سندروم آشرمن

0 دیدگاه

سندرم آشرمن

Asherman syndrome

سندرم آشرمن (Asherman syndrome) به تشکیل بافت های زخمی در حفره رحم اشاره دارد. این مشکل اغلب بعد از جراحی رحم ایجاد می شود. سندرم آشرمن، سندرم بسیار نادری است. در اغلب موارد زمانی که فرد چندین بار اتساع و کورتاژ (dilatation and curettage) یا D&C انجام می دهد به این شرایط دچار می گردد. عفونت شدید لگنی که به جراحی ارتباطی ندارد می تواند منجر به بروز سندرم آشرمن شود. عوارض رحمی مربوط به این عفونت ها کمتر شایع است.

علائم سندرم آشرمن

چسبندگی ها ممکن است سبب بروز آمنوره (آمنوره به فقدان دوران قاعدگی اشاره دارد)، سقط مکرر و ناباروری شود. البته بروز این علائم می تواند علت های دیگری نیز داشته باشد. اگر این علائم بعد از D&C یا سایر جراحی های مربوط به رحم ایجاد شود، می توان گفت ممکن است سندرم آشرمن وجود داشته باشد.

_________________________________________________________________________________________________________

بیشتر بخوانید: آمنوره چیست؟

_________________________________________________________________________________________________________

ارزیابی ها و آزمایشات:

در اغلب موارد معاینه لگن به شناسایی این سندرم کمکی نمی کند.

ارزیابی ها و آزمایشات احتمالی شامل:

هیسترسکوپی (Hysteroscopy)

Hysterosonogram

تست اولتراسوند ترانس واژینال

آزمایش خون برای تشخیص سل (tuberculosis) یا شیستوزومیازیس (schistosomiasis)

درمان سندرم آشرمن

درمان عبارت از انجام جراحی به منظور بریدن و برداشتن ضایعات و بافت های اسکار است که اغلب با استفاده از هیسترسکوپی انجام می شود، در این روش از ابزارها و دوربین هایی استفاده می گردد که از طریق دهانه رحم وارد رحم می شود. بعد از برداشت اسکارها، حفره رحم باید باز نگاه داشته شود تا از عود ضایعات پیشگیری شود. پزشک ممکن است بالونی را در درون رحم به مدت چندین روز قرار دهد. در حین دوران بهبودی رحم، باید از استروژن استفاده کرد. هم چنین در صورت برزو عفونت باید از آنتی بیوتیک استفاده کرد.

پیش آگهی سندرم آشرمن

سندرم آشرمن در غالب زنان به كمك جراحي بهبود پیدا می کند اگر چه در اغلب موارد بيش از يك روش درماني بايد مورد استفاده قرار گيرد. اغلب زناني كه به علت سندرم آشرمن نابارور هستند پس از جراحي، بارداري موفقيت آميزي پیدا خواهند کرد

بارداری موفق بستگی به شدت سندرم و سخت بودن درمان دارد. فاکتورهای دیگری نیز ممکن است در باروری و بارداری دخیل باشد.

سندرم آشرمن در غالب زنان به كمك جراحي بهبود پیدا می کند

اتیولوژی

سندرم آشرمن وضعيت نادري است. در بسياري از موارد در افرادي رخ مي دهد كه سابقه چندين بار فرآيند كورتاژ و سقط داشته اند.

كورتاژ بعد از زايمان يا سقط جنين ممكن است منجر به آسيب آندومتر و پيشرفت آن در مرحله بعد چسبندگي داخل رحمي یا سندروم آشرمن شود. ایجاد چسبندگی داخل رحم نیز ممکن است با روشهای قبلی آندومتر ابلیشن همراه باشد. چسبندگی داخل رحمی ممکن است کورتاژ تشخیصی آینده را دشوارتر کرده و خطر سوراخ شدن رحم را افزایش دهد. روشهای قبلی مانند آندومتر ابلیشن نیز ممکن است خطر تنگی دهانه رحم را افزایش دهد.

مطالعه ای توسط هوکر و همکاران گزارش داد که استفاده داخل رحمی از ژل هیالورونیک اسید با اتصال خودکار پس از D&C برای سقط در زنان با حداقل یک D&C قبلی ممکن است بروز و شدت چسبندگی های داخل رحمی را کاهش دهد ، اما روند تشکیل چسبندگی را به صورت کامل ازبین نمی برد. برای ارزیابی این نتایج به مطالعات بیشتری نیاز است.

سندرم آشرمن ممكن است ناشي از جراحي هاي داخل رحمي از قبيل برداشتن فيبروئيد و نقص هاي ساختاري رحم مثلاً وجود ديواره و يا پوليپ هاي بزرگ در رحم باشد و يا عفونت محل برش سزارين مرتبط با استفاده از IUD و يا جاگذاري هر جسم خارجي ديگر در حفره رحمي باشد.

در موارد نادر، ساير عفونتها، جاگذاري راديوم در رحم براي درمان سرطانهاي دستگاه توليد مثلي مي تواند از علل اين سندرم باشد.