هنوز در مورد پیش آگهی ارزیابی تست برای آسیب DNA اسپرم احتیاط کنید

0 دیدگاه

هنوز در مورد پیش آگهی ارزیابی تست برای آسیب DNA اسپرم احتیاط کنید

تجزیه و تحلیل منی متعارف با توجه به پارامترهای دستوالعملWHO ، بدون توجه به عملکرد بیضه و یا کیفیت اسپرم محدود است. Madelon Van Wely از مرکز پزشکی علمی دانشگاه آمستردام شواهد موجود در حمایت از تکه تکه شدن DNA اسپرم در ART را مورد بررسی قرار داد.

اگر چه آسیب DNA اسپرم در مردان مبتلا به ناباروری شایع است، اما علت آن نا شناخته است. واکنش به عوامل مختلف - از جمله آلودگی، استرس، شیوه زندگی، واریکوسل و عدم سلامت کلی - ممکن است به DNA اسپرم آسیب برساند.. اما چگونه فرگمانتاسیون اسپرم ارزیابی می شود؟ و مهمتر از همه، آیا روش های مختلفی که می توانند قدرت تشخیصی آن را تحت تأثیر قرار دهند، وجود دارند؟

Madelon Van Wely

تکنیک های مختلف (تست ساختار کروماتین اسپرم کروماتین یا SCSA، Comet، TUNEL و پراکندگی کروماتین اسپرم یا SCD) را که معمولا برای تشخیص استفاده می شود، توضیح داد و سوال مبهم را مطرح کرد که آیا اسپرم های DNA آسیب دیده به طور متفاوتی بر پیامدهای ICSI یا IVF تاثیر می گذارد. یک متاآنالیز 2017 (سیمون و همکاران) از 56 مطالعه مرتبط با آسیب DNA اسپرم با حاملگی بالینی نشان داد که تقسیم بندی DNA اسپرم بر روی حاملگی بالینی پس از IVF و ICSI تاثیر منفی دارد، اما تنها زمانی که تشخیص قطعی شدن توسط SCD ، Comet و TUNEL انجام شد، اما نه توسط SCSA.

به همین ترتیب، یک فرآیند تجزیه و تحلیل 2015 از شش مطالعه (Osman et al) نشان داد که میزان بالای فراگمانتاسیون DNA اسپرم، که توسط همه روشها به جز SCD مورد ارزیابی قرار گرفته است، در زوجهایی که تحت درمان با ART قرار دارند، همراه با تولد زنده کمتر است. و Robinson و همکاران در سال 2012 نیز نشان دادند که میزان بروز حاملگی در 16 مطالعه متاآنالیز شده به طور قابل توجهی با سطح بالای تکه تکه شدن DNA همراه بود، با نتایج TUNEL به ظاهر تولید نتایج قوی تر.

یافته های این مطالعات ممکن است به این نکته اشاره کند که انتخاب سلول های اسپرم و نمونه هایی با سطوح پایین تر فراگمانتاسیون DNA اسپرم ممکن است منجر به نتایج بهتر شود - حاملگی بالینی بیشتر و تولد زنده و سقط جنین کمتر. با این حال، وان ویلی هشدار داد که "انجمن دقت تشخیصی را تضمین نمی کند" و برای نشان دادن یک مرجع به یک متاآنالیز انجام شده در سال 2008 توسط کالینز و همکاران انجام شده است که ارزش پیش بینی کننده آزمونهای یکپارچگی DNA اسپرم در حاملگی ART در 22 مطالعه را ارزیابی کرد و 2162 سیکل. منحنی ROC ناامید کننده بود و تمام آزمایشات آسیب DNA دارای خصوصیات کم بودند.

تصویر DNA اسپرم

بنابراین اگر چنین تست هایی برای تصمیم گیری بالینی قابل اعتماد نباشد، بیماران با تکه تکه شدن DNA بالا در مایع منی چه باید انجام دهند؟ Van Wely به یک متاآنالیز از Esteves et al اشاره کرد که از سال 2017 در پنج مطالعه و 143 بیمار، مقایسه آسیب DNA بین اسپرم با انزال یا جراحی استخراج شده از ۷بیضه انجام شد. این تحقیق نشان داد که اسپرم استخراج شده از بیضه نسبت فراگمانتاسیون DNA کمتر از اسپرم استخراج شده از انزال است، که نشان می دهد اسپرم های استخراج شده از بیضه به جای اسپرم استخراج شده از انزال برای ICSI ممکن است نتایجی بهتری را در مردانی با سطح بالای فراگمانتاسیون DNA اسپرم در گزارش اسپرم استخراج شده ازمنی هستند، داشته باشد . با این حال، ون ویلی این رویکرد را توصیف کرد،

پیام اصلی در پایان سخنرانی او "انتقادی" بود، نتایج قابل اعتماد را گزارش می داد و از سوء تفسیر اجتناب می کرد. افزایش روش بهینه سازی ارزیابی اسپرم در لیست 10 اولویت برتر برای تحقیقات بعدی در مورد ناباروری مردان باشد. و از ارائه این مطالعه روشن شد که تحقیق در زمینه فراگمانتاسیون DNA اسپرم باید با مسئولیت بزرگ صورت گیرد.