنگی نفس؛ تورم گلو؛ خس خس سینه؛ حالت تهوع؛ استفراغ؛ اسهال و...میباشد. حساسیت به مایع منی را با موارد زیر اشتباه بگیرند
- عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال
- واژینیت مزمن
- عفونت قارچی
- واژینوز باکتریال
رویکردهای درمانی
آموزش و مشاوره
اجتناب از مواد آلرژی زا (مثلاً پرهیز، استفاده از یک مانع ضد بارداری مانند کاندوم)
آنتی هیستامین خوراکی پیشگیرانه که 30 تا 60 دقیقه قبل از مقاربت مصرف می شود ممکن است شدت یک واکنش غیر آنافیلاکتیک را کاهش دهد
یک آدرنالین اتوانژکتور برای همه بیماران با سابقه واکنش سیستمیک.
مدیریت خاص آلرژی تماسی منی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حساسیت زدایی از طریق چالش درجه بندی شده داخل واژینال با استفاده از رقت کامل مایع منی
حساسیت زدایی زیر جلدی به پروتئین های پلاسمای منی تکه تکه شده مربوطه به دست آمده از شریک جنسی بیمار
https://www.healthline.com/
https://dermnetnz.org/
ترجمه : مریم سادات معصوم زاده
نظرات شما