مدیریت پارگی کیسه آب پیش از شروع زایمان در بارداری

مدیریت پارگی پرده های جنین( پارگی کیسه آب) پیش از شروع زایمان در بارداری

پارگی  پرده‌ها پیش از شروع زایمان (PROM) به پارگی پرده ها جنین قبل از شروع انقباضات منظم رحم اشاره دارد. ممکن است در ترم (37 هفته حاملگی) یا پره ترم (کمتراز37 هفته بارداری) اتفاق بیفتد. دومی PROM زودرس (PPROM) تعیین شده است.  PROM در سه ماهه دوم بارداری معمولاً به PPROM در هفته 16 تا 26 بارداری اشاره دارد. این یک تعریف دلخواه است که در بین محققان کمی متفاوت است. فراوانی های PROM ترم، نارس و سه ماهه دوم به ترتیب تقریباً 8 ، 3 و کمتراز1 درصد بارداری است. اینکه چرا پرده ها در موعد پاره می شوند و آیا اتیولوژی های مختلفی باعث پارگی پرده ها قبل از شروع زایمان در مقابل پارگی پرده ها درهنگام زایمان می شود، به خوبی شناخته نشده است. مدیریت اصطلاح PROM در اینجا بررسی می شود. 

آیا میدانید زایمان سزارین نتایج بیماری کرونا را وخیم تر میکند؟

ارزیابی اولیه زنان با واژه PROM باید توسط پزشک معاینه شوند. اینکه آیا بیمار باید در اسرع وقت ارزیابی شود یا می تواند چند ساعت در خانه بماند تا ببیند آیا زایمان شروع می شود یا خیر، مطالعه گسترده ای نشده است. در صورت عدم وجود داده های با کیفیت بالا که از ایمنی ارزیابی تأخیری پشتیبانی می کنند، محتاطانه ترین روش ارزیابی سریع برای تأیید پارگی پرده، تعیین موقعیت جنین، ارزیابی وضعیت مادر و جنین و بحث در مورد گزینه های مدیریت بیشتر است.

تشخیص PROM بر اساس سابقه مشخص (به عنوان مثال، نشت مایعات در واژن) و معاینه تاییدیه اسپکولوم است که در آن نشت مایعات از دهانه رحم دیده می شود. در صورت عدم اطمینان از تشخیص، آزمایش تشخیصی روی مایعاتی که در فورنکس خلفی جمع شده است انجام می شود. تظاهرات بالینی و تشخیص PROM در دوران بارداری یکسان است و به طور جداگانه به تفصیل مورد بحث قرار می گیرد.

قبل از زایمان باید از معاینه سرویکوواژینال دیجیتال اجتناب شود، زیرا این امر با افزایش خطر عفونت داخل رحمی همراه بوده است. ارزیابی سلامت جنین با آزمایش بدون استرس ارزیابی می شود. 

موقعیت جنین با معاینه فیزیکی از طریق شکم (مانورهای لئوپولد) و / یا با معاینه سونوگرافی (سونوگرافی  اغلب بر ارزیابی مدرن پرزانتاسیون جنین در محیط PROM ) مشخص می شود.

ارزیابی مادر شامل ارزیابی انقباضات و علائم عفونت (به عنوان مثال تب، تاکی کاردی جنین) و بررسی سوابق قبل از تولد و وضعیت مادر فعلی برای عوارض پزشکی و زایمان است که بر تصمیم گیری در مورد زمان زایمان تأثیر می گذارد. 

مدیریت فعال یا مدیریت انتظاری؟

رویکرد ما - تصمیم اصلی در مدیریت PROM بدون عارضه این است که آیا باید زایمان را شروع کرد یا رویکرد انتظاری را در پیش گرفت. ما  زایمان سریع برای خانم هایی با PROM در زمان ترم  پیشنهادمی کنیم.  القای زایمان  انجام می شود ، مگر اینکه کنترااندیکاسیون برای لیبر یا زایمان واژینال وجود داشته باشد، در این صورت زایمان سزارین در اسرع وقت انجام می شود.

رویکرد ما اساساً مبتنی بر نگرانی ما در مورد افزایش خطرهای عفونت مادر و نوزاد با مدیریت انتظاری و همچنین ترجیح عمومی بیماران برای زایمان سریع است. مداخله سریع همچنین خطر سایر عوارض جدی اما کمتر شایع در حین مدیریت انتظاری را کاهش می دهد، مانند پرولابس بند یا جدا شدن آن، و مقرون به صرفه ترین اپروچ بود . با این وجود، مدت زمان زایمان بیشتر از زمانی است که زایمان خود به خود شروع می شود.

برای زنانی که مداخله سریع را رد می کنند، ما پیشنهاد می کنیم از طریق تصمیم گیری مشترک ، یک محدودیت زمانی برای مدیریت انتظاری ایجاد کنند . علائم عفونت یا سایر عوارض بارداری اندیکاسیون برای خاتمه مدیریت انتظاری و زایمان با مناسب ترین روش برای وضعیت بالینی است.

روش ما با استفاده از متاآنالیز 23 آزمایش تصادفی از زنان با PROM در 37 هفته بارداری که نتیجه حاملگی مداخله زودهنگام برنامه ریزی شده را در مقابل مدیریت انتظاری مقایسه می کند (8615 زن = n) ، پشتیبانی می شود. در مقایسه با مدیریت انتظار ، مداخله زودهنگام برنامه ریزی شده منجر به موارد زیر می شود:

•  کاهش زمان از پارگی پرده هاتا زایمان (اختلاف میانگین -10 ساعت ، 95٪ CI -12 تا -8 ساعت)
•  کاهش کوریوآمونیونیت مادر و / یا آندومتریت (54/1000 در مقابل 110/1000 ، خطر نسبی [RR] 0.49 ، 95٪ CI 0.33-0.72)
• کاهش پذیرش در یک بخش مراقبت ویژه یا مراقبت ویژه نوزادان (0.75 RR ، 95٪ CI 0.66-0.85)
• عدم افزایش زایمان سزارین (126/1000 در مقابل 150/1000 ، RR 0.84 ، 95٪ CI 0.69-1.04)
• روند کاهش در سپسیس نوزادی در اوایل شروع قطعی (12/1000 در مقابل 22/1000 ، RR 0.57 ، 95٪ CI 0.24-1.33) و مرگ و میر قبل از تولد (1/1000 در مقابل 2/1000 ، RR 0.47 ، 95٪ CI 0.13-1.66 )

عدم وجود اختلاف معنی دار آماری در میزان قطعی سپسیس نوزادان بین مدیریت انتظاری و سریع احتمالاً به دلیل ناکافی بودن اندازه نمونه (قدرت کم) بود، با توجه به اینکه "سپسیس نوزادی زودرس قطعی یا احتمالی" در گروه مداخله زودهنگام برنامه ریزی شده به طور قابل توجهی کاهش یافته بود (RR 0.73 ، 95٪ CI 0.58-0.92). حتی افزایش اندک خطر ابتلا به عفونت نوزادی نیز مهم است زیرا اگر شدید باشد (یعنی سپسیس) ، خطر کمی (5٪) خطر مرگ وجود دارد. 

نویسندگان کیفیت شواهد را در کل پائین ارزیابی کردند. یافته های متاآنالیز توسط ناهمگنی در بین آزمایشات محدود بود به گونه ای که مداخله زودهنگام برنامه ریزی شده طی 24 ساعت تصادفی سازی به صورت اجرا (یا در نظر گرفته شده برای اجرا) تعریف شد، در حالی که مدیریت انتظار به عنوان تأخیر در نظر گرفته شده حداقل 24 ساعته تعریف شد. علاوه بر این، هیچ استفاده مداوم از پروفیلاکسی آنتی بیوتیک یا روش القا (اکسی توسین، انواع مختلف پروستاگلاندین ها) وجود نداشت. همچنین نتایج یک مطالعه بزرگ از گروه مطالعه termPROM حاوی بیش از 5000 شرکت کننده بود و 60 درصد از کل شرکت کنندگان در بررسی را شامل می شد. بنابراین، برای تعریف بهتر تعادل بین خطرات و مزایای القا در مقابل مدیریت انتظار، هنوز آزمایش های تصادفی خوب طراحی شده مورد نیاز است.

کالج آمریکایی متخصص زنان و زایمان توصیه می کند زایمان برای زنان دارای PROM در 0+37 هفته یا بیشتر  انجام شود ، اما همچنین بیان می کند که ممکن است یک دوره کوتاه مدت مدیریت انتظاری ارائه شود .

مدیریت فعال

القای اکسی توسین - برای زنانی که کنتراندیکاسیون لیبر و زایمان طبیعی ندارند ، ما القای با اکسی توسین را بدون رایپ بودن (افاسمان دهانه رحم) قبل از القا پیشنهاد می کنیم. 

تیتراسیون اکسی توسین نسبت به پروستاگلاندین راحت تر است و بسته به داروی انتخابی پروستاگلاندین ممکن است هزینه کمتری داشته باشد.

تجزیه و تحلیل متا آنالیز آزمایشات تصادفی منافع روشنی را در استفاده اولیه از  پروستاگلاندین به جای اکسی توسین در زنان مبتلا به پارگی پرده ها  (PROM)

با دهانه رحم نامطلوب  نشان نداده است. با این حال ، داده ها برای زیر گروه دوم محدود هستند ، همانطور که در زیر بحث شده است.

گزینه های جایگزین برای زنان با دهانه رحم نامطلوب

میزوپروستول یا پروستاگلاندین E2 -

 اگرچه ما رایپنیگ دهانه رحم را قبل از اینداکشن در PROM ترم انجام نمی دهیم، اما اگر ارزیابی از مزایا و معایب یک بیماربه شکل انفرادی استفاده از یک عامل  برای رایپتینگ دهانه رحم کمک کند، برخی از پزشکان ممکن است به دلیل منطقی استفاده از پروستاگلاندین E1 یا E2 را برای این منظور انتخاب کنند.  فقط چند کارآزمایی کوچک، رایپنیگ به دهانه رحم  را قبل از اینداکشن در زنان با PROM در زمان ترم و دهانه رحم نامطلوب ارزیابی کرده اند، بنابراین فقدان  منفعت قابل توجه آماری در این ترایالها، احتمال تأثیر بالینی متوسط را نادیده نمی گیرد، همانطور که در جمعیت با پرده های سالم دیده می‌شود.

میزوپروستول (پروستاگلاندین E1) یک روش موثر در القای زایمان است.  ارزان، به راحتی در دسترس و همچنین در دمای اتاق پایدار است. به همین دلایل، مزایایی نسبت به داروهای پروستاگلاندین E2 دارد که موثر نیز هستند هیچ دوز یا رژیم استانداردی وجود ندارد.

 تجویز واژینال: طبق دستورالعمل های کالج متخصص زنان و زایمان در آمریکا، دوز اولیه میزوپروستول 25 میکروگرم در فورنیکس خلفی قرار می گیرد و هر سه تا شش ساعت تکرار می شود، بسته به پاسخ مادر و جنین . فاصله ای بین دوزها هر سه ساعت یکبار در بیماران بدون تغییر دهانه رحم و فقط با حداقل فعالیت  رحم سه ساعت پس از مصرف  یک دوز مناسب است.

تجویز خوراکی: سازمان بهداشت جهانی هر دو ساعت 25 میکروگرم میزوپروستول را پیشنهاد می کند صرف نظر از روش تجویز، دوز میزوپروستول به طور کلی تکرار می شود تا زمانی که دهانه رحم مطلوب شود، زایمان ایجاد شود یا پنج دوز تجویز شود.

آماده سازی پروستاگلاندین E2 طبق دستورالعمل های سازنده (درج بسته) انجام می شود.

کاتتر بالونی - پیشنهاد می کنیم از کاتترهای بالون برای رایپنینگ دهانه رحم در محیط PROM استفاده نکنید. داده های با کیفیت بالا که از ایمنی و اثربخشی در این بیماران پشتیبانی می کند ، در دسترس نیست ، شواهدی از افزایش خطر ابتلا به کوریوآمونیونیت وجود دارد ،  اکسی توسین و  پروستاگلاندین ها هر دو گزینه های ایمن و موثری هستند.

یک کارآزمایی تصادفی (تعداد 128 زن) در بیماران PROM در دوره نزدیک به ترم که تحت رایپنینگ دهانه رحم با کاتتر بالون قرار گرفتند ، هیچ تفاوتی در زمان القای زایمان تا زایمان در بیماران مبتلا به کاتتر بالون همزمان به همراه اکسی توسین در مقابل فقط اکسی توسین مشاهده نکرد و گرایش به سمت افزایش خطر ابتلا به عفونت مادر (کوریوآمنیونیت  [10 درصد] در مقابل 3/66 [5 درصد] ، p = 0.31) . یک آزمایش تصادفی بعدی که به این موضوع پرداخته است (آزمایش کاتتر فولی در پارگی غشاها [FOLCROM] ، 201 نفر = n) همچنین نشان داد که استفاده از کاتتر فولی خطر کوریوآمنیونیت بالینی را در مقایسه با اکسی توسین به تنهایی افزایش می دهد (93/7 [8 درصد]) در مقابل 0/108 ، p <0.01) [15]. 

مدیریت انتظار

پس از سنجش خطرات و مزایای القای زایمان در مقابل مدیریت انتظاری ، زنانی که در غیر اینصورت حاملگی بدون عارضه ای دارند و از مداخله سریع بیزار هستند، ممکن است به طور منطقی انتخاب کنند که آزمایش مدیریت انتظاری انجام دهند. این زنان هیچ منعی برای لیبر و زایمان واژینال، آزمایش اطمینان بخش جنین و هیچ نشانه ای از کوریوآمنیونیت بالینی یا سایر عوارض پزشکی یا زایمان که در صورت تأخیر در زایمان ، خطر مادر / جنین را افزایش می دهد، ندارند.

زنان مبتلا به مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم از ترایال ترم PROM حذف شدند . مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم با افزایش خطر ابتلا به کوریوآمنیونیت بالینی و کشت مایع آمنیوتیک مثبت ، الگوهای ضربان قلب جنین غیرطبیعی در حین زایمان و سندرم آسپیراسیون مکونیوم همراه است . با این حال ، هیچ مدرکی وجود ندارد که القای فوری زایمان خطر این عوارض را کاهش دهد. بنابراین ، ما معتقدیم که مایع آمنیوتیک که به آرامی با مکونیوم آغشته شده باشد کنترااندیکاسیون برای مدیریت انتظاری نیست اگر این رویکردی است که زن انتخاب می کند و ارزیابی جنین قبل از زایمان اطمینان خاطر دارد (تست NST ری اکتیو بدون کاهش سرعت متغیر). در برخی از این موارد ، رنگ آمیزی مکونیوم در واقع همانند رنگدانه خونریزی دسیدوا است. در مقابل و در غیاب داده ها از آزمایشات تصادفی برای هدایت توصیه های عملی ، ما معتقدیم که القای و نظارت مداوم بر جنین محتاطانه است که مکونیوم غلیظ باشد.

مدت زمان مدیریت انتظاری -

 هیچ اطلاعات محکمی مبنی بر توصیه برای حداکثر مدت زمان مدیریت انتظاری در زنان بدون عوارض حاملگی که شرایط زایمان را داشته باشد، وجود ندارد. در مطالعه ترمPROM ، که مدیریت انتظاری را به 96 ساعت پس از پارگی محدود کرد ، به نظر می رسد خطر ابتلا به کوریوآمنیونیت پس از 24 ساعت به طور قابل توجهی افزایش می یابد  ، که نشان می دهد 24 ساعت حد معقولی است. با این حال ، انتظار طولانی تر باعث افزایش تعداد زنانی می شود که  زایمان  خود به خود می کنند. در کارآزمایی ترم PROM ،  پنجاه درصد از زنان مبتلا به PROM که به طور انتظاری مدیریت شده بودند تقریباً 17 ساعت در زایمان فعال بودند و 95 درصد پس از75  ساعت  پارگی پرده ها  در زایمان فعال بودند 

مدیریت انتظار در بیمارستان یا در خانه؟

- ما پیشنهاد می کنیم زنان با PROM در بیمارستان بستری شوند. هنگامی که گروه مطالعه termPROM نتایج مدیریت انتظاری در خانه را با مدیریت  انتظاری در بیمارستان مقایسه کرد ، زنانی که به خانه فرستاده شدند بیشتر در معرض کوریوآمنیونیت بالینی قرار گرفتند (10.1 در مقابل 6.4 درصد) [19]. در تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه ، زنان تحت مدیریت در خانه بیشتر در معرض خطر عفونت در نوزادان خود بودند (نسبت شانس [OR] 1.97 ، 95٪ CI 1.00-3.90) و نولیپاراهای مدیریت شده در خانه در معرض افزایش خطر دریافت آنتی بیوتیک قبل از زایمان بودند (OR 1.52 ، 95٪ CI 1.04-2.24). خطر دیگر مدیریت انتظاری منزل، احتمال زایمان سریع و زایمان قبل از رسیدن بیمار به بیمارستان است.

برای بیمارانی که تا قبل از زایمان یا بروز عارضه ای در منزل مدیریت انتظاری را دنبال می کنند ، ما معتقدیم معیارهای زیر منطقی است:

• پرزلنتاسیون سفالیک
•  بدون عفونت داخل رحمی
•  اطمینان از ردیابی ضربان قلب جنین
• پاکت مایع آمنیوتیک در سونوگرافی حداقل 2 در 2 سانتی متر
•  بیمار قابل اطمینان
• کمک در خانه
• حمل و نقل قابل اعتماد
• خانه ای که در فاصله 20 دقیقه ای بیمارستان واقع شده است

 امکان بررسی نبض و دما هر شش ساعت ، با پارامترهایی برای اطلاع پزشک خود (به عنوان مثال ، نبض> 100 ضربان در دقیقه ، دما ≥100.4 درجه فارنهایت [38 درجه سانتیگراد])

شمارش حرکات روزانه جنین

تست استرس روزانه و تعداد لکوسیت ها

پروفیلاکسی آنتی بیوتیک - همانطور که در بالا گفته شد ، رویکرد ما در به حداقل رساندن خطر ابتلا به عفونت القای سریع زایمان و استفاده از پروفیلاکسی آنتی بیوتیک استرپتوکوک گروه B (GBS) است که توسط دستورالعمل های استاندارد بیشتراز مدیریت انتظار با (یا بدون) استفاده از پیشگیری از آنتی بیوتیک وسیع طیف اندیکاسیون دارد.

ما اعتقاد داریم با توجه به اثرات سو احتمالی  آنتی بیوتیک، پتانسیل رشد ارگانیسم های مقاوم و کم خطر بودن عفونت مادر در بیماران درمان نشده ، باید از استفاده از آنتی بیوتیک های پیشگیری کننده برای PROM در حوالی ترم  اجتناب شود. هیچ شواهد قانع کننده ای در مورد سود مادر و نوزاد از استفاده از آنتی بیوتیک های پیشگیری کننده برای PROM در ترم یا نزدیک به ترم وجود ندارد .

در یک متاآنالیز در سال 2015 از پنج کارآزمایی که در مجموع 2699 زن در آن شرکت داشتند ، در مقایسه با دارونما یا عدم درمان ، استفاده از آنتی بیوتیک های طیف گسترده پیشگیری منجر به کاهش آماری معنی داری در کوریوآمونیونیت (2.7 در مقابل 3.7 درصد) ، آندومتریت (0.4 در مقابل 0.9) نشد. درصد) ، یا تأخیر زایمان  از زمانPROM (اختلاف میانگین 0.5 ساعت) . از نظر آماری اختلاف معنی داری در سپسیس نوزادی (1 در مقابل 1.4 درصد) یا مرگ پری ناتال (0.6 در مقابل 0.3 درصد) مشاهده نشد ، اما با توجه به تعداد کم این وقایع نمی توان از نظر بالینی تفاوت معنی داری را رد کرد. در 37 درصد بارداری هایی که تاخیر بیش از 12 ساعت بود ، تجزیه و تحلیل زیرگروه نشان داد که میزان عفونت مادر با پروفیلاکسی آنتی بیوتیک کمتر است ، اما هیچ بهبود آماری در نتایج نوزادان وجود ندارد. هیچ اطلاعاتی در مورد آسیب های احتمالی در دسترس نبود.

خطرات و مزایای نسبی پروفیلاکسی آنتی بیوتیک زودرس متفاوت است. شواهد موجود، اگرچه محدود است، اما استفاده از پروفیلاکسی آنتی بیوتیک در PROM زودرس (PPROM) را تأیید می کند زیرا زمان تأخیر زایمان را طولانی می کند ، که در حاملگی های قبل از ترم مطلوب است اما در PROM  ترم هدف نیست. 

کولونیزاسیون استرپتوکوک گروه B - یک کشت غربالگری مثبت برای GBS لزوماً مانع مدیریت انتظاری نمی شود ، اما ما با رهنمودهای سازمان های بزرگی که القای این زنان را توصیه کرده اند موافقیم . در یک تجزیه و تحلیل ثانویه ، کارآزمایی PROM ترم تأثیر القای زایمان بر عفونت نوزادان در مادران مبتلا به PROM که GBS مثبت بودند را ارزیابی کرد  القای زایمان با اکسی توسین با میزان کمتری از عفونت نوزادی نسبت به مدیریت انتظاری همراه بود (2.5 در مقابل> 8 درصد). با این حال ، کشتGBS قبل از زایمان و شیمی درمانی در صلاحدید ارائه دهنده انجام شد ، که تعمیم پذیری این نتایج را محدود می کند.

چه القا ی زایمان و چه مدیریت انتظاری زنان با کشت مثبت GBS انجام شود ، پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی مادر برای کاهش خطر ابتلا به بیماری GBS نوزادان زودرس باید فوراً آغاز شود.

اگر وضعیت GBS مشخص نباشد ، تصمیم برای شروع آنتی بیوتیک براساس ارزیابی استاندارد فاکتور خطر است.

نظارت بر مادر و جنین

هیچ استانداردی برای نظارت بر مادر و جنین در PROM با دوره  مدیریت انتظاری وجود ندارد و هیچ داده ای از ترایال های تصادفی که توصیه ها را بر اساس آنها انجام دهد وجود ندارد. اتفاق نظر وجود دارد که برای کاهش خطر عفونت داخل رحمی باید از معاینه واژینال دیجیتال و مقاربت واژینال اجتناب شود.

پروتکل دوره آزمایشی PROM ترم منطقی است. از زنانی که به مدیریت حاملگی منصوب شدند ، خواسته شد که دو بار در روز درجه حرارت خود را بررسی کنند و درجه حرارت .5 37.5 درجه سانتیگراد (99.5 درجه فارنهایت)  یا بیشتر از آن را گزارش کنند ، تغییرات رنگ یا بوی ترشحات واژن را کنترل و گزارش کنند و در صورت بروز هرگونه عارضه به پزشک خود اطلاع دهند . نظارت دیگر ، از جمله شمارش گلبول های سفید خون و روش ارزیابی وضعیت جنین ، با صلاحدید پزشک انجام شد.

نوعی از نظارت بر جنین نیز منطقی است (به عنوان مثال تعداد حرکت ، آزمایشات NST ، مشخصات بیوفیزیک BPP) تا اطمینان از سلامت جنین را برای پزشک و بیمار فراهم کنیم ، اما هیچ یک از این آزمایشات حساسیت خوبی برای پیش بینی عفونت جنین ندارند، حتی زمانی که روزانه انجام می شود پرولابس بند ناف یا فشرده سازی بند ناف ممکن است ابتدا به دلیل کاهش سرعت ضربان قلب جنین مشکوک شود.

شمارش کامل خون - شمارش کامل خون در ابتدا باید انجام شود ، اما لکوسیتوز یک یافته غیر اختصاصی است و جدا از عفونت می تواند با التهاب همراه باشد. در صورت وجود افزایش مشخص در شمارش خون سفید (بیشتر از 20000) و یا تغییر قابل توجه به سمت چپ  ، در صورت بروز لكوسیتوز با سایر علائم یا علائم پیش بینی كننده عفونت یا افزایش تعداد گلبول های سفید ، باید به كوریوآمونیونیت قریب الوقوع مشكوك شد.

اندیکاسیون زایمان - با رسیدن به مهلت تعیین شده توسط پزشك و بیمار یا ایجاد هرگونه اندیکاسیون استاندارد برای زایمان ، مدیریت انتظاری خاتمه می یابد (مثلاً مشكوك به كوریوآمنیونیت، آزمایش NST غیر واكنشی، امتیاز مشخصات بیوفیزیك BPP پایین ، پره اكلامپسی).

مدیریت نوزاد- خلاصه و توصیه ها

پارگی زودرس پرده ها ( (PROM به پارگی پرده ها جنین قبل از شروع زایمان یا انقباضات منظم رحم اشاره دارد. این در 8 درصد بارداری های ترم رخ می دهد.  ارزیابی اولیه کلیه حاملگی های ترم که در آن PROM مشکوک است باید شامل تایید پارگی غشا و ارزیابی وضعیت مادر و جنین باشد. نیاز به کموپروفیلاکسی استرپتوکوک گروه B نیز باید تعیین شود. 

ما القا  سریع زایمان در زنان با اصطلاح PROM ترم (درجه 2C) را پیشنهاد می کنیم. در مقایسه با مدیریت انتظاری ، القای زایمان با کاهش عفونت مادر و احتمالاً نوزاد و هزینه های درمان کمتر ، بدون افزایش زایمان سزارین همراه است. 

● پیشنهاد ما القای با اکسی توسین (درجه 2B) است. اکسی توسین به اندازه پروستاگلاندین ها موثر است ، تیتراسیون آن راحت تر است و بسته به نوع آماده سازی ممکن است هزینه کمتری داشته باشد. داده هایی که از ایمنی استفاده از کاتتر بالون برای رسیدن دهانه رحم در PROM پشتیبانی می کنند کم است.

منبع: www.novinmama.com

ترجمه وتدوین : راضیه فرقانی