فیبروم در بارداری چیست و چه خطراتی دارد؟
یکی از مشکلاتی که ممکن است زنان در دوران بارداری خود به آن مبتلا شوند، فیبروم رحمی است. فیبروم ها رایج ترین تومور های خوش خیم رحم هستند که در دوران بارداری مشاهده می شوند. در اغلب موارد فیبروئید یا فیبروم رحم در روند بارداری مشکلی ایجاد نمی کند، درحالی که ممکن است برای برخی دیگر مشکلاتی را به همراه داشته باشد.
فیبروم چیست
فیبروم ها تومورهایی هستند که از بافت عضلانی رحم رشد می کنند. سرطانی نیستند و می توانند به کوچکی یک نخود یا بزرگتر از گریپ فروت باشند. آنها می توانند خارج از دیواره رحم، داخل حفره رحم یا داخل دیواره رحم رشد کنند. بسیاری از زنان دارای چندین فیبروم با اندازه های مختلف هستند. تخمین زده می شود که 40 تا 60 درصد زنان در سن 35 فیبروم دارند. تا 50 سالگی تا 80 درصد زنان به فیبروم مبتلا می شوند. اما تشخیص آنها در دوران بارداری همیشه آسان نیست. به این دلیل که تشخیص افتراقی فیبروم ها از ضخیم شدن ماهیچه های رحم در دوران بارداری برای پزشکان سخت است. به همین دلیل، پزشکان تعداد موارد شناخته شده را کمتر از تعداد واقعی می دانند. اکثر زنانی که فیبروم در آنها تشخیص داده شده است، حاملگی طبیعی خود را ادامه می دهند، اما گاهی اوقات می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند.
فیبروم در بارداری چه خطرات و مشکلاتی دارد
اکثر فیبروم ها در دوران بارداری رشد نمی کنند، اما اگر این اتفاق بیفتد به احتمال زیاد در طول سه ماه اول خواهد بود. به این دلیل که فیبروم ها برای رشد به هورمونی به نام استروژن نیاز دارند. در مراحل مختلف بارداری ممکن است خود را به شکل درد ها و علائم مختلفی نشان دهد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
مشکلات در سه ماهه اول
بدن شما در دوران بارداری مقدار بیشتری از آن هورمون را تولید می کند. مشکلات اولیه ای که ممکن است رخ دهند عبارتند از:
- خونریزی و درد: در مطالعه ای که روی بیش از 4500 زن انجام شد، محققان دریافتند که 11 درصد از زنانی که فیبروم داشتند خونریزی داشتند و 59 درصد فقط درد داشتند. اما 30 درصد از زنان در سه ماهه اول بارداری هم خونریزی و هم درد داشتند.
- سقط جنین احتمال سقط جنین در زنان مبتلا به فیبروم در اوایل بارداری بسیار بیشتر از زنان بدون فیبروم است (14٪ در مقابل 7.6٪). و اگر فیبروم های متعدد یا خیلی بزرگ دارید، شانس سقط بیشتر می شود.
مشکلات در سه ماه دوم و سوم
همانطور که رحم شما بزرگ می شود تا جایی برای کودک شما ایجاد کند، می تواند به فیبروم های شما فشار بیاورد. این می تواند در طول بارداری شما مشکلات زیادی از جمله موارد زیر ایجاد کند:
- درد: این شایع ترین علامت فیبروم است، به خصوص اگر بزرگ باشد. گاهی اوقات، فیبروم ها پیچ می خورند که می تواند باعث گرفتگی و درد شود. مواقع دیگر، فیبروم دچار انفارکتوس میشود، به رنگ قرمز ونکروز می شود. این فرآیند که «تخریب قرمز» نامیده میشود، میتواند باعث دردهای شدید می شود. در برخی موارد، ممکن است منجر به سقط جنین شود. داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) می توانند درد شما را کاهش دهند. اما از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ادویل) در اوایل و اواخر بارداری خودداری کنید زیرا ممکن است باعث سقط جنین، کاهش میزان مایع آمنیوتیک یا ایجاد مشکلات قلبی در کودک شما شود.
- جدا شدن جفت: به نظر می رسد مطالعات در حال انجام نشان می دهد که زنان باردار مبتلا به فیبروم شانس بسیار بیشتری برای جدا شدن جفت نسبت به زنان بدون فیبروم دارند. این بدان معناست که جفت شما قبل از زایمان از دیواره رحم جدا می شود. این بسیار جدی است زیرا کودک اکسیژن کافی دریافت نمی کند و ممکن است خونریزی شدید ایجاد شود ومادر وارد شوک شود.
- زایمان زودرس: فیبروم دربارداری احتمال زایمان زودرس بیشتر از زنان بدون فیبروم است - به این معنی که نوزاد قبل از هفته 37 بارداری متولد می شود.
مشکلات فیبروم در حین زایمان
بسیاری از مطالعات نشان میدهند که داشتن فیبروم رحمی احتمال انجام سزارین را افزایش میدهد. این می تواند به این دلیل باشد که فیبروم ها می توانند از انقباض رحم جلوگیری کنند و همچنین می توانند کانال زایمان را مسدود کنند و روند زایمان را کند کنند. زنانی که فیبروم دارند شش برابر بیشتر از زنان دیگر سزارین می شوند. زایمان بریچ مشکل بالقوه دیگری است. در زایمان طبیعی، نوزاد ابتدا سر از مجرای زایمان خارج می شود. در زایمان بریچ، ابتدا باسن یا پای نوزاد بیرون میآید. .
مشکلات فیبروم پس از زایمان
فیبروم ها اغلب پس از بارداری کوچک می شوند. در یک مطالعه، محققان دریافتند که 3 تا 6 ماه پس از زایمان، 70 درصد از زنانی که زایمان داشتند، شاهد کاهش بیش از 50 درصدی فیبرومهای خود بودند.
درمان فیبروم در بارداری
در دوره بارداری به دلیل وجود جنین، درمان فیبروم محدود است. اما با استراحت در منزل، هیدراتاسیون و یک سری دارو های خاص برای کاهش علائم فیبروم تجویز می شوند. در موارد بسیار اندکی که ممکن است درد ناشی از انفارکتوس و دژنرسانس میوم تسکین نیابد، در این شرایط انجام جراحی ضروری می باشد.
webmd.com
ترجمه وتدوین : راضیه فرقانی
نظرات شما