ضخامت خطوط نئوناتال در دندانهای شیری

دندان نئوناتال به دندان هایی گفته می شوند که در یک ماهگی در جنین به وجود می ایند. این دندان ها می توانند باعث مشکلاتی همچون مشکلات در تغذیه شیر مادر، خفگی و زخم زبان شوند.ضخامت خطوط نئوناتال در دندانهای شیری بچه ها، مرتبط با استرس و افسردگی مادرانشان در دوران بارداری و پیشگویی کننده خطر ایجاد افسردگی در بزرگسالی آنهاست.

علائم و نشانه های دندان نئوناتال

اغلب دندان های ناتال ثنایای مرکزی فک پایین هستند. ساختار ریشه کمی دارند و توسط بافت نرم به انتهای لثه چسبیده و اغلب متحرک هستند.

چرا بعضی از کودکان با دندان نئوناتال متولد می شوند؟

در مجموع، این یافته‌های تجربی با ریشه‌های رشدی سلامت و بیماری و فرضیه‌های برنامه‌ریزی پیش از تولد مطابقت دارند، که پیشنهاد می‌کنند محیط داخل رحمی توسعه و خطر بیماری را در طول زندگی شکل می‌دهد. این یافته ها همچنین بر اهمیت توصیف عوامل استرس زای مادر و حمایت اجتماعی برای درک بهتر ارتباط آنها با سلامت روان کودکان تأکید می کند.

یافته اصلی این مطالعه کوهورت این است که مواجهه‌های روانی-اجتماعی قبل از تولد و پس از زایمان، شواهدی از تعبیه بیولوژیکی در دندان‌ها را نشان می‌دهند.

مکانیسم‌های متعددی وجود دارد که از طریق آن استرس روانی-اجتماعی مادر ممکن است به صورت بیولوژیکی در دندان‌های فرزندان ایجاد شود. به عنوان مثال، پاسخ های کورتیزول مادر ممکن است بر تشکیل مینای دندان از طریق فاکتورهای رشد شبه انسولین (IGFs) تأثیر بگذارد. کورتیزول به دنبال استرس روانی-اجتماعی مزمن افزایش می یابد و تولید IGF را در بافت های سخت کاهش می دهد.  هر دو IGF-1 و IGF-2 در آملوژنز نقش دارند و به طور مثبت با تولید مینا مرتبط هستند.

افزایش تولید کورتیزول مادر، در نتیجه استرس روانی اجتماعی، ممکن است تولید IGF را در فرزندان کاهش دهد. سطوح بالاتر کورتیزول مادر نیز می تواند آملوژنز را در طول دوره پری ناتال کاهش دهد و منجر به NNL گسترده تر شود. در مقابل، افزایش حمایت اجتماعی  ممکن است سطح کورتیزول مادر را کاهش دهد.

درمان دندان نئوناتال

معمولاً هیچ مداخله ای توصیه نمی شود مگر اینکه برای نوزاد یا مادر مشکل ایجاد کند. با این حال، برخی توصیه می کنند که این دندان ها باید کشیده شوند زیرا دندان می تواند نوک زبان را بریده یا قطع کند.

آنها باید تا حد امکان در دهان باقی بمانند تا احتمال برداشتن جوانه های دندان دائمی با دندان ناتال کاهش یابد. همچنین در صورتی که نوزاد دچار هیپوپرترومبینمی باشد، نباید آنها را خارج کرد.[9] در صورت بروز عوارضی که نیاز به برداشتن دندان‌های ناتال وجود دارد، باید تا حد امکان رادیوگرافی دندان گرفته شود و توسط دندانپزشکان اطفال ارزیابی و پیگیری شود، این مورد را می توانید از دندانپزشکی در شیردهی نیز پیگیری کنید.

https://jamanetwork.com

ترجمه : مریم سادات معصوم زاده