سندرم روده تحریک پذیر(IBS)

0 دیدگاه

سندرم روده تحریک پذیر(IBS)

سندرم روده تحریک پذیر (IBS) با درد شکمی و تغییر عادات روده در غیاب علل ارگانیک مشخص می‌شود، به انواع زیر طبقه بندی می شود که شامل اسهال (IBS-D)، یبوست (IBS-C)، مخلوط (IBS-M) و اشکال تمایز نیافته است (2). شیوع در زنان بیشتر است و بخش عمده ای از زنان مبتلا به IBS در سنین باروری است.

اثرات بارداری بر IBS

هورمون های جنسی، به ویژه استروژن، بر مکانیسم های نظارتی محیطی و مرکزی محور روده - مغز نقش دارند که در پاتوفیزیولوژی IBS نقش دارند و به حساسیت احشایی، تحرک روده، نفوذ پذیری مخاط و فعال شدن سیستم ایمنی مخاط روده کمک می کند حساسیت رکتال بسته به چرخه قاعدگی متفاوت است، در بیماران مبتلا به IBS در دوران قاعدگی آستانه به طور قابل توجهی پایین تر است، علائم IBS ممکن است توسط چرخه هورمونی تخمدان اصلاح شود نشان داده شده است که هورمون لوتئال، تولید شده در چرخه قاعدگی و گنادوتروپین جفتی انسانی، که به طور برجسته در سه ماهه اول بارداری تولید می شود، باعث تکه تکه شدن و طولانی شدن چرخه حرکتی روده می شود، که به نوبه خود می تواند یبوست و رشد بیش از حد باکتری روده کوچک را افزایش دهد، هورمون ریلاکسین که بعد از هفته دهم بارداری تولید می شود و باعث شل شدن همفیفیس پوبیس و دهانه رحم می شود، همچنین باعث افزایش نیتریک اکسید سنتاز و کاهش انقباضات عضله صاف مایل به روده می شود و باعث طولانی شدن زمان انتقال روده کوچک می شود.

در طی هایپراستروژنمی و هیپرپروژسترونمی فیزیولوژیکی، مدت زمان طولانی حمل از دهان و کاهش عملکرد عضلات صاف مشاهده شده است که می تواند منجر به یبوست شود. علاوه بر این، نشان داده شده استروئیدهای جنسی بر ترشح یون کلرید روده بزرگ تأثیر می گذارند، بنابراین بر نفوذ پذیری روده تأثیر می‌گذارد، که می تواند باعث تغییر در میکروبیوم روده شود و بر پاتوژنز IBS تأثیر بگذارد سرانجام، بارداری می تواند با افزایش استرس همراه باشد، که به نوبه خود می تواند باعث فعال شدن ماست سل شود که این امر با علائم اختلالات عملکرد دستگاه گوارش، از جمله IBS همراه است.

مطالعه ای نشان داد که IBS قبل از بارداری با سقط خود به خودی (7٪) ، بارداری خارج رحمی (0.74٪) ، پره اکلامپسی (0.43٪) و مرده زایی (0.22٪) همراه است.

درمان IBS در بارداری

پرهیز از غذاهای تولید کننده گاز مانند جوانه بروکسل، کلم، کلم بروکلی، جوانه گندم، رژیم های غذایی با کربوهیدرات بالا، پیاز و لوبیا است. مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی کم FODMAP ممکن است با کاهش قابل توجه کلی علائم IBS GI همراه باشد، رژیم غذایی کم کالری و محدود میتواند با خطراتی در بارداری همراه باشد، فیبر(به عنوان مثال ، سبوس گندم) باعث افزایش حجم مدفوع شده و با تحریک مکانیکی و تحریک مخاط روده ، زمان ترشح روده بزرگ را کاهش می دهد و باعث ترشح و پریستالیست می شوند الیاف محلول (به عنوان مثال، پسیلیوم و پوسته ایسپاگولا) که فیبر نامحلول نیستند، با بهبود علائم IBS همراه هستند، با بیشترین اثر در بیماران IBS-C دیده می شود. سبوس گندم حاوی فروکتان است که محتوای FODMAP بالایی دارد و در بیماران مبتلا به IBS باید از مصرف آنها اجتناب شود مصرف مکمل فیبر اغلب به دلیل افزایش گاز و نفخ با برخی از محصولات فیبر و طعم نامطبوع قطع می شود مطالعاتی وجود دارد که استفاده از پروبیوتیک ها را در دوران بارداری تأیید می کند تا روده و میکرو فلورای واژن را تنظیم کند، ایمنی مخاط را تقویت کند، خطر پره اکلامپسی را کاهش دهد و آلرژی ها و بیماری های آتوپیک را در نوزادان کاهش دهد.

مسهل های اسموتیک مانند پلی اتیلن گلیکول 3350 (PEG) و شیر منیزیم معمولاً برای IBS-C توصیه می شوند به طور کلی، مطالعات بهبود دفعات و ثبات مدفوع را نشان داده است، اما هیچ گونه تسکین درد شکمی یا نفخ شکم نداردحداقل جذب سیستمیک دارد و بعید است تراتوژنیک باشد مشخص شد PEG یک انتخاب موثر در بهبود تخلیه خود به خود مدفوع، درد همراه با اجابت مزاج و درد شکمی است. انجمن گوارشی آمریکا استفاده از ملین هارا بی خطر میداند اما به طور خلاصه، باید از ملین های اسمزی (سدیم فسفات،سیترات منیزیم) با احتیاط و برای مدت زمان کوتاه استفاده شود. بیزاکودیل در شیر مادر دفع نمی شود و استفاده از آن در دوران شیردهی و دوره پس از زایمان بی خطر است. سنوزیدها (یا سنا)، ملین محرک، گیاهی و از نوع آنتراكینون در دوران بارداری در دوزهای بالاتر در حیوانات سمی است و در نتیجه منجر به مرگ جنین، نكروز عضله قلب و اسكلت و ضایعات عصب سیاتیک می شود روغن کرچک می تواند با انقباضات زودرس رحم همراه باشد و محصولات نمکی هایپیراسموتیک می توانند باعث احتباس مایعات شوند سدیم Docusate در دوران بارداری با عوارض جانبی همراه نبوده است.

لیناكلوتاید یك آگونیست الیگوپپتیدی با جذب كمی گوانیل سیكلاز 2C است كه در درجه اول ترشح كلرید روده و بیكربنات را ایجاد می كند لیناکلوتاید علاوه بر افزایش تعداد حرکات خود به خودی روده در بهبود شکم و علائم IBS جهانی نیز موثر است شایعترین عارضه جانبی مرتبط با لیناكلوتاید اسهال است هیچ مطالعه ای در مورد لیناکلوتاید در زنان باردار وجود نداردو بهتر است محدود شود. پلیکاناتید یک آنالوگ حساس به pH گوانیل سیکلاز است خطرات قابل توجهی گزارش نشده است با این حال، داده های موجود در مورد استفاده از پلکاناتید در بارداری برای تعیین خطرات مرتبط با دارو برای نقص مادرزادی عمده و سقط کافی نیست. لوبی پروستون کانالهای کلرید نوع 2 را در غشای آپیکال سلولهای اپیتلیال روده فعال می کند تا ترشح مایع روده غنی از کلرید را افزایش دهد استفاده در بارداری توصیه نمی‌شود. تناپانور یک مهار کننده انتخابی تبادل هیدروژن سدیم 3، هیچ اطلاعات بالینی در مورد ایمنی tenapanor در بارداری وجود

پروكالوپرايد يك آگونيست گيرنده 5-هيدروكسي تريپتامين (سروتونين) (5HT) است پروکالوپراید در دوران بارداری کاملاً محدود است. تگاسرود Tegaserod یک آگونیست گیرنده 5HT-4 است که در بارداری توصیه نمی‌شود.

مدیریت IBS با اسهال

لوپرامید، یک آگونیست گیرنده های مواد افیونی، مستقیماً روی عضلات طولی و دایره ای روده عمل می کند، باعث مهار پریستالیست و طولانی شدن زمان انتقال می شود استفاده در سه ماهه اول توصیه نمی‌شود. اصلی ترین درمان در اسهال اسید صفراوی، گیرنده های اسید صفراوی شامل کلستریرامین، کلستیپول و کلسولام است. این داروها به طور سیستمی جذب نمی شوند. با این حال، با توجه به ماهیت اتصال آنها، ممکن است در جذب چربی مادر و ویتامین محلول در چربی تداخل ایجاد کنند. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای آمیتریپتیلین، نورتریپتیلین و متابولیت های آنها از جفت انسان عبور می کنند و در خون بند ناف قابل تشخیص هستند با توجه به نگرانی های احتمالی در مورد عوارض جانبی جنین، نباید آنها را در دوران بارداری برای درمان IBS شروع کرد.

آلوزترون برای IBS-D مقاوم به درمان در زنان تأیید می شود. اندانسترون برای اسهال مزمن یا IBS-D توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید نشده است. از آلوزترون باید در دوران بارداری با احتیاط کامل استفاده شود. الوکسادولین یک آگونیست گیرنده مووپیوئید مخلوط خوراکی است الوکسادولین در زنان باردار مورد ارزیابی قرار نگرفته است. ریفاکسیمین یک آنتی بیوتیک کم جذب است که داده های محدودی برای استفاده آن در دسترس است.

روغن نعناع یک آنتاگونیست کانال عضلانی صاف است که می تواند باعث شل شدن عضلات شود (112). همچنین یک آگونیست گیرنده کاپا-افیون است که ممکن است حساسیت روده را تغییر دهد دارای خواص ضد التهابی و سروتونرژیک (4-HT3) استاما نتایج به طور مداوم مطلوب است کپسول های روغن نعناع برای بهبود در بهبود علائم IBS جهانی قرار گرفتند.

داروهای ضد اسپاسم

دیسیکلومین نقص های مادرزادی تا دوز 40 میلی گرم در روز در طول سه ماهه اول مشاهده نشد

هیوسسیامین از جفت عبور می کند ، اما مطالعات تولید مثل روی حیوانات انجام نشده است

دی سیکلومین و هیوسایامین باید در بارداری به عنوان آخرین چاره استفاده شود. از نظر مونوگرافی دارو ، استفاده از تریمبوتین در دوران بارداری توصیه نمی شود. مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونرژیک (SSRI) با توجه به کمبود اطلاعات اثر بالقوه تراتوژنیک انواع آن همچون سیتالوپرام استفاده معمول از آن در بارداری توصیه نمی شود.

منبع: journals.lww.com

ترجمه مریم سادات معصوم زاده