بارداری هتروتروپیک چیست

 بارداری خارج رحمی _حاملگی هتروتوپیک

 

تعریف / تشخیص

 

تعریف - حاملگی هتروتوپیک به وجود حاملگی همزمان در دو محل کاشت متفاوت اشاره دارد: اکثریت قریب به اتفاق شامل حاملگی داخل رحمی و خارج رحمی ، نه دو بارداری خارج رحمی است. بیشتر حاملگی های خارج رحمی در لوله رحمی اتفاق می افتد (90 درصد). با این حال ، کاشت در دهانه رحم ، تخمدان ، بخش بینابینی (کرونه ال) لوله ، شکم و اسکار قبلی سزارین گزارش شده است

---

بیشتر بخوانید: در هفته اول بارداری چه اتفاقی می افتد؟

---

 

هنگام بررسی سونوگرافی حاملگی داخل رحمی و یک توده پیچیده آدنکس ، به خصوص پس از استفاده از فن آوری کمک بارداری (ART) برای بارداری ، باید به حاملگی هتروتوپیک داخل رحمی و لوله شک کرد.

 موارد بروز و عوامل خطر در زیر). هنگامی که توده آدنکس حاوی کیسه زرده یا  آمبریو/  فتال پل باشد ، تشخیص تأیید می شود

 اینسیدانس و عوامل خطر - 

حاملگی هتروتوپیک در گذشته نادر بود ، تخمین زده می شود که از هر 30،000 حاملگی 1 باشد. با ظهور ART ، از جمله سوپر اوولاسیون ، تلقیح داخل رحمی و لقاح آزمایشگاهی ، میزان کلی حاملگی هتروتوپیک تقریباً به 1 در 3900 حاملگی افزایش یافته است . تجزیه و تحلیل تمام حاملگی های ثبت شده ART در ایالات متحده از سال 1999 تا 2002 میزان بروز 1.5 در 1000 حاملگی ART را گزارش کرد .

 

افزایش بروز در حاملگی های ART ممکن است مربوط به نسبت بالای بیماران مبتلا به بیماری لوله رحمی ، مقادیر بالای استرادیول و پروژسترون یا تعداد بالای جنین منتقل شده یا تخمک تخمک گذاری شده در این جمعیت باشد . عوامل دیگر مانند حجم و وزیکوزسیته محیط انتقال و روش انتقال جنین نیز ممکن است نقش داشته باشند .

 

 

تمام زنان در سن باروری با درد شکم یا لگن ، خونریزی واژن یا  قاعدگی غیرطبیعی باید برای بارداری تست شوند. مرحله بعدی تعیین محل با معاینه سونوگرافی است که می تواند کیسه حاملگی داخل رحمی را در 4/5 تا 5 هفته بارداری شناسایی کند. اکثر قریب به اتفاق بارداری ها در رحم و گاهی اوقات در لوله رحمی قرار دارند. با این حال ، پزشکان باید هوشیار باشند و امکان کاشت در مکان های دیگر ، مانند اسکار سزارین (هیستروتومی) ، شکم ، دهانه رحم و تخمدان و همچنین ترکیبی از حاملگی داخل رحمی و خارج رحمی (حاملگی هتروتوپیک) را در نظر بگیرند . تشخیص نادرست سایت (های) کاشت حاملگی و به نوبه خود مدیریت نامناسب می تواند منجر به پارگی و خونریزی تهدید کننده زندگی شود.

 

با توجه به نادر بودن برخی از این اختلالات ، بسیاری از اطلاعات مربوط به تظاهرات بالینی ، تشخیص و درمان از سری های کوچک ، گزارشات یک مورد و نظرات تخصصی بدست آمده است. این تعیین روش بهینه برای ارزیابی و مدیریت آنها را دشوار می کند.

 

بارداری اسکار سزارین

 

تعریف / تشخیص

 

تعریف - حاملگی اسکار سزارین با کاشت حاملگی زودرس در برش هیستروتومی از زایمان قبلی به روش سزارین تعریف می شود. دو نوع وجود دارد 

 

• نوع 1 (درون زا) - کاشت روی خود بافت اسکار

 

• نوع 2 (برون زا) - کاشت در نقص یا "niche" باقی مانده در اثر بهبود ناقص برش

 

 تشخیص - 

 

تشخیص هایی که با حاملگی هتروتوپیک همپوشانی دارد ، شکم حاد( آپاندیسیت و...) عفونتهای ادراری در بارداری ، توده های نئوپلاستیک در بارداری و... که باید درهنگام بررسی تمام موارد فوق به روش اورژانس رد شود.

در بیماران با زایمان قبلی با سزارین که مرکز کیسه حاملگی در آنها پائین  (یعنی  فاصله کمتر از 5 سانتی متر از دهانه خارجی رحم) و قدامی است .در سونوگرافی در اوایل بارداری ، باید تشخیص داده شود. این یافته باید بررسی دقیق اسکار را با سونوگرافی از طریق واژن انجام داد.

 

تشخیص براساس تصویر سونوگرافی یا جراحی اسکار هیستروتومی بزرگ با توده ای جاسازی شده (جفت ، کیسه حاملگی) است  ، که ممکن است فراتر از کانتور قدامی رحم برآمده و به ساختارهای لگن مجاور آن مانند مثانه دست اندازی کند.  . یافته های سونوگرافی حمایتی شامل :

 

• حفره رحم و اندوسرویکس خالی

 

• کیسه بارداری مثلثی در  بارداری کمتراز 8 هفته  یا کیسه بارداری گرد یا بیضی شکل بیشتراز 8 هفته که اسکار زخم ( niche)را پر می کند

 

•  وجود یک لایه نازک (1 تا 3 میلی متر) یا  نبودن لایه میومتریال موجود بین کیسه حاملگی و مثانه

 

• یک الگوی عروقی برجسته یا غنی در داپلر رنگی که نشان دهنده تروفوبلاست روی یا داخل ناحیه اسکار سزارین است.

 

• یک امبریو/ جنین با یا بدون فعالیت قلبی جنین یا کیسه زرده ، یا هر دو

 

• ناپیوستگی دیواره قدامی رحم در صفحه ساژیتال

 

این یافته ها با پیشرفت حاملگی در سه ماهه اول و اوایل  سه ماهه دوم بارداری به طور فزاینده ای آشکار می شوند . در سه ماهه دوم بارداری ، اسکار سزارین می تواند نشانه های کلاسیک سه ماهه دوم از یک جفت غیرطبیعی باشد.

 

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی 

 

درمان - درمان پزشکی سیستمیک (به عنوان مثال ، متوترکسات) بارداری خارج رحمی در صورت وجود حاملگی داخل رحمی زنده مورد نظر منع مصرف دارد .

درمان حاملگی خارج رحمی باید متناسب با محل لانه گزینی باشد و برای حفظ حاملگی همزمان رحمی باید از کمترین تهاجم درمانی استفاده کند.

 

● سالپینژکتومی یک روش استاندارد جراحی برای یک بارداری لوله ای  ورحمی که در یک زمان رخ می دهدو باید اولین خط درمان در بیماران با بی ثباتی همودینامیکی یا سایر علائم پارگی لوله باشد . اگر بیمار از نظر همودینامیکی پایدار باشد ، روش لاپاراسکوپی مطلوب است.

 پزشک حاذق و متخصص ، حاملگی خارج رحمی بدون پارگی را می توان با تزریق موضعی مواد کشنده جنین تحت نظر سونوگرافی درمان کرد. مواد تزریقی باید دارای اثر درمانی بالا با سمیت کم برای بارداری همزمان در رحم باشند و هیچ آسیبی پایدار به لوله رحمی وارد نمی کنند . دو گزینه عبارتند از: کلرید پتاسیم (KCl ؛ به عنوان مثال ، 2 میلی لیتر از2 mEq در میلی لیتر  و گلوکز هیپراسمولار . 

ریداکشن انتخابی جنین از طریق آسپیراسیون نیز بیان شده است و در گزارش موردی ازیک  بارداری دوقلویی هتروتوپیک اسکار سزارین و  داخل رحمی موفقیت آمیز بود.

با هر دو رویکرد ، یک معاینه سونوگرافی برای تأیید فعالیت قلب جنین داخل رحمی یک تا دو هفته پس از عمل انجام می شود.

 

نتیجه

 

 به ​​نظر می رسد خطر سقط خودبخودی حاملگی داخل رحمی  دربارداری هتروتوپیک بیشتر از یک بارداری داخل رحمی یک قلو  است .

 در یک مطالعه مروری از 11 مورد حاملگی

 لوله هتروتوپیک  لوله ای و حاملگی داخل رحمی تحت درمان با تزریق  KCl 

6 مورد از 11 کیس (55 درصد) در این درمان شکست خوردند و نیاز به مداخله جراحی داشتند . گزارش موردی از حاملگی هتروتوپیک دهانه رحم و حاملگی داخل رحمی تحت درمان با تزریق KCl با  خونریزی تاخیری کمپیلیکه شده بود ، که با  بخیه زدن دهانه رحم کنترل شد

 

مطالعه یک مورد کیس در بالین

 

مادر باردار ۱۰ هفته با شکایت درد شدید بدون خونریزی مراجعه داشتند در هیستوری مادر  سابقه سزارین قبلی ویا هیستروتومی نبود .. بیمار تنها یک دوره  اینداکشن اوولیشن جهت  بارداری داشتند که این بارداری  برایشان رخ داده بود.. در گزارشات پاراکلینیک آزمایشات وسونوگرافی برای رد کردن  علائم شکم حاد و عفونت اداری دژنرسانس قرمز وپیومترا( فیبروم عفونی شده) .....  طبیعی بود ومشکلی دیده

و سایر تشخیص افتراقی ها طبیعی بود  سونوگرافی از جنین نرمال و علامتی از تهدید به سقط ودژنرسانس قرمز( در پنج درصد موارد در بارداری مبتلایان فیبروم رخ می دهد) وجود نداشت 

علامت اختصاصی دژنرسانس قرمز در سونوگرافی نمای کیستیک در توده می باشد که در سونوگرافی نشانه ای یا علامتی دیده نشد

جهت رد کردن بارداری  دوقلویی هتروتوپیک ( یک قل داخل رحم وقل ودیگر خارج رحمی لوله ای ) به بیمارستان جهت بررسی تکمیلی وتشخیص ارجاع داده شد .

نتیجه 

مادر باردار ده هفته با هتروتروپیک پرگننسی( یک قل داخل رحم وقل دیگر خارج رحمی لوله ای جایگزین شده بود) تشخیص واقدامات درمانی به موقع انجام شد و بارداری  داخل رحمی با نتیجه عالی در زمان ترم خاتمه یافت

 

منبع:

UpToDate.com

 

ترجمه وتدوین : راضیه فرقانی