اختلال نعوظ چیست؟

0 دیدگاه

اختلال نعوظ

اختلال نعوظ (ED)، که قبلاً ناتوانی جنسی نامیده می شد، به عنوان "ناتوانی در دستیابی و/ یا حفظ نعوظ آلت تناسلی کافی برای عملکرد جنسی رضایت بخش" یا "ناتوانی مداوم یا مکرر در دستیابی و/یا حفظ نعوظ آلت تناسلی کافی برای رضایت جنسی" تعریف می شود. . اگرچه برخی موارد، به‌ویژه در مردان جوان‌تر، ممکن است عمدتاً منعکس‌کننده نگرانی‌های روان‌شناختی باشد، در بسیاری از موارد ED ناشی از بیماری‌های ارگانیک است - به ویژه بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت شیرین، چربی خون بالا، و فشار خون بالا. بنابراین، ED ممکن است به عنوان علامتی برای شرایط پزشکی که نیاز به درمان دارند مشخص شود. با این حال، صرف نظر از علت، ED می‌تواند اثرات منفی بر عزت نفس، روابط و کیفیت کلی زندگی بیماران داشته باشد.

علائم و نشانه ها

اولین قدم در درمان ED یک تاریخچه کامل است که شامل موارد زیر است:

سابقه جنسی
تاریخچه پزشکی
تاریخچه روانی اجتماعی

معاینه فیزیکی برای هر بیمار با تاکید بر سیستم تناسلی، عروقی و عصبی ضروری است. یک معاینه متمرکز مستلزم ارزیابی موارد زیر است:

فشار خون
پالس های محیطی
احساس
وضعیت اندام تناسلی و پروستات
اندازه و بافت بیضه ها
وجود اپیدیدیم و مجرای دفران
ناهنجاری های آلت تناسلی (مانند هیپوسپادیاس، پلاک های پیرونی)

ارتباط قوی بین فشار خون بالا و ED وجود دارد. همچنین ارتباطی بین هیپرپلازی خوش خیم پروستات و ED وجود دارد، اگرچه علت آن نامشخص است.

تشخیص

تست آزمایشگاهی برای ED بستگی به اطلاعات جمع آوری شده در طول مصاحبه دارد. برای اکثر بیماران ضروری است، اگرچه نه برای همه. چنین آزمایشی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ارزیابی وضعیت هورمونی (تستوسترون، گلوبولین اتصال دهنده به هورمون سرم، هورمون لوتئینه کننده [LH]، پرولاکتین، هورمون محرک تیروئید [TSH]) – توجه داشته باشید که کالج پزشکان آمریکا (ACP) موافق یا مخالف استفاده روتین از آزمایش خون یا درمان هورمونی در بیماران ED نیست!
مطالعات غربالگری خون (هموگلوبین A1c، پانل شیمی سرم، پروفایل لیپیدی)
سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات، اگر بیمار کاندید غربالگری سرطان پروستات باشد (مناسب است)
آزمایش ادرار

تست های عملکردی که ممکن است مفید باشد شامل موارد زیر است:

تزریق مستقیم پروستاگلاندین E1 (PGE1؛ آلپروستادیل) به اجسام غاری
یک گشادکننده عروق مانند پروستاگلاندین E1 را می توان به یکی از اجسام غاری تزریق کرد. اگر رگ های خونی گشاد شوند، نعوظ قوی باید در عرض 5 دقیقه ایجاد شود.
بیوتزیومتری - به ندرت نشان داده شده است
تست نعوظ آلت تناسلی شبانه - هنگامی که به طور مکرر انجام می شود، به ندرت در این مورد استفاده می شود، اگرچه زمانی که تشخیص شک دارد می تواند مفید باشد.
آزمایشات عصبی رسمی - در اکثریت قریب به اتفاق بیماران ED مورد نیاز نیست، اگرچه ممکن است برای بیمارانی که سابقه مشکلات سیستم عصبی مرکزی، نوروپاتی محیطی، دیابت یا نقص حسی آلت تناسلی دارند، فوایدی داشته باشد.

مطالعات تصویربرداری معمولاً مجاز نیستند، مگر در شرایطی که ترومای لگن ادامه یافته یا جراحی انجام شده است. روش هایی که ممکن است در نظر گرفته شود شامل موارد زیر است:

سونوگرافی آلت تناسلی (برای ارزیابی عملکرد عروق درون آلت تناسلی)
سونوگرافی بیضه ها (برای کمک به آشکارسازی ناهنجاری ها در بیضه ها و اپیدیدیمیدها؛ به ندرت نشان داده می شود)
سونوگرافی ترانس رکتال (برای آشکارسازی ناهنجاری های پروستات و لگن که ممکن است با عملکرد نعوظ تداخل داشته باشد)

آنژیوگرافی (در بیمارانی که کاندید بالقوه جراحی عروق هستند)
معیارهای تشخیصی (DSM-5) برای اختلال نعوظ

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، اختلال نعوظ را به عنوان زیرگروه اختلالات عملکرد جنسی طبقه‌بندی می‌کند که معمولاً با ناتوانی بالینی قابل توجه در پاسخگویی جنسی یا تجربه لذت جنسی مشخص می‌شود.

عملکرد جنسی شامل یک تعامل پیچیده بین عوامل بیولوژیکی، اجتماعی فرهنگی و روانی است و پیچیدگی این تعامل، تعیین علت بالینی اختلال عملکرد جنسی را دشوار می کند. قبل از هر گونه تشخیص اختلال عملکرد جنسی، ابتدا باید به مشکلاتی که توسط یک اختلال روانی غیرجنسی یا سایر عوامل استرس زا ایجاد می شود، پرداخته شود. بنابراین، علاوه بر معیارهای اختلال نعوظ، موارد زیر نیز باید در نظر گرفته شود:

عوامل شریک (مانند مشکلات جنسی شریک یا مشکلات سلامتی)
عوامل رابطه (مانند مشکلات ارتباطی، سطوح متفاوت تمایل به فعالیت جنسی، یا خشونت شریک زندگی)
عوامل آسیب پذیری فردی (به عنوان مثال، سابقه سوء استفاده جنسی یا عاطفی، شرایط روانپزشکی موجود مانند افسردگی، یا عوامل استرس زا مانند از دست دادن شغل)
عوامل فرهنگی یا مذهبی (به عنوان مثال، بازداری ها یا نگرش های متضاد در مورد تمایلات جنسی)
عوامل پزشکی (به عنوان مثال، یک وضعیت پزشکی موجود یا اثرات داروها یا داروها)

معیارهای خاص DSM-5 برای اختلال نعوظ به شرح زیر است :

تقریباً درطی 75-100٪ از فعالیت جنسی، تجربه حداقل یکی از سه علامت زیر وجود دارد: (1) مشکل مشخص در به دست آوردن نعوظ در حین فعالیت جنسی، (2) مشکل مشخص در حفظ نعوظ تا زمانی که تکمیل فعالیت جنسی، یا (3) کاهش قابل توجه در سفتی نعوظ

علائم فوق تقریباً 6 ماه ادامه داشته است. علائم فوق باعث دیسترس قابل توجهی برای فرد می شود این اختلال را نمی توان با اختلال روانی غیرجنسی، یک وضعیت پزشکی، اثرات یک دارو یا دارو، یا دیسترس شدید رابطه یا سایر عوامل استرس زا به خوبی توضیح داد. شدت تأخیر انزال بر اساس میزان دیسترس بیمار به‌عنوان خفیف، متوسط یا شدید طبقه‌بندی می‌شود. مدت زمان اختلال عملکرد به شرح زیر مشخص می شود:

مادام العمر (از اولین تجربه جنسی وجود دارد)
اکتسابی (بعد از یک دوره عملکرد جنسی طبیعی نسبی ایجاد می شود)

علاوه بر این، نوع اختلال به صورت زیر مشخص می شود:

جنرالیزه یا تعمیم یافته (به انواع خاصی از تحریکات، موقعیت ها یا شرکا محدود نمی شود)
موقعیتی (محدود به انواع خاصی از تحریک، موقعیت ها یا شرکا)
اختلال نعوظ مادام العمر با عوامل روانی مرتبط است، در حالی که اختلال نعوظ اکتسابی بیشتر با عوامل بیولوژیک مرتبط است. دیسترس مرتبط با اختلال نعوظ در مردان مسن کمتر از مردان جوان است.

اتیولوژی

علل عروقی
آترواسکلروز
بیماری عروق محیطی
انفارکتوس میوکارد
فشار خون شریانی
آسیب عروقی ناشی از پرتودرمانی
آسیب عروقی ناشی از درمان سرطان پروستات
ترومای رگ های خونی و عصبی (به عنوان مثال، از دوچرخه سواری در مسافت های طولانی)
داروهایی برای درمان بیماری های عروقی
بیماری های سیستمیک
دیابت شیرین
اسکلرودرمی
نارسایی کلیه
سیروز کبدی
هموکروماتوز ایدیوپاتیک
سرطان و درمان سرطان
دیس لیپیدمی
فشار خون
علل عصبی
صرع
سکته
اسکلروز چندگانه
سندرم گیلن باره
بیماری آلزایمر
ضربه
بیماری تنفسی
بیماری مزمن انسداد ریوی
آپنه خواب
شرایط غدد درون ریز
پرکاری تیروئید
کم کاری تیروئید
هیپوگنادیسم
دیابت
وضعیت آلت تناسلی
بیماری پیرونی
اپیسپادیاس
پریاپیسم
شرایط روانی
افسردگی
سندرم بیوه
اضطراب عملکرد
اختلال استرس پس از سانحه
حالات تغذیه ای
سوء تغذیه
کمبود روی
بیماری های هماتولوژیک
کم خونی داسی شکل
سرطان خون
روش های جراحی
روش های مغز و نخاع
تشریح غدد لنفاوی خلفی صفاقی یا لگنی
بای پس آئورتیلیاک یا آئورتوفمورال
برداشتن پرینه شکم
پروکتوکولکتومی
برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار
پروستاتکتومی رادیکال
کرایوسرجری پروستات
سیستکتومی
داروها
داروهای ضد فشار خون
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد روان پریشی
داروی ضد زخم (مانند سایمتیدین)
5- مهارکننده های آلفا ردوکتاز (مانند فیناستراید و دوتاستراید)
داروی کاهش دهنده کلسترول
متادون

درمان

گزینه های درمانی برای ED شامل موارد زیر است:

مشاوره جنسی، در صورتی که هیچ دلیل ارگانیکی برای اختلال یافت نشد
داروهای خوراکی
داروهای تزریقی، کاشته شده یا استفاده موضعی
دستگاه های خلاء ( واکیوم)و انقباض خارجی
عمل جراحي

بسیاری از بیماران مبتلا به ED نیز بیماری قلبی عروقی دارند. بنابراین، درمان ED در این بیماران باید خطرات قلبی عروقی را در نظر بگیرد. طبق دستورالعمل های انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مهارکننده های فسفودی استراز خوراکی نوع 5 (PDE5) خط اول درمان هستند مگر اینکه منع مصرف داشته باشند. شامل موارد زیر هستند:

سیلدنافیل
واردنافیل
تادالافیل
آوانافیل

در بیماران مبتلا به ED مقاوم به مهارکننده های PDE5 خوراکی، یکی از این داروها می تواند با تزریق PGE1 ترکیب شود. در یک مطالعه آینده‌نگر، چند مرکزی و تک محوری روی بیماران ED که پاسخی کمتر از حد مطلوب به مهارکننده‌های PDE5 نشان دادند، محققین دریافتند که کاشت از راه پوست استنت‌های زوتارولیموس در ضایعات آترواسکلروتیک کانونی بی‌خطر و امکان‌پذیر بوده و با بهبود بالینی معنی‌دار معیارهای ذهنی و عینی عملکرد نعوظ همراه است. جایگزینی هورمون ممکن است برای مردان مبتلا به هیپوگنادیسم شدید مفید باشد و ممکن است در صورت ناموفق بودن سایر درمان ها به عنوان درمان کمکی مفید باشد. آندروژن های جایگزین به صورت خوراکی (به ندرت استفاده می شود)، تزریقی، ژل و ترانس درمال موجود است. درمان تزریق داخل اینترا کاورنوس ممکن است در نظر گرفته شود و تقریباً همیشه اگر عروق داخل اجسام غار سالم باشد مؤثر است. داروهای مورد استفاده شامل موارد زیر است:

آلپروستادیل (شایع ترین)
فنتولامین
پاپاورین

سیستم پزشکی پیشابراه برای نعوظ (MUSE) شامل فرمولاسیون آلپروستادیل (PGE1) به یک شیاف کوچک داخل مجرای ادراری است که می تواند به مجرای ادرار وارد شود. این ممکن است برای مردانی که نمی خواهند از داروی تزریقی استفاده کنند یا کسانی که داروهای خوراکی در آنها شکست خورده است مفید باشد.

دستگاه های خارجی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:

دستگاه های واکیوم برای کشیدن خون به آلت تناسلی
دستگاه های منقبض کننده که در پایه آلت تناسلی قرار می گیرند تا نعوظ را حفظ کنند

بیماران منتخب مبتلا به ED کاندیدای درمان جراحی هستند. رویه هایی که باید در نظر گرفته شوند شامل موارد زیر است:

عروق مجدد (به ندرت انجام می شود)
از بین بردن جریان وریدی با جراحی (به ندرت انجام می شود)
قرار دادن ایمپلنت آلت تناسلی (ایمپلنت میله ای نیمه سفت یا چکش خوار، ایمپلنت بادی که دوتکه ویا ایمپلنت سه تکه که مخزن در زیر شکم وپمپ ودریچه ها در بیضه قرار می گیرد ) - زمانی که تنها درمان موثر برای مردان مبتلا به ED ارگانیک، این آخرین گزینه در نظر گرفته شده در این مقاله است.

اقدامات پیشنهادی برای پیشگیری از ED شامل موارد زیر است: