فیبروم در بارداری

باردار 31 ساله در هفته 13 بارداری ویزیت شد. ریپورت سونوگرافی وی دارای یک فیبروم بزرگ cervical به اندازه 11.9 ×7.8 است زن مراقبت خود را منتقل كرد و در هفته 16 مجدد ویزیت شد،در هفته 18 ، اندازه فیبروم به 15.0 x14.4 x8.9 سانتی متر اندازه رسیده بود. آنومالی اسکن در هفته 21 بارداری نرمال بود ، اما اندازه فیبروم در ویزیت های قبل از زایمان به تدریج افزایش یافت. در هفته 33 بارداری ، (MRI) انجام شد و تغییرات سارکوماتیک در فیبروم را رد کرد. با این وجود فیبروم دهانه رحم 23.0 x14.2 x 23.2 سانتی متر بود. رشد جنین 👈سونو نشان داد که رشد جنین برای حاملگی مناسب است اما جنین در بیشتر دوران بارداری خود در معرض #بریچ قرار گرفت. علامت در بارداری :جز درد شکمی مورد خاصی را اظهار نمی کرد اقدامات درمانی تصمیم بر cs انتخابی در 35 هفته و 5 روز بارداری شد. استروئیدهای عضلانی قبل از جراحی تجویز می شدند. از طریق عمل جراحی ، یک برش خط میانی ایجاد شد و یک سزارین در سگمنت پایین تر انجام شد. یک نوزاد دختر با وزن 2460 گرم با امتیازات آپگار 9 در 1 دقیقه ، با پرزانتاسیون بریچ تحویل داده شد. فیبروم بزرگ گردنی 23 سانتی متری لگن را اشغال کرد و رحم را به سمت بالا به سمت راست هل داده بود. پس از زایمان وی تحت نظارت سونوگرافی از فیبروم دهانه رحم قرار گرفت. در 2 ماه بعد از زایمان ، اندازه فیبروم 20.0 x18.2 x 13.5 سانتی متر و 4 ماه بعد بود. هیچ تغییری در اندازه فیبروم ایجاد نشد. MRI لگن نیز تکرار شد و نشان داد که فیبروم 19.4x10.5x21.4 سانتی متر بود ، که کمی کوچکتر از قبل بود.با این حال ، با توجه به تداوم اندازه فیبروم دهانه رحم ، بیمار 7 ماه پس از زایمان برای میومکتومی باز توصیه می شود. از طریق عمل جراحی ، #میومکتومی باز برای فیبروئید دهانه رحم 20 15 15 سانتی متر در نظر گرفته شد. با این وجود ، خونریزی شدیدی از رباط پهن و شریان رحم سمت چپ ، که فیبروئید گردنی را تأمین می کند ، وجود داشت . به همین ترتیب ، تیم با هیسترکتومی و سالپینژکتومی دو طرفه برای قطع خونریزی اقدام کرد. از دست رفتن خون 1500 میلی لیتر بود و او 2 واحد انتقال خون دریافت کرد. در غیر این صورت بهبودی بدون عارضه داشت. بافت شناسی لیومیوم خوش خیم دژنراتیو را به وزن 2375 گرم و اندازه 21 21 19 13 13 سانتی متر نشان داد. فیبروم در بارداری و مدیریت آن فیبروم به خصوص درمواردی که تقریباً تمام لگن را اشغال کرده بود ، مدیریت زایمان را می تواند چالش برانگیز باشد ، که امکان زایمان واژینال را ممکن نمی کند. فیبروم های دهانه رحم ممکن است باعث عدم سفالیک شدن جنین ، انسداد زایمان ، عفونت ، درد ، علائم ادرار یا روده و خونریزی شود. زنانی که فیبروئید دارند باید با محافظه کاری قبل از بارداری درمان شوند. با نظارت دقیق و ارزیابی اندازه فیبروم ها ، مناسب بودن زایمان واژینال مشخص می شود. در صورت وجود فیبروم انفرادی که به سرعت در حال رشد است ، کنار گذاشتن بدخیمی نیز مهم است. زایمان با انسداد یکی از مهمترین نگرانی های فیبروم در بارداری است. بسته به اندازه و آناتومی فیبروم ، باید بر اساس آن عمل سزارین انجام شود. ترجمه:مریم سادات معصوم زاده medcraveonline.com