درمان خونریزی غیرطبیعی در دوران قبل از یائسگی ( پره منوپوز)

درمان خونریزی غیرطبیعی در دوران قبل از یائسگی ( پره منوپوز)

خانمها در این سن دچار سیکلهای بدون تخمک گذاری می شوند که منجر به سیکلهای نامرتب با خونریزی های شدید (HMB) می شود.

سابقه مصرف دارو و اینکه از داروهای گیاهی حاوی فیتواستروژنها مانند آگنو گل، تخم بذرکتان و محصولا ت مشابه مصرف کرده باشند ویا شاخص توده بدنی ، سابقه بیماریهای داخلی ، دیابت ، بیماریهای تومبوتیک .. بیماریهای ایمونو ساپرسیو که شرح حال دقیق در اپروچ بسیار با ارزش ومفید است

ما فرض می گیریم هیچ دارویی مصرف نکرده وازنظر سابقه بیماریها مشکلی نداشته است چه اپروچ درمانی مدنظر است؟

برای درمان بیماران مبتلا به اختلال عملکرد تخمک گذاری (AUB-O) ، آی یودی LNG 52 منجر به خونریزی منظم نمی شود. با این حال ، خطر خونریزی را کاهش می دهد و از هیپرپلازی آندومتر و سرطان محافظت می کند اگرچه LNG# 52 بطور قابل توجهی در بیماران مبتلا به AUB-O کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است ، اما داده های موجود و همچنین نظر متخصصین نشان می دهد که این یک درمان موثر برای این موارد می باشد.

نمونه هایی از رژیم های خوراکی پروژسترون که برای درمان AUB استفاده می شود برگرفته از وب سایت آپتودیت عبارتند از:

• قرص های نوراتیندرون استات 5 میلی گرم در روز یک تا سه قرص
• مدروکسی پروژسترون استات5 تا 30 میلی گرم در روز

اثربخشی پیشگیری از بارداری در این رژیم ها ارزیابی نشده است و در صورت نیاز به پیشگیری از بارداری نیاز است (به عنوان مثال ، داروهای ضد بارداری ، باریر) فرمولاسیون با دوز بالای پروژستین (به عنوان مثال ، نورتیندرون 5 میلی گرم) ممکن است باعث عوارض جانبی مرتبط با پروژستین شود ، از جمله دیسفوریا ، نفخ و افزایش اشتها در بعضی از بیمارانی که AUB به دوزهای بالاتر نوراتیندرون استات پاسخ خوبی داده است (به عنوان مثال ، یک تا سه قرص 5 میلی گرمی در روز) ، ما دوز را به آرامی کاهش می دهیم ، در صورت امکان ، به 2.5 میلی گرم (یک دوم 5 میلی گرم قرص) روزانه.برای سرکوب ضخامت آندومتر وپیشگیری ازهیپرپلازی ، نورتیندرون به طور قابل ملاحظه قوی تر از مدروکسی پروژسترون استات است.

قرص پروژستین تنها ( نورتیندرون 0.35 میلی گرم) فرمولاسیون با این دوز کم است که در درمان AUB مطالعه نشده است به همین ترتیب ، قرص 4 میلی گرم پروژسترون تنها دروسپیرنون در درمان AUB مطالعه نشده است

هیچ داده ای در مورد استفاده ازمژسترول (پروژستین قوی دیگر) برای HMB وجود ندارد . علاوه بر این ، اکثر داده های مربوط به استفاده از پروژسترون خوراکی با دوز بالا برای HMB ، استات نورتیندرون را ارزیابی کرده اند. بر این اساس ، اگر ملاحظات مربوط به هزینه یا عوارض جانبی در یک بیمار خاص ، مانع استفاده از نوراتیندرون استات باشد

گاهی تجویز 20 تا 30 میلی گرم روزانه مدروکسی پروژسترون استات هنگام درمان AUB به ویژه در بیماران چاق با شاخص توده بدنی بالا مفید به نظر می رسد

از نظر رژیم درمانی هیچ داده ای با کیفیت بالا در مقایسه با درمان دوره ای و پروژسترون مداوم برای AUB وجود ندارد طبق درمان ما هنگام درمان بیماران مبتلا به HMB متوجه می شویم که درمان مداوم و نه چرخه ای با پروژسترون موثرتر و راحت تر است و بیماران می توانند آن را رعایت کنند. در یک جمعیت مخلوط از بیماران در سن باروری مسن تر( پره منوپوز) با اختلال عملکرد تخمدان( AUB-O) یا HMB ، یک مطالعه نشان داد که قرص 5 میلی گرم خوراکی مدروکسی پروژسترون که به مدت دو ماه به طور مداوم تجویز می شود از دست دادن خون قاعدگی را 33 درصد کاهش می دهد

داده های مربوط به رژیم های دوره ای مخلوط است و نشان می دهد که طولانی تر بودن درمان در هر دوره موثرتر است. یک بررسی منظم که شامل شش آزمایش تصادفی بود که پروژستینهای خوراکی تجویز شده به صورت دوره ای به مدت 7 تا 11 روز در هر ماه را ارزیابی می کند ، این رژیم را در بیماران باعدم تخمک گذاری مبتلا به HMB موثر نمی داند در مقابل، مطالعات تصادفی نشان داده است که درمان پروژسترون خوراکی با دوز بالا (قرص نوراتیندرون استات 5 میلی گرم ، یک تا سه قرص روزانه) که به مدت 21 روز در ماه انجام می شوددر کاهش از دست دادن خون قاعدگی در بیماران مبتلا به HMB موثر است.

ترانکسامیک اسید

ترانکسامیک اسید یک گزینه برای درمان بیماران مبتلا به HMB است که تمایل ندارند یا نباید از درمان هورمونی استفاده کنند. بهترین جمعیت ترانکسامیک اسید به خوبی مشخص نشده است.

ترانکسامیک اسید یک عامل ضد فیبرینولیتیک است که به طور رقابتی مانع تبدیل پلاسمینوژن به پلاسمین می شود و در نتیجه فیبرینولیز را کاهش می دهد. ترانکسامیک اسید توسط FDA برای درمان HMB در سال 2009 تأیید شد. قبلاً به طور گسترده ای در سایر کشورها برای درمان HMB از جمله کانادا و اروپا مورد استفاده قرار گرفته بود.

از دهه 1960 در سوئد برای درمان HMB استفاده می شود. یک مطالعه مورد شاهدی که در آن کشور انجام شد ارتباطی بین استفاده از اسید ترانکسامیک و ترومبوز وریدی را شناسایی نکرد . یک مطالعه مورد شاهدی در انگلیس همچنین ارتباط بین خطر ترومبوز و استفاده از اسید ترانکسامیک را ارزیابی کرد. استفاده از ترانکسامیک اسید با افزایش خطر ترومبوز همراه بود ، که به اهمیت آماری دست پیدا نکرد. با این حال ، مشخص شد که وجود کم خونی همراه با HMB نیز با افزایش احتمال ترومبوز مرتبط است ، احتمالاً نتیجه ترومبوسیتوز واکنشی است ، که نشان می دهد کم خونی مرتبط با HMB یک وضعیت پروترومبوتیک است بدون توجه به استفاده از دارو بعضی از متخصصان فکر می کنند که استفاده کوتاه مدت از ترانکسامیک اسید در بیمارانی که هم اکنون از داروهای ضد بارداری هورمونی استفاده می کنند مناسب است ، به شرطی که عوامل خطرزای اضافی برای ترومبوز (به عنوان مثال ، چاقی ، بی حرکتی ، انعقاد خون) وجود نداشته باشد.

مطالعات نشان داده است که اسید ترانکسامیک در بیماران مبتلا به HMB 26 تا 54 درصد از دست دادن خون قاعدگی را کاهش می دهد و در مطالعات مقایسه ای از NSAID ها موثرتر و از LNG 52 کمتر بود . در یک آزمایش تصادفی چند مرکزی با 196 بیمار مبتلا به HMB ، شرکت کنندگان به اسید ترانکسامیک یا دارونما اختصاص داده شدند گروه ترانکسامیک اسید به طور قابل توجهی کاهش در از دست دادن خون قاعدگی (40 در مقابل 8 درصد) داشته است. شایعترین عوارض جانبی گزارش شده گرفتگی قاعدگی ، سردرد ، کمر درد و حالت تهوع است. وقوع این عوارض جانبی در گروه اسید tranexamic و دارونما مشابه بود.

در بیمارانی که عملکرد طبیعی کلیه دارند ، دوز توصیه شده اسید ترانکسامیک برای درمان HMB 1300 میلی گرم (دو قرص 650 میلی گرم) سه بار در روز (در مجموع 3900 میلی گرم) به مدت پنج روز در دوران قاعدگی است. در بیمارانی که اختلال عملکرد کلیه دارند ، دوز باید با توجه به درج بسته تنظیم شود.

منع مصرف شناخته شده ای برای استفاده همزمان از NSAID ها و اسید ترانکسامیک وجود ندارد.داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs )یک نوع غیر هورمونی است.

رژیم های گزارش شده عبارتند از:

• مفنامیک اسید 500 میلی گرم سه بار در روز
• ناپروکسن 500 میلی گرم در شروع و سه تا پنج ساعت بعد ، سپس 250 تا 500 میلی گرم دو بار در روز
• ایبوپروفن 600 میلی گرم یک بار در روز

سایر روش های درمانی پزشکی - اگرچه گزینه های درمانی دیگری نیز در دسترس است ، اما این روش ها یا از اثربخشی کمتری برخوردار هستند و هم مضرات بیشتری نسبت به سایر روش های درمانی دارند.عوارض جانبی مرتبط با دانازول باعث می شود که این دارو نسبت به سایر داروها برای استفاده طولانی مدت قابل قبول نباشد!

منبع:

• uptodate.com
• ترجمه وتدوین راضیه فرقانی