داروی سرطان در درمان آندومتریوز
داروی سرطان در درمان آندومتریوز
آیا آندومتریوز درمان دارد
تحقیق ومطالعات بالینی ، برای داروی سرطان ممکن است یک درمان مؤثر برای آندومتریوز باشد
13 دسامبر 2019
تست های آزمایشگاهی برای داروی سرطان ، دی کلرواستات برای کاهش رشد سلولی و تولید لاکتات در سلولهای اندومتریوز نوید می دهند
اندومتریوز نوعی بیماری زنان و زایمان است که بیش از 176 میلیون زن در سراسر جهان را درگیر می کند. آندومتریوز دراثر رشد بافت آندومتر در مکانهای خارج از رحم ، که معمولاً در امتداد دیواره لگن ، لوله های فالوپی و تخمدان ها ایجاد می شود . در این مکان ها ، خون و بافت حاصل از تجزیه آندومتر هیچ راهی برای خروج از بدن ندارند ، که منجر به التهاب ، تورم و زخمی شدن بافت طبیعی اطراف می شود. این علائم ناتوان کننده درد مزمن ، خستگی و ناباروری در زنان ایجاد می کند.
بیشتر بخوانید:ارتباط آندومتریوز و سرطان تخمدان
هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد و گزینه های درمان فعلی محدود به جراحی و داروهای هورمونی است. در حالی که جراحی برداشتن آندومتر گسترش یافته در اندام های لگن ، درمان انتخابی است ، پنجاه درصد از بیماران بعد از پنج سال رشد مجدد را تجربه می کنند. داروهای فعلی مبتنی بر هورمون در درجه اول طبیعتاً ضد بارداری هستند و چالش اثربخشی محدود به علاوه عوارض جانبی ناخواسته را ایجاد می کنند.
محققان دانشگاه ادینبورگ برای رفع نیاز به درمان های پزشکی جدید و غیر تهاجمی تصمیم به استفاده از ویژگیهای مضر سلولهای سرطانی آندومتر گرفتند. یعنی ، بافت آندومتر ممکن است به یک روش مشابه تومورها تولید انرژی کنند. سلول های دیواره لگن زنان مبتلا به اندومتریوز که مقادیر بیشتری لاکتات را تولید می کنند که یک محصول جانبی مضر گلیکولیز بی هوازی ، که از ویژگی های بارز متابولیسم سلول های سرطانی است. در تومورها ، لاکتات تهاجم سلول ، تشکیل رگ های خونی و سرکوب سیستم ایمنی را تقویت می کند. نویسندگان فرض کرده اند که افزایش تولید لاکتات ممکن است باعث ایجاد ضایعات آندومتر به روش مشابه شود
محققان این تئوری را با استفاده از تجویز داروی سرطان با مولکولهای کوچک ، دی کلروواستات در سلول آندومتریوز انواع میمون ها آزمایش کردند. سلول های مزوتلیال صفاق انسانی از حفره لگن زنانی که با تشخیص آندومتریوز به یک کلینیک درد مراجعه کرده بودند ، جمع آوری شد. سلولهای تحت درمان با دی کلرواستات کاهش ترشح لاکتات و تکثیر سلولی مربوطه را نشان می دهند ، که در پاسخ به دارو ، متابولیسم غیر طبیعی سلول اصلاح شده است. در مرحله بعد ، نویسندگان دیکلروواستات خوراکی را به یک مدل موش بالینی مبتلا به آندومتریوز تجویز کردند. آنها کاهش قابل توجهی در اندازه ضایعات اندومتریوز مشاهده کردند. این یافته ها در مجموعه مقالات آکادمی علوم طبیعی ارائه شده است.
اندرو هورن ، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد مرکز بهداشت باروری MRC در دانشگاه ادینبورگ ، در مورد کاربردهای این تحقیق توضیح داد: "اندومتریوز برای بسیاری از خانمها می تواند یک شرایط دگرگون کننده زندگی باشد. اکنون که متابولیسم سلولها را در خانمهایی که آندومتریوز دارند بهتر درک می کنیم ، می توانیم برای توسعه یک درمان غیر هورمونی تلاش کنیم. از طریق یک کارآزمایی بالینی با دی کلرواستات باید ببینیم که شرایط مشاهده شده در آزمایشگاه در زنان همانند سازی شود.
نظرات شما