ارتباط بین یائسگی و اختلالات روانی

0 دیدگاه

ارتباط بین یائسگی و اختلالات روانی

Menopause and Mood Disorders

مطالعات مربوط به خلق و خوی در دوران یائسگی به طور کلی افزایش خطر افسردگی در دوران یائسگی را نشان می دهد. مطالعات نشان داد که علائم افسردگی در دوران گذار یائسگی افزایش یافته و پس از یائسگی کاهش می یابد. قوی ترین پیش بینی کننده خلق افسرده، سابقه افسردگی قبلی، همراه با نوسان در سطح هورمون های تولید مثل مرتبط با خلق افسرده بود.

تحقیقات نشان داده است که هورمونهای باروری تولید شده در دوران یائسگی در تغییرات خلقی مانند افسردگی نقش دارند. سطح بالاتر تستوسترون ممکن است به طور مستقیم منجر به علائم افسردگی بالاتر در دوران یائسگی شود. وضعیت یائسگی، با این حال ، پیش بینی کننده مستقل علائم افسردگی است.

مشکلات خواب

بی خوابی در 40 تا 50 درصد زنان در دوران یائسگی رخ می دهد و مشکلات خواب ممکن است با اختلالات خلقی ارتباط داشته باشد یا نداشته باشد. زنان مبتلا به بی خوابی بیشتر از سایرین مشکلاتی مانند اضطراب، استرس، تنش و علائم افسردگی را گزارش می دهند. اختلالات خواب در دوران یائسگی با کمبود استروژن همراه بوده است. استروژن برون زا هم خواب ذهنی و هم عینی را بهبود می بخشد، که به کاهش گرگرفتگی نسبت داده می شود.یک مطالعه نشان داد که افزایش سطح LH در اواخر یائسگی باعث ایجاد کیفیت پایین خواب از طریق مکانیسم تنظیم حرارتی می شود که منجر به افزایش دمای بدن می شود.

نرخ آپنه خواب با افزایش سن افزایش می یابد و از 6.5 درصد در زنان 30 تا 39 سال به 16 درصد در زنان 50 تا 60 سال افزایش می یابد. پاتوفیزیولوژی شناخته شده نیست، اما نظریه ها شامل ارتباطی با افزایش وزن یائسگی یا کاهش سطح پروژسترون (زیرا پروژسترون باعث تحریک تنفس می شود) می شود. زنان یائسه علاوه بر تغییرات در سطح استروژن و پروژسترون، سطح ملاتونین و هورمون رشد را کاهش می دهند که هر دو بر خواب تأثیر می گذارد.

روانگسیختگی

در بیشتر موارد، اسکیزوفرنی ابتدا در بزرگسالی ظاهر می شود و میزان موارد جدید در مردان و زنان پس از این زمان کاهش می یابد. دومین اوج شیوع اسکیزوفرنی در زنان 45 تا 50 ساله مشاهده می شود. این قله دوم در مردان مشاهده نمی شود. برخی از محققان بدتر شدن دوره اسکیزوفرنی را در زنان در دوران گذار یائسگی مشاهده کرده اند. این مشاهدات نشان می دهد که استروژن ممکن است نقش تعدیل کننده ای در پاتوفیزیولوژی اسکیزوفرنی ایفا کند.

اختلال هراس

اختلال هراس در دوران یائسگی شایع است.ممکن است در دوران یائسگی رخ دهد ، یا اختلال هراس موجود ممکن است بدتر شود. اختلال هراس ممکن است در زنان با علائم جسمی یائسگی شایع باشد. در یک بررسی مقطعی بر روی 3369 زن یائسه 50 تا 79 ساله ، حملات پانیک بیشتر در بین زنان در دوران یائسگی شایع بود. این حملات با رویدادهای منفی زندگی، اختلال عملکردی و همراهی پزشکی همراه بود.

اختلال وسواس فکری عملی

اختلال وسواس فکری _عملی (OCD)، عود OCD، و یا تغییر در علائم OCD ممکن است در دوران یائسگی رخ می دهد. نوسانات OCD با چرخه قاعدگی و حاملگی ارتباط دارد و نشان می دهد که سطح هورمون ها ممکن است به این اختلال کمک کنند.

اختلال دوقطبی

تشدید علائم خلقی در دوران یائسگی در زنان مبتلا به اختلال دوقطبی از قبل مشاهده شده است . تحقیقات نشان داده است که زنان مبتلا به اختلال دوقطبی در دوران گذار یائسگی، بیشتر دچار افسردگی می شوند. به نظر می رسد فراوانی دوره های افسردگی در این جمعیت بیشتر از سالهای قبل از یائسگی است.

پاتوفیزیولوژی

استروژن اثرات سروتونین و نوراپی نفرین را افزایش می دهد که تصور می شود انتقال دهنده های عصبی بیشترین ارتباط را با علت فیزیولوژیکی افسردگی دارند. در میان سایر مکانیسم ها ، استروژن فعالیت مونوآمین اکسیداز (MAO) را در CNS کاهش می دهد و مانع از تجزیه سروتونین و نوراپی نفرین می شود.

خلق دیسفوریک در دوران اولیه یائسگی در زنان با وضعیت تحصیلی نسبتاً پایین رایج است. یک مطالعه استرالیایی در مورد زنان در حال گذار به یائسگی افسردگی بیشتری را در زنان با شرایط زیر نشان داد: