تغییرات پوستی شایع در طول بارداری

تغییرات پوست در دوران بارداری

تغییرات پوستی  بارداری 

تغییرات پوستی شایع در دوران بارداری به طور کلی می تواند به سه دسته تقسیم شود: هورمونی، غیر وابسته به بارداری و مخصوص بارداری . هورمونها بطور طبیعی در دوران بارداری تغییر می کند و ممکن است باعث ایجاد بیماری های خوش خیم مانند striae gravidarum  شود. پیگمانتا سیون بیش از حد (به عنوان مثال، ملاسما)؛ و مو، ناخن، و تغییرات عروقی می شود. شرایط پوستی غیر وابسته به بارداری (به عنوان مثال، درماتیت آتوپیک، پسوریازیس، عفونت های قارچی، تومورهای پوستی) ممکن است در دوران بارداری ایجاد شود. شرایط پوستی مخصوص بارداری شامل پاپول ها و پلاک های حاملگی  ‌(puppp)، ، کلستاز داخل کبدی بارداری،  پمفیگوئیدبارداری، درماتیت هرپتی فورم و فولیکولیت پوستی بارداری است. پاپولها و پلاکهای بارداری ( puppp) شایعترین این اختلالات هستند. اکثر بیماری های پوستی پس از زایمان برطرف میشوند و تنها نیاز به درمان علامتی دارند. با این حال، برای درمان برخی از شرایط درمان خاصی وجود دارد (مثلا ملاسما، کلستاز داخل کبدی حاملگی،  درماتیت هرپتی فورم، فولیکولیت پوستی بارداری). نظارت قبل از زایمان برای بیماران مبتلا به کلستاز داخل کبدی حاملگی، درماتیت هرپتی فورم و پمفیگوئید بارداری توصیه می شود.

آیا در طول بارداری میتوان تاتو کرد؟!

سه دسته کلی از شرایط پوستی مرتبط با بارداری وجود دارد:

(1) وضعیت پوستی خوش خیم از تغییرات هورمونی طبیعی، (2) شرایط پوستی قبل از بارداری که در دوران بارداری تغییر می کند و (3) درماتوزیس خاص بارداری. برخی از شرایط ممکن است در این گروه ها همپوشانی داشته باشند.

ملاسما اپیدرمی شدید ممکن است پس از زایمان با ترکیبی از ترتیونین موضعی (Retin-A)، هیدروکینون (Eldoquin Forte) و کورتیکواستروئیدها درمان شود.

اورسوبیل (ursodiol [Actigall]) به طور موثری باعث کاهش میزان خارش و سطح سرمی  اسید صفراوی  در بیماران مبتلا به کلستاز شدید داخل کبدی بارداری می شود.

بیماران مبتلا به کلستاز داخل ،کبدی حاملگی، درماتیت هرپتی فورم و  پمفیگوئید  بارداری باید مراقبت قبل از زایمان را دریافت کنند.

تغییرات خوش خیم پوست

شرایط پوستی ناشی از تغییرات هورمونی طبیعی در دوران بارداری عبارتند از استریای بارداری؛ (hyperpigmentation؛) و مو، ناخن، و تغییرات عروقی.

Striae gravidarum

 استریای بارداری در سه ماهه سوم تا 90 درصد زنان باردار رخ می دهد

(شکل 1)

.1،2 استریا به صورت خطوط صورتی بنفش، خطوط آتروفیک یا باند بر روی شکم، باسن ها، سینه ها، ران ها یا بازوها ظاهر می شود .  در زنان جوانتر، زنان با نوزادان بزرگتر و زنان با شاخص توده بدنی بالاشایعترند.  زنان غیر سفید پوست و زنان با  سابقه خانوادگی استریای بارداری نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. علت استریای چند مرحله ای است و شامل عوامل فیزیکی (مانند کشش واقعی پوست) و عوامل هورمونی (به عنوان مثال، اثرات استروئید آدرنوکورتیکال، استروژن و هورمون ریلاکسین روی الیاف الاستیک).

Striae gravidarum درمان استریا

کرم ها، نرم کننده ها و روغن های مختلف (به عنوان مثال، کرم ویتامین E، کره کاکائو، لوسیون آلوئه ورا، روغن زیتون) برای جلوگیری از استریا استفاده می شود؛ با این حال، شواهدی وجود ندارد که این درمان ها موثر باشند. شواهد محدود نشان می دهد که  دو درمان موضعی ممکن است به جلوگیری از  استریا.5 یکی شامل عصاره Centella asiatica به همراه آلفا توکوفرول و هیدرولیز کننده های کلاژن_ الاستین است. درمان دیگر شامل توکوفرول، اسیدهای چرب ضروری، پانتنول، اسید هیالورونیک، الاستین و منتول است. با این حال، هیچ کدام از این محصولات به طور گسترده ای در دسترس نیستند و ایمنی استفاده از Centella asiatica در دوران بارداری و اجزای تشکیل دهنده آن تأثیر آنها مشخص نیست. قبل از این درمان ها استفاده از کرم ها و نرم کننده های معمول برای استفاده گسترده توصیه می شود.

اکثر استریا  به خطوط رنگی یا گوشتی رنگ هستند و بعد از زایمان کوچک می شوند، گرچه معمولا به طور کامل ناپدید نمی شوند. درمان غیر اختصاصی است و یک پایگاه اطلاعاتی محدود وجود دارد. درمان پس از زایمان شامل ترتیونین موضعی (درمان Retin-A) یا درمان Tretinoin (Vesanoid) می باشد (طبق استانداردهای مواد غذایی و داروی ایالات متحده بارداری رده های C  D،و ایمنی ناشناخته در زنان شیرده) و درمان لیزر .

هیپر پیگمانتاسیون  پوست( تیره شدن)

تقریبا تمام زنان در دوران بارداری درجهان hyperpigmentation دارند. این تغییرات معمولا در زنان با رنگ تیره تر ظاهر می شود. آروئل پستان،  زیر بغل و اندام تناسلی اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند، هرچند ممکن است اسکار عمل و خالها نیز تیره تر شوند. 

Linea nigra 

لینا نیگرا خطی است که بیشتر در  زمانی شکل می گیرد که خطوط ولکه های سفید ( لینا آلبا) در دوران بارداری تیره می شود.

Melasma (chloasma یا mask of  pregnancy)

ملاسما ممکن است بیشترین عامل تغییرات پوستی در بارداری باشد (شکل 2). این وضعیت تا 70 درصد زنان باردار رخ می دهد و همچنین ممکن است در زنان مصرف قرص های ضد بارداری رخ دهد.

شکل 2.  ملاسما

قرار گرفتن در معرض نور خورشید و سایر اشعه ماوراء بنفش، ملاسما را بدتر می کند؛ از این رو استفاده از کرم های ضد آفتاب و اشعه ماوراء بنفش A و B و محافظت از نور خورشید در مواجهه با نور خورشید ممکن است از تشدید ملاسما جلوگیری کند. اگر چه در حاملگی مشخص نیست که درمان های خاصی اندیکاسیون  داشته باشد. پزشکان می توانند بیماران را متقاعد کنند که ملاسما پس از زایمان در بیشتر موارد برطرف شود. با این حال، ممکن است به طور کامل برطرف نشود و ممکن است با حاملگی های آینده یا استفاده از قرص های پیشگیری از بارداری مجددا ایجاد شود. 1 2 ملاسما شدید اپیدرمی پس از زایمان معمولا با ترکیبی از ترتینوئین موضعی، هیدروکینون (الدوکین فورت) و کورتیکواستروئیدها درمان می شود. 

مو و ناخن در هنگام بارداري چه تغییری می کنند؟

تغییرات مو و ناخن

افزایش یا کاهش رشد و تولید مو در دوران بارداری رایج است.  بسیاری از خانمها در معرض تغییرات غدد درون ریز در دوران بارداری، میزان هیرسوتیسم را بر روی صورت، اندام و پشت ایجاد می کنند. هیرسوتیسم به طور کلی پس از زایمان را برطرف شود، اگرچه  برداشتن آرایشی ممکن است در صورت ادامه این وضعیت در نظر گرفته شود. زنان باردار ممکن است ضخیم شدن موهای پوستی را نیز مشاهده کنند. این ناشی از فاز فعال (anagen) رشد مو است. موی سر بعد از زایمان به فاز استراحت طولانی مدت (telogen) رشد مو وارد می شود و موجب افزایش ریزش مو (Telogen Effluvium) می شود که ممکن است چند ماه یا بیشتر از یک سال بعد از بارداری ادامه یابد. 12 زنان با  آلوپسی ریزش موی آندروژنیک جلوی سر، که ممکن است پس از بارداری برطرف نشود

ناخن ها معمولا در دوران بارداری سریع تر رشد می کنند. زنان باردار ممکن است افزایش شکنندگی، شیارهای عرضی، انیکلوزیس و کراتوز را تجربه کنند. بسیاری از این تغییرات پس از زایمان را از بین می روند، اگر چه پزشکان می توانند بیماران را اطمینان بخشند و  مراقبت از ناخن ها را تقویت کنند.

تغییرات عروقی (VASCULAR)

تغییرات طبیعی در تولید استروژن در دوران بارداری می تواند باعث اتساع عروقی، بی ثباتی، تکثیر و  پرخونی واحتباس عروق خونی شود. اکثر این تغییرات عروقی پس از زایمان از بین می روند. Spider telangiectasias (خال عنکبوتی ، آنژیومای عنکبوتی) در حدود دو سوم زنان  پوست روشن و 10 درصد از زنان باردار با پوست تیره تشکیل می شود که عمدتا  درابتدا بر روی صورت، گردن و بازوها دیده می شوند. این شرایط در طول دوره های اول و دوم شایع تر است. اریتم پالماردر حدود دو سوم پوست روشن و تا یک سوم از زنان باردار پوست تیره تشکیل شده است. اتساع عروق ناحیه ولو دستگاه تناسلی وهموروئید  در  ۴۰ درصد از زنان بارداردیده می شود.

تغییرات عروقی همراه با افزایش حجم خون می تواند باعث افزایش "نشت" شود، که منجر به ادم غیر لوکالیزه صورت، پلک ها و اندام ها در حدود نیمی از زنان باردار می شود.  افزایش جریان خون و بی ثباتی عروق لگن می تواند موجب واژینال اریتم (علامت چادویک) و تغییر رنگ آبی دهانه رحم (نشانه Goodell) .1 بی ثباتی وازو موتور( عروقی) همچنین ممکن است باعث بروز گرگرفتگی صورت شود؛ درماتوگرافیسم؛ احساس گرم و سرد؛ ، پوست ماربلی وضعیت مشخص شده با تغییر رنگ پوست  از یک پاسخ عجیب به سرما است

همه زنان حامله  پرخونی و ادم لثه را تجربه می کنند که ممکن است در ارتباط با التهاب لثه و خونریزی باشد، به خصوص در سه ماهه سوم . گرانولوم های پیوژنیک ( چرکی)ممکن است در سه ماهه اول یا در سه ماهه دوم به نظر می رسد که گره های قرمز یا بنفش عمیق در لثه   یا، به طور معمول، بر روی سطوح دیگر پوست. مشاهده شود در بیشتر بیماران شرایط  مناسب است، زیرا این ضایعات معمولا پس از زایمان را برطرف می شود. با این وجود، ممکن است با خونریزی اتفاق بیافتد و در صورت لزوم ممکن است  اکسیزیون لازم شود.

شرایط پوستی غیر وابسته به بارداری

شرایط پوستی غیر وابسته به بارداری (مثلا درماتیت آتوپیک، پسوریازیس، عفونت های قارچی و سایر عفونت های قارچی، تومورهای پوستی از جمله مشکوک فیبروزوم مولوسکوم بارداری  و ملانوم بدخیم ممکن است در دوران بارداری تغییر کند. درماتیت آتوپیک و پسوریازیس ممکن است در دوران بارداری بدتر شود یا بهبود یابد. تغییرات آتوپیک ممکن است مربوط به خارش بارداری و معمولا بدتر میشود، اما ممکن است در بارداری بهبود یابد. پسوریازیس احتمال بیشتری دارد که  در بارداری بهبود یابد . عفونت های قارچی به طور کلی در دوران بارداری نیازمند یک دوره درمان طولانی است.  فیبر ومهای بافت نرم (اسکین تگ) ممکن است بر روی صورت، گردن، سینه بالا و زیر سینه ها در اواخر بارداری رخ دهد. این فیبرومها به طور کلی بعد از زایمان از بین می روند. اثرات حاملگی بر پیشرفت و پیش آگهی ملانوم بدخیم مورد بحث و بررسی گسترده قرار گرفته است 15؛ با این حال، مطالعه اخیر کوهورت گذشته نگر، زنان باردار مبتلا به ملانوم هیچ شواهدی نشان نداد که حاملگی بر طول عمر وبقا اثر می گذارد.

اختلالات پوستی بارداری

درماتوزحاملگی (جدول 11، 17-23) شامل پاپولهاو پلاکهای حاملگی (PUPPP)،  ،کلستاز داخل  کبدی بارداری، پمفیگوئید بارداری، هپپرپیگمانتاسیون بارداری، فولیکولیت پوستی حاملگی است.

جدول 1 اختلالات پوستی مخصوص بارداری و زایمان

 CONDITIONRASH PRESENTATIONPREGNANCY RISKTREATMENT

پاپول ها و پلاک ها در دوران بارداری 

پلاک ها و پاپول ها  puppp با و یا بدون تکه های اریتماتوز پاپول ها و وزیکول؛ ابتدا بثورات بر روی شکم، اغلب همراه استریا و گاهی اوقات شامل اندام ها می شود. صورت معمولا تحت تاثیر قرار نمی گیرد

هیچ اثرات نامطلوب مشخص نشده است

آنتی هیستامین های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی برای خارش؛ کورتیکواستروئیدهای سیستمیک برای علائم شدید

کلستاز داخل کبدی بارداری 

خطر زایمان زودرس، مایع آمنیوتیک  آعشته به مكونیوم،  اختلالات  داخل رحمی جنین

آنتی هیستامین های خوراکی برای خارش خفیف؛ اور سوبیل ursodeoxycholic (ursodiol [Actigall]) برای موارد شدیدتر

 پمفیگوئید بارداری pemphigoid gestationis

پاپولها، پلاکها و تاول های در حال رشد  هستند؛ ضایعات اولیه  ممکن است بطور گسترده ومنتشر، هر چند  ممکن است درصورت، پوست سر و غشاهای مخاطی معمولا قرار نمی گیرد

نوزادان ممكن است ضایعات پا پولی وتاولی،  دارند خطر زایمان زودرس و نوزادان کوچکتر از سن تولد داشته باشند

آنتی هیستامین های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی برای موارد ملایم؛ کورتیکواستروئیدهای خوراکی سیستمیک در موارد شدید

درماتیت هرپتی فورم

تکه های گرد، منحنی یا  خوشه ای که در آن با  تاول های دردناک وخارش دار پوشانده می شود.

تغییرات عروقی همراه با افزایش حجم خون می تواند باعث افزایش "نشت" شود، که منجر به ادم غیر لوکالیزه صورت، پلک ها و اندام ها در حدود نیمی از زنان باردار می شود.  افزایش جریان خون و بی ثباتی عروق لگن می تواند موجب واژینال اریتم (علامت چادویک) و تغییر رنگ آبی دهانه رحم (نشانه Goodell) .1 بی ثباتی وازو موتور( عروقی) همچنین ممکن است باعث بروز گرگرفتگی صورت شود؛ درماتوگرافیسم؛ احساس گرم و سرد؛ ، پوست ماربلی وضعیت مشخص شده با تغییر رنگ پوست  از یک پاسخ عجیب به سرما است

همه زنان حامله  پرخونی و ادم لثه را تجربه می کنند که ممکن است در ارتباط با التهاب لثه و خونریزی باشد، به خصوص در سه ماهه سوم . گرانولوم های پیوژنیک ( چرکی)ممکن است در سه ماهه اول یا در سه ماهه دوم به نظر می رسد که گره های قرمز یا بنفش عمیق در لثه   یا، به طور معمول، بر روی سطوح دیگر پوست. مشاهده شود در بیشتر بیماران شرایط  مناسب است، زیرا این ضایعات معمولا پس از زایمان را برطرف می شود. با این وجود، ممکن است با خونریزی اتفاق بیافتد و در صورت لزوم ممکن است  اکسیزیون لازم شود.

شرایط پوستی غیر وابسته به بارداری

شرایط پوستی غیر وابسته به بارداری (مثلا درماتیت آتوپیک، پسوریازیس، عفونت های قارچی و سایر عفونت های قارچی، تومورهای پوستی از جمله مشکوک فیبروزوم مولوسکوم بارداری  و ملانوم بدخیم ممکن است در دوران بارداری تغییر کند. درماتیت آتوپیک و پسوریازیس ممکن است در دوران بارداری بدتر شود یا بهبود یابد. تغییرات آتوپیک ممکن است مربوط به خارش بارداری و معمولا بدتر میشود، اما ممکن است در بارداری بهبود یابد. پسوریازیس احتمال بیشتری دارد که  در بارداری بهبود یابد . عفونت های قارچی به طور کلی در دوران بارداری نیازمند یک دوره درمان طولانی است.  فیبر ومهای بافت نرم (اسکین تگ) ممکن است بر روی صورت، گردن، سینه بالا و زیر سینه ها در اواخر بارداری رخ دهد. این فیبرومها به طور کلی بعد از زایمان از بین می روند. اثرات حاملگی بر پیشرفت و پیش آگهی ملانوم بدخیم مورد بحث و بررسی گسترده قرار گرفته است 15؛ با این حال، مطالعه اخیر کوهورت گذشته نگر، زنان باردار مبتلا به ملانوم هیچ شواهدی نشان نداد که حاملگی بر طول عمر وبقا اثر می گذارد.

اختلالات پوستی مخصوص بارداری

درماتوزحاملگی (جدول 11، 17-23) شامل پاپولهاو پلاکهای حاملگی (PUPPP)،  ،کلستاز داخل  کبدی بارداری، پمفیگوئید بارداری، هپپرپیگمانتاسیون بارداری، فولیکولیت پوستی حاملگی است.

اختلالات پوستی مخصوص بارداری و زایمان

 CONDITIONRASH PRESENTATIONPREGNANCY RISKTREATMENT

پاپول ها و پلاک ها در دوران بارداری 

پلاک ها و پاپول ها  puppp با و یا بدون تکه های اریتماتوز پاپول ها و وزیکول؛ ابتدا بثورات بر روی شکم، اغلب همراه استریا و گاهی اوقات شامل اندام ها می شود. صورت معمولا تحت تاثیر قرار نمی گیرد

هیچ اثرات نامطلوب مشخص نشده است

آنتی هیستامین های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی برای خارش؛ کورتیکواستروئیدهای سیستمیک برای علائم شدید

کلستاز داخل کبدی بارداری 

خطر زایمان زودرس، مایع آمنیوتیک  آعشته به مكونیوم،  اختلالات  داخل رحمی جنین

آنتی هیستامین های خوراکی برای خارش خفیف؛ اور سوبیل ursodeoxycholic (ursodiol [Actigall]) برای موارد شدیدتر

 پمفیگوئید بارداری

pemphigoid gestationis

پاپولها، پلاکها و تاول های در حال رشد  هستند؛ ضایعات اولیه  ممکن است بطور گسترده ومنتشر، هر چند  ممکن است درصورت، پوست سر و غشاهای مخاطی معمولا قرار نمی گیرد

نوزادانی که ضایعات پا پولی وتاولی  دارند  ممکن است در معرض خطر زایمان زودرس و نوزادان کوچکتر از سن تولد قرار بگیرند

آنتی هیستامین های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی برای موارد ملایم؛ کورتیکواستروئیدهای خوراکی سیستمیک در موارد شدید

درماتیت هرپتی فورم

تکه های گرد، منحنی یا  خوشه ای که در آن با  تاول های دردناک وخارش دار پوشانده می شود.

الگو؛ اغلب بر روی ران و کشاله ران ظاهر می شود، اما بثورات ممکن است به داخل شکم و اندام ها گسترش یابد و گسترش یابد. صورت، دست و پا تحت تاثیر قرار نمی گیرند غشاهای مخاطی ممکن است درگیر شوند

گزارش های مربوط به افزایش عوارض جنینی

کورتیکواستروئیدهای سیستمیک آنتی بیوتیک ها برای عفونتهای ثانویه

فولیکولیت خارش دار بارداری 1

پاپولهای فولیکولی اریتم دار و جوش های غیر عفونی روی شکم، بازوها، قفسه سینه و پشت هیچ اثرات نامطلوب مشخص نشده است

کورتیکواستروئیدهای موضعی، پراکسید بنزویل موضعی (بنزاک) یا درمان بانور ماوراء بنفش B

PUPPP

 (شکل 3)، شایع ترین درماتوز  بارداری  است، در یکی از 130-300 بارداری اتفاق می افتد راش PUPPP- که با خارش شدید، پیشرفت در سه ماهه سوم و به طور کلی برای اولین بار در شکم، اغلب در طول استریای بارداری ظاهر میشود .17 این اختلال با اولین حاملگی و چندین حاملگی شایع است و گزارش شده است که سابقه ابتلا خانوادگی گزارش شده است.

شکل 3

پاپول ها و پلاک ها در بارداری ( puppp).  بثورات می تواند متفاوت باشد دو نمونه در بالا نشان داده شده است.

با وجود فراوانی آن، علت PUPPP هنوز مشخص نیست. رابطه ای بین وضعیت و سیستم ایمنی مادر و سلول های جنینی پیشنهاد شده است. [24] افزایش شیوع در زنان با چندین حاملگی نشان می دهد که کشش پوست ممکن است در ایجاد یک واکنش ایمنی مرتبط باشد. یافته های هیستوپاتولوژیک غیر اختصاصی است

هیچ درمان ویژه ای برای PUPPP وجود ندارد و با نتایج نامطلوب حاملگی همراه نیست. آنتی هیستامین ها و استروئید موضعی ممکن است برای درمان خارش استفاده شوند و کورتیکواستروئیدهای سیستمیک ممکن است برای خارش شدید استفاده شوند. بثورات معمولا یک تا دو هفته پس از زایمان برطرف می شود.

تغییرات خارشی در بارداری

خارش بارداری (شکل 4.)  تقریبا 1 به 300 حاملگی رخ می دهد و در طول تمام تریمستر ها  این غیر معمول نیست که گزارش شده است برای یک زن باردار  تجربه یک دوره طولانی مدت از خارش که همچنان ادامه دارد برای هفته ها یا ماهها بعد از زایمان

شکل 4

علت این بیماری مشخص نیست و اثرات نامطلوب شناخته شده برای مادر یا جنین وجود ندارد. یک ارتباط با کلستاز داخل کبدی بارداری یا سابقه آتوپیک پیشنهاد شده است. استروئید موضعی متوسط ​​و آنتی هیستامین های خوراکی ممکن است باعث بهبودی علائم شود.

کلستاز بارداری

کلستاز داخل کبدی بارداری به لحاظ تاریخی به عنوان خارش بارداری شناخته شده است، زیرا بطورکلاسیک با خارش شدید  در سه ماهه سوم  ظاهر میشود. کلستاز بارداری در یکی از 146 تا 1 293 حاملگی در ایالات متحده رخ می دهد. 

تشخیص بر اساس تاریخچه بالینی و شکل ظاهر شدن است: خارش با یا بدون زردی، بدون ضایعات اولیه پوست و نشانگرهای آزمایشگاهی کلستازی. این وضعیت معمولا برطرف میشود نشانگر  آزمایشگاهی آن شامل افزایش میزان  اسیدصفرا سرم  (4.08 میکروگرم در میلی لیتر [10 میکرومول در هر L] یا بیشتر) و سطح آلکالن فسفاتاز با یا بدون سطح بالای  بیلی روبین با این حال، سطح آلکالن فسفاتاز به طور معمول در زنان باردار افزایش مییابد و مفید بودن این آزمون محدود می شود. سطوح آسپارتات و آلانین ترانس آمیناز و دیگر آزمایش های عملکرد کبدی ممکن است به صورت غیر طبیعی باشد. کلستاز و زردی در بیماران مبتلا به کلستاز داخل کبدی شدید یا طولانی مدت حاملگی ممکن است کمبود ویتامین K و اختلالات انعقادی را ایجاد کند .علت کلستاز حاملگی بحث برانگیز است. سابقه خانوادگی از بیماری شایع است، و ارتباط با حضور  لکوسیت انسانی آنتی ژن A31 (HLA-A31) و HLA-B8.1،18 شرط تمایل به عود در  بارداری های بعدی وجود دارد. پس از آن ممکن است یک  سابقه خانوادگی کلستاز و خطر بالایی از سنگ های صفراوی داشته باشد . این وضعیت با یک خطر بالاتر از زایمان زودرس، مایع آمنیوتیک آغشته به مكونیوم و مرگ و میر داخل رحمی همراه است. یک مطالعه کوهورت آینده نگر نشان داد که همبستگی بین سطوح اسید صفراوی و مشکلات جنینی وجود دارد

با افزایش قابل توجهی در نتایج نامطلوب جنین در بیماران با سطوح اسید  صفراوی  16/34 میکروگرم در میلی لیتر (40 میکرو مول در لیتر) یا بیشتر گزارش شده است.

بیماران مبتلا به خارش خفیف ممکن است با آنتی هیستامین های خوراکی درمان شوند. بیماران با موارد شدید تر نیاز به اسید ursodeoxycholic (ursodiol [Actigall]) برای از بین بردن خارش و بهبود کلستاز در حالی که کاهش اثرات جنین بدست می آورند. شواهد کافی از درمان با S-adenosylmethionine، رزین های تبادل آنی (مانند کالستیرامین [Questran] )، یا کورتیکواستروئیدها وجود ندارد. بیماران باید در هنگام تشخیص بیشتر مراقبت های قبل از زایمان را دریافت کنند و برخی از مقالات توصیه می کنند که زایمان تا 38 هفته بارداری انجام شود. تأثیر زودرس زایمان بر عوارض پری ناتال کاملا مشخص نیست

پمفیگوئید بارداری Pemphigoid gestationis 

(شکل 5)، که گاهی اوقات به عنوان تبخال بارداری شناخته می شود، یک بیماری پوستی خود ایمنی است که در یکی از 50،000 بارداری در اواسط و اواخر دوره بارداری رخ می دهد.   پمفیگوئید بارداری با  HLA-DR3 و HLA- DR4 ارتباط دارد و به ندرت با حاملگی های مولار و کوریوکارسینوم همراه است. بیمارانی که سابقه بیماری دارند، خطر ابتلا به سایر بیماری های خود ایمنی را افزایش می دهند (مانند بیماری گریوز) .

شکل 5  پمفیگوئیدبارداری

بیماری ممکن است یک دوره متغیر ایجاد شود، اگر چه معمولا در بارداری در اواخر، و در دوره  بعد از زایمان  سریع بهبود می یابد. این تغییرات با استفاده از روش های پیشگیری از بارداری خوراکی همراه بوده و در حاملگی های بعدی تکرار می شود.  30 خطر ابتلا به جنین تا حدی ثابت نشده است، هرچند آنتی بادی های ایمونوگلوبولین G از جفت عبور می کنند و 5 تا 10 درصد از نوزادان مبتلا به ضايعات پاپولی، وزیکولی هستند.  30نارسايي جفت خفیف  که بازايمان زودرس و نوزاد ی كه در سن بارداري كوچك هستند همراه است. بنابراین، مراقبت های قبل از زایمان باید در نظر گرفته شود.   بیمارانی  که دارای پمفیگوئید خفیف هستند ممکن است به آنتی هیستامین های خوراکی و کورتیکواستروئیدهای موضعی سیستمیک پاسخ دهند، در حالی که بیماران با علائم شدید ممکن است نیاز به کورتیکواستروئیدهای خوراکی داشته باشند.

IMPETIGO HERPETIFORMIS

Herpetiformis Impetigo

 (شکل 6)، یک نوع پسوریازیس تاولی است، یک بیماری پوستی نادر است که در نیمه دوم بارداری ظاهر می شود. آیا این اختلال  مخصوص بارداری  است یا به سادگی توسط آن تشدید می شود، بحث برانگیز است

علائم و نشانه های سیستمیک هرپتی فورم  عبارتند از حالت تهوع، استفراغ، اسهال، تب، لرز و لنفادنوپاتی. خارش عمومی وجود ندارد. عوارض پزشکی (مثلا عفونت ثانویه، سپتی سپمی، هیپرپاراتیروئیدیسم با هیپوکلسمی، هیپوآلبومینمی) ممکن است رخ دهد.

شکل 6

ضایعات هرپتی فورم در پا

درمان هرپتی فورم امپیتیگو شامل کورتیکواستروئیدهای سیستمیک و آنتی بیوتیکها برای درمان عفونت ثانویه است. پردنیزولون، 15 تا 30 میلی گرم تا 50 تا 60 میلی گرم در روز همراه با یک تاپرآهسته، ممکن است لازم باشد. بیماری معمولا پس از زایمان برطرف می شود گرچه ممکن است در حاملگی های بعدی رخ دهد. میزان ریسک جنین تا حدودی بحث برانگیز است؛ با این حال، افزایش میزان مرگ و میر جنین گزارش شده است، که نشان می دهد نیاز به افزایش مراقبت های قبل از زایمان است

خارش پوست در دوران بارداري

فولیکولیت خارش دار در بارداری

فولیکولیت خارش دار در بارداری در سه ماهه دوم و سوم رخ می دهد و به عنوان پاپول های فولیکول اریتماتوز و جوش های غیر عفونی ظاهر می شود. بر خلاف نام آن، خارش یکی از ویژگی های اصلی نیست.   بطورخودبه خودی پس از زایمان  برطرف می شود. این وضعیت در زیر گزارش شده است زیرا اغلب با فولیکولیت باکتریایی اشتباه می شود

اتیولوژی فولیکولیت پوستی حاملگی نامطمئن است و هیچ گزارشی از پیامدهای نامطلوب جنین که به وضوح مربوط به این بیماری است، گزارش نشده است. درمان شامل کورتیکواستروئیدهای موضعی، پراکسید بنزوئیک موضعی (بنزاک) و درمان نورولوژیک نور ماوراء بنفش B است.

شکل 2 تا 6 با اجازه آکادمی پوست آمریکا چاپ شد

منبع : www.aafp.org

برگردان به فارسی: راضیه فرقانی