ترامادول و اختلال جنسی

1 دیدگاه

ترامادول و اختلال جنسی

Effect of tramadol dependence on male sexual dysfunction

اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی به ترتیب در 44٪ و 48٪ از گروههای وابسته به ترامادول رخ داده است. با افزایش مدت وابستگی، افزایش قابل توجه اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی مشاهده شد. علاوه بر این، کاهش قابل توجهی در سطح تستوسترون سرم با افزایش دوز ترامادول و افزایش سطح پرولاکتین سرم با افزایش دوز روزانه و مدت زمان ترامادول مشاهده شد.

در 29 کشور جهان، 28 درصد مردان 40 تا 80 ساله دارای یک یا چند اختلال جنسی بودند. در سراسر جهان، اختلال نعوظ شایع ترین اختلال است در حالی که اطلاعات محدودی در مورد سایر اختلالات جنسی در دسترس است (Hatzimouratidis، 2007 ).

رابطه معنی داری بین دوز ترامادول و اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی وجود ندارد

مکانیسم اثر

مواد مخدر به گیرنده های خاصی در هیپوتالاموس و غده هیپوفیز متصل می شوند ، باعث آزاد شدن هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRH) و هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) می شوند و در تولید پیش سازهای کورتیزول و آندروژن اختلال ایجاد میکند، همچنین کاهش سطح تستوسترون سرم توسط ترامادول ممکن است منجر به نارسایی آدرنال در استفاده مزمن شود.

علائم هیپوگنادیسم ناشی از ترامادول شامل کاهش میل جنسی، ناباروری، خستگی، افسردگی، اضطراب، از دست دادن قدرت عضلانی و ناتوانی جنسی در مردان است. غلظت ACTH، کورتیزول و تستوسترون در بیماران وابسته معمولاً پایین است که توانایی فرد در پاسخ به استرس های جسمی، احساسی و متابولیکی را مختل می کند. این توانایی مختل شده منجر به سلامت روان غیرطبیعی، تغییرات متابولیکی و مشکلات جنسی در قالب کاهش انگیزه جنسی، تجربیات و ترجیحات جنسی می شود.

در مطالعه ای بین دوز ترامادول و اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی رابطه معنی داری وجود نداشت. برعکس دانیل ( 2002 ) نشان داد که اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی در مطالعه او الگوی وابسته به دوز دارد. علاوه بر این ، گودیر اسمیت و همکاران. ( 2008 ) اظهار داشت که کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ از عوارض وابسته به دوز بوده و هر دو با کاهش دوز تجویز شده بهبود یافته است

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/

مریم سادات معصوم زاده