انواع واژینیسموس را شرح بدهید لطفا

تجربیات زندگی برای افراد مختلف، متفاوت بوده و بدن برخی زنان با واژینیسموس به انجام فعالیت جنسی واکنش نشان می دهد. مقاربت شتابزده در شب اول عروسی و تجربه دردناک ناشی از این مساله، ناآگاهی از آناتومی و عملکرد دستگاه تناسلی زن و نیز ناآشنایی با روش های فعالیت جنسی، از عمده ترین علت هایی هستند که باعث بروز این اختلال می شوند. بعضی از علت های واژینیسموس • سابقه بیماری، جراحی و مداخلات پزشکی • تفاوت های فرهنگی زن و شوهر در مورد روابط جنسی • ترس از آسیب و صدمه شدید در طی نزدیکی • اطلاعات غلط و نا آگاهی در مورد فعالیت جنسی و یا احساس گناه در این مورد • دریافت اطلاعات غلط از والدین و همسالان در مورد روابط و فعالیت جنسی • سابقه خشونت وسوء استفاده جنسی • سابقه دخول ناموفق • ترس از عفونت • ترس از بارداری و... نقش عضلات کف لگن در بروز واژینیسموس عضلاتی که در بروز این عارضه نقشی کلیدی ایفا می کنند، دسته ای از عضلات کف لگن هستند که به گروه پوبوکوکسیژیوس معروفند. این عضلات در عملکرد جنسی و دستگاه ادراری و خروج مدفوع در زنان، نقش عمده ای دارند. در واژینیسموس همراهی ذهن و بدن با یکدیگر موجب ایجاد پاسخ شرطی عضلات شده و بدن با انقباض این ماهیچه ها، لگن را از آسیب فرضی ناشی از نزدیکی حفظ می کند.

درمان داره ؟ راهش چیه؟

متاسفانه در کشور ما در بسیاری از موارد درمان های اصولی برای این اختلال ارائه نمی شود. این امر بیشتر ناشی از ناآگاهی مردم از علت و روش درمان این اختلال است. برخی از مردم براساس عقاید عامیانه، عدم توانایی دخول و نزدیکی را به طلسم شدن و "بستن زوج " نسبت می دهند و برای درمان آن متوسل به روشهای خرافی عجیب و غریبی مانند دعا نویسی، باز کردن قفل توسط دعا نویس و ... می شوند. برخی دیگر عللی مانند وجود هفت پرده و باز کردن پرده بکارت یا هایمنکتومی را به عنوان درمان این اختلال می شناسند. درحالی که این مشکل هیچ ارتباطی به ضخامت پرده بکارت نداشته و باز کردن پرده بکارت در طی عمل، هیچ تاثیری در درمان این اختلال ندارد. استفاده از ژل ها و کرم های لغزنده کننده نیز معمولا کمکی به درمان نمی کنند، گرچه توسط بسیاری از افراد توصیه می شوند. کلید اساسی در درمان ایجاد تغییرات شناختی در فرد و آمادگی برای انجام مقاربت است و خبر خوب برای مبتلایان به واژینیسموس، این است که این اختلال، درمان پذیرترین اختلال جنسی می باشد و با روش های جدید درمانی ، بیش از 99 درصد بیماران بهبود می یابند. اغلب بیماران از تغییری که درطی درمان و پس از آن در زندگیشان پدید آمده، شگفت زده می شوند. نقش همسران در درمان واژینیسموس حضور زوج همراه با یکدیگر برای درمان این اختلال در مرکز مشاوره و مطب ضروری و نقش مردان بسیار اساسی است. مردان در بسیاری از موارد می توانند به کمک همسر خود بشتابند. آنها باید بدانند این اختلال براساس منابع علمی و فقهی، به هیچ وجه دلیلی برای عدم تمکین زن نیست، بلکه این انقباضات به صورت غیر ارادی و نه به اراده شخصی- رخ داده و زن پس از یک دوره درمان با حمایت همسر می تواند به راحتی از فعالیت جنسی با همسرش لذت ببرد. بنابراین مردان به هیچ وجه نباید همسرشان را به طلاق دادن تهدید کنند، این تهدیدها باعث تشدید انقباض عضلات و گاهی اختلال میل و یا حتی بروز بیزاری جنسی در زن می شود که درمان آن بسیار مشکلتر و پیچیده تر از درمان واژینیسموس است. اگر مرد از رابطه جنسی خود را کنار کشیده و یا به دلیل ترس از آزار همسرش ، تمایلی به انجام فعالیت جنسی نشان ندهد ، نه تنها همسرش برای ادامه درمان، انگیزه کافی نخواهد داشت، بلکه خودش نیز به مرور زمان دچار انواعی از اختلالات نعوظ می گردد. بنابراین مرد باید با تاکید بر ادامه درمان، زن را در هر مرحله تشویق کند ، زیرا ادامه زندگی بدون فعالیت جنسی در طولانی مدت منجر به بروز اختلافات زناشویی خواهد شد!

درمان واژینیسموس شوربختانه در کشور ما در بسیاری از موارد،درمانهای اصولی برای این اختلال ارائه نمی شود. این امر بیشتر ناشی از ناآگاهی مردم از علت و روش درمان این اختلال است. برخی از مردم براساس عقاید عامیانه، عدم توانایی دخول و نزدیکی را به طلسم شدن و "بستن زوج "نسبت می دهند و برای درمان آن متوسل به روشهای خرافی عجیب و غریبی مانند دعا نویسی، باز کردن قفل توسط دعا نویس و ... می شوند. برخی دیگر عللی مانند وجود هفت پرده، و باز کردن پرده بکارت یا هایمنکتومی را به عنوان درمان این اختلال می شناسند. درحالی که این مشکل هیچ ارتباطی به ضخامت پرده بکارت نداشته و باز کردن پرده بکارت در طی عمل، هیچ تاثیری در درمان این اختلال ندارد.استفاده از ژلها و کرمهای لغزنده کننده نیز معمولا کمکی به درمان نمی کنند، گرچه توسط بسیاری از افراد توصیه می شوند. کلید اساسی در درمان ایجاد تغییرات شناختی در فرد و آمادگی برای انجام مقاربت است و خبر خوب برای مبتلایان به واژینیسموس، این است که این اختلال، درمان پذیرترین اختلال جنسی می باشد و با روشهای جدید درمانی ، بیش از 99 درصد بیماران بهبود می یابند.اغلب بیماران از تغییری که درطی درمان و پس از ان در زندگیشان پدید آمده ، شگفت زده می شوند.

تمرینات کگل در درمان واژینسموس: تمریناتی هستند برای تقویت عضلات کف لگن تمرینات کگل حرکات و تمارینی که معولا با هدف کاهش افتادگی واژن (مهبل) و بی‌اختیاری ادراری پس از زایمان در زن ها، درمان انزال زودرس در مردها و درمان واژینیسموس و مقاربت دردناک در زن ها و همچنین افزایش اندازه و سفتی آلت تناسلی در هنگام نعوظ انجام می‌شود. انواع حرکات کگل: حرکات کگل به دو دسته تقسیم بندی می‌شود: ورزش‌های سیکل بلند، ورزش‌های سیکل کوتاه ورزش‌های سیکل بلند برای انجام این ورزش، عضلات دور مهبل و مقعد(عضله پوبوکوکسیژئوس (PC)) را منقبض كنید و به مدت 8 الی 10 ثانیه این حالت را تحمل کنید و بعد از آن اجازه دهید عضلاتتان منبسط گردد. (درست مثل زمانی كه می‌خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید) را منقبض کنید و این انقباض را 10 ثانیه حفظ کنید. عضله را از حالت انقباض خارج و به مدت 10 ثانیه شل کنید. این سیکل را 15 مرتبه تکرار کنید. پس از پایان این امر 1 دقیقه عضلات را شل کنید و ورزش‌های سیکل کوتاه را انجام دهید.

ورزش‌های سیکل کوتاه عضله PC را به مدت یک ثانیه منقبض و سریعا به مدت یک ثانیه شل کنید. این سیکل‌های یک ثانیه‌ای انقباض و انبساط را 10 بار تکرار کنید. شناسایی عضلات درگیر در تمرینات کیگل: برای شناسایی عضله‌های درگیر در انجام تمرینات کگل می‌توان در هنگام ادرار، جریان ادرار را کم یا متوقف کرد و به این صورت عضله‌های درگیر در تمرین را شناسایی کرد. تکرار عمل قطع و وصل کردن جریان ادرار به صورت مکرر توصیه نمی‌شود و ممکن است به احتباس ادرار و عفونت داراری شود. بیوفیدبک وواژینسموس اثر بخشی ترکیب درمان شناختی رفتاری و بیوفیدبک در درمان مبتلایان به واژینیسموس واژینیسموس به عنوان اختلال کنش جنسی و به همراه داشتن پیامدهای مخرب، لزوم بکارگیری رویکردهای درمانی موثر را میطلبد. پژوهش حاضر به گزارش درمان 9 بیمار واژینیسموس با استفاده از درمان شناختی رفتاری و بیوفیدبک میپردازد بیوفیدبک به همراه درمان شناختی رفتاری درمانی موثر و کوتاه مدت برای بیماران مبتلا به واژینیسموس محسوب میگردد

زنان ممکن است در هر سن و مرحله ای از زندگیشان، واژینیسموس را تجربه کنند. این عارضه بر اساس زمان شروع و بروز، در دو گروه عمده اولیه و ثانویه تقسیم بندی می شود. واژینیسموس اولیه به مواردی اطلاق می شود که زن در اولین تجربه جنسی دچار انقباض واژن شده و مرد در هنگام دخول با مانع برخورد می کند. این عارضه، علت مشکلی به نام ازدواج به وصال نرسیده (Unconsummated Marriage) است، که در طی آن زوج هرگز موفق به نزدیکی نشده اند. زنان دچار این عارضه ممکن است در هنگام معاینه واژینال نیز دچار انقباضات مشابهی شوند. واژینیسموس ثانویه، به تجربه انقباضات واژن بعد از یک دوره رابطه جنسی موفق گفته می شود و زن ممکن است پس از سالها انجام رابطه جنسی بر اثر مشکلی مانند عفونت و واکنشهای روانی نسبت به همسر وفعالیت جنسی، دچار درد و انقباض در هنگام دخول گردد. ممکن است علت اولیه درمان شده و یا بهبود یابد اما واژینیسموس ناشی از آن همچنان باقی مانده و دخول را دردناک یا غیر ممکن سازد و یا حتی در رسیدن فرد به ارگاسم، اختلال ایجاد کند.