مکانیسم های بیولوژیکی کم خونی فقرآهن بر رشد جنین و زایمان زودرس باشند

در اکثر مطالعات ، رابطه معکوس بین کم خونی و مدت زمان بارداری و وزن کم هنگام تولد گزارش شده است ، اگرچه یک رابطه علتی هنوز اثبات نشده است. این مقاله مکانیسم های بالقوه بیولوژیکی را بررسی می کند که ممکن است توضیح دهد چگونه کم خونی ، فقر آهن یا هر دو می توانند باعث وزن کم هنگام تولد و زایمان زودرس شوند. عوامل خطر #زایمان_زودرس و تاخیر رشد داخل رحمی کاملاً یکسان است ، اگرچه در مورد تأثیر وضعیت تغذیه ای مادر بر خطر زایمان زودرس نسبتاً کمی درک شده است. چندین مکانیسم بالقوه بیولوژیکی مشخص شد که از طریق آنها کم خونی یا فقر آهن می تواند بر نتیجه حاملگی تأثیر بگذارد. #کم_خونی (با ایجاد هیپوکسی) و کمبود آهن (با افزایش غلظت نوراپی نفرین سرم) می تواند استرس مادر و جنین را تحریک کند ، که سنتز هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRH) را تحریک می کند. افزایش غلظت CRH یک عامل عمده خطر برای زایمان زودرس ، #فشار_خون_بالا و #اکلامپسی ناشی از بارداری و پارگی زودرس غشا است. CRH همچنین تولید کورتیزول جنین را افزایش می دهد و کورتیزول ممکن است رشد طولی جنین را مهار کند. یک مکانیسم جایگزین می تواند این باشد که کمبود آهن باعث افزایش آسیب اکسیداتیو به گلبول های قرمز و واحد جنینی می شود. کمبود آهن همچنین ممکن است خطر ابتلا به عفونت های مادر را افزایش دهد ، که می تواند تولید CRH را تحریک کند و یک عامل خطر عمده برای زایمان زودرس است. کشف این مکانیسم های بالقوه بیولوژیکی در آزمایش های تصادفی ، کنترل شده #مکمل_آهن در زنان باردار #کم_خونی_فقر_آهن مفید خواهد بود. منبع ، PubMed ‍