فیزیولوژیک مقایسه جدول فریدمن وجدول مدرن در پروسه زایمان

معیارهای فریدمن - امانوئل فریدمن مطالعات كلاسیك خود را در زمینه تعیین طیف زایمان طبیعی با ارزیابی روند زایمان 500 زن نولی پار و 500 زن مولتی پار كه در اواسط دهه 1950 در بیمارستان زنان اسلون نیویورك بستری شدند انجام داد در سالهای بعدی تعداد بیشتری از بیماران برای بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند. معیارهای تعیین شده توسط داده های او ، به عنوان "منحنی فریدمن" به عنوان استاندارد ارزیابی پیشرفت طبیعی زایمان برای دهه ها به طور گسترده ای پذیرفته شده است. بر اساس این داده ها ، به نظر می رسد انتقال از فاز نهفته به فاز فعال در 3/4 سانتی متر دیلاتاسیون دهانه رحم اتفاق می افتد ، و حداقل میزان آماری (5 سانتی گراد) از اتساع دهانه رحم طبیعی در طول فاز فعال 1.2 سانتی متر در ساعت برای زنان نولی پار است. و 1.5 سانتی متر در ساعت برای زنان مولتی پار. مرحله دوم طولانی مدت برای نولی پار و مولتی پارا به ترتیب 2.5 ساعت و یک ساعت تعریف شد. معیارهای مدرن (contemporary) کاربرد منحنی فریدمن و هنجارهای تثبیت شده آن در عمل زنان و زایمان در قرن 21 به چالش کشیده شد. چندین مطالعه منحنی های زایمان را در هزاران زن امروزی ارزیابی کرده است تا معیارهای درحال حاضر پیشرفت طبیعی زایمان را تعیین کند این معیارها با معیارهای ذکر شده توسط فریدمن متفاوت است و به طور کلی کندتر از آن است. این تغییر به دلیل تغییر در خصوصیات بیمار (به عنوان مثال ، شاخص متوسط ​​توده بدنی بالاتر) ، بیهوشی (استفاده بیشتر از بیهوشی نوراکسیال) و اقدامات زایمان در نیم قرن گذشته نسبت داده شده است. علاوه بر این ، یک محدودیت در یافته های فریدمن این است که داده های اولیه وی براساس زایمان تنها در 500 زن نولی پار و 500 زن مولتی پار بود که در یک مرکز مدیریت می شدند. با این حال ، فریدمن و کوهن تجدید نظر در منحنی زایمان کلاسیک را نپذیرفته اند و معتقدند که شکل منحنی مدرن contemporary ممکن است تحت تأثیر سوگیری ها ( بایاس )وتغییرات قرار گیرد . مناسب ترین روش های آماری همچنان مورد بحث وچالش است. منبع: UpToDate