فیبروئید

0 دیدگاه

فیبروم تومور خوش خیم از جنس عضلات صاف است

ميوم ساب موكوزال در زير مخاط آندومتر قرار دارد و به داخل حفره‌ي رحم برجسته مي‌شود. فيبروم اينترامورال كاملاً درون ميومتر قرار دارد. فيبرمهاي ساب سروزال در سمت خارجي رحم زير پوشش سروز به طرف داخل حفره‌ي شكم رشد مي‌كنند. فيبرمهاي ساب موكوزال وساب سروزال ممكن است پايه دار (pedunculated) باشند

فيبرمهاي اينترامورال و ساب موكوزال معمولاً خونروي غير طبيعي رحمي ايجاد مي‌كنند. انواع اينترامورال و ساب سروزال به طور معمول درد لگن و پشتي واحساس سنگيني و فشار عمومي ايجاد مي‌كنند.

اپيدميولوژي:

همه‌ي زنان درمعرض ابتلا به فيبرم هستند، اين توده‌ها شايع‌ترين تومورهاي دستگاه ژنيتال زنان بوده و در 30 درصد زنان در سنين 40 تا 60 سال مشاهده مي‌شوند. که فاکتور نژاد_ ناباروری _چاقی _ سابقه خانوادگی وژنتیک موثراست که میتونه با علایم وبدون علایم بروز کند در حال حاضر فيبرومها شايع‌ترين علت هيستركتومي در زنان در بسياري از كشورها به شمارمي‌روند.

پاتوفيزيولوژي:

عامل ايجاد رشد فيبروم هنوز مشخص نيست. . احتمالاً تعامل هورمونهاي مختلف و فاكتورهاي رشد كه هنوز به خوبي شناخته نشده‌اند در اين امر دخيل است. سرعت رشد فيبروم نيز به استروژن و پروژسترون و ديگر هورمونها وابسته است. اين سرعت رشد فيبروم در ميان زنان به شدت متغير است و علت دقيق اين تنوع نامشخص است. . اكثر ميومها بدون علامت‌اند و تنها 10 تا 20 ( بیش از 14 درصد) درصد زنان مبتلا علامت دار مي‌شوند.

علائم و شكايات

1- خونروي شديد عادت ماهانه:

شايعترين علامت فيبرم خونروي غير طبيعي است كه به طور مشخص به صورت خونروي شديد ماهانه بروز مي‌كند و اغلب همراه با دفع لخته است. . خونروي شديد رحم معمولاً در ميومهاي اينترامورال و ساب موكوزال ديده مي‌شود. علاوه برخونروي شديد رحمي، الگوهاي ديگر خونروي غيرطبيعي مثل لكه بيني (SPOTING) وجود دارند.

2- درد لگن و احساس فشار:

عدم تناسب رشد فيبروم با كفايت عروقي آن باعث كاهش خون رساني و ايسكمي توده و درجات مختلفي از دژنرسانس و نكروز و اسكار در توده‌ مي‌شود، كه اين به نوبه‌ي خود دردلگن ايجاد مي‌كند.البته براي يافتن علت درد لگن در ژينكولوژي، بررسي دقيق ساير پاتولوژي‌ها الزامي است. احساس پري يا سنگيني، نفخ، درد مبهم و تندرنس خفيف . ویا به صورت دیسمنوره در هنگام قاعدگی بروز میکند

3- علائم ادراري:

فشار توده‌ي فيبرم روي سيستم ادراري ممكن است علائمي از قبيل تكرر ادرار، احساس فوريت urgency در دفع ادرار،بي‌اختياري ادرار، و حتي گاهي احتباس ادرار (به علت فشار بر خروجي مثانه) ايجاد كند.

عوارض میوم

فيبرم و باروري:

نتايج بعضي تحقيقات حاكي از آن است كه وجود فيبرم ممكن است احتمال سقط _ زایمان زودرس _ عدم رشد جنین(Iugr_ قرارگیری جفت در محل نامناسب رحم مثل دهانه رحم پلاسنتا پرویا) بررسي‌هاي انجام شده در زناني كه تنها علت شناخته شده‌ي ناباروري آنها فيبرم بوده نشان داده است كه بسياري از اين بيماران، پس از درمان فيبرم باردار شده‌اند.

فيبرم و ريسك بدخيمي:

فيبروئيدها تومورهاي خوش‌خيم هستند. براساس مطالعات ژنتيكي احتمال ايجاد تومور بدخيم (ليوميوساركوما) از فيبروم.وجود ندارد(۵./. درصد).

‌ (http://tkanal.ir/t/2869befb9923715405.png)‌تشخیص: ۱_ التروسونوگرافی ۲_هیسترو سکوپی ۳_هیسترو سالپنگو گرافی ۴_ سونو هیسترو گرافی ۵_ لا پاراسکوپی

درمانهاي فيبرم برایاس علایم( خونریزی شدید _اسپاتینگ_درد وعلایم فشاری _ ادراری_) وسایز آن _ تمایل به بارداری انجام میشود

درمان فیبروئید چیست

معمولاً اولين روش درماني است كه هنگام شروع يا تشديد علائم انجام مي‌شود و ممكن است شامل درمان با داروي ضد التهاب غير استروئيدي (NSAID) از قبيل مورتين يا ناپروسين جدیدا ایندو متاسین ارجح است، قرصهاي ضد بارداري يا عامل پروژستيني باشد. چنانچه اينها در كنترل علائم بي‌اثر باشند تصميم ‌براي ادامه‌ي‌ درمان به سن بيمار، بزرگي فيبرومها، چگونگي ميل زن به بارداري در آينده بستگي دارد. درمان ديگري كه ممكن است در شرايط مطمئن استفاده شود اگونيست هورمون آزاد كننده گنادو

تروپين (GNRH) است. اين دسته از داروها توليد هورمونهاي استروژن توسط تخمدان را بلوك مي‌كنند. شايعترين اگونيست GNRH مصرفي كه به صورت تزريق 1 بار در ماه بار تجويز مي‌شود. از اثرات جانبي بالقوه مهم اين داروها كاهش تراكم استخوان است كه ممكن است باعث استئوپوروز در مصرف دراز مدت بشود . متأسفانه فيبرومها معمولاً بعد از اتمام درمان اگونيست‌هاي GNRH دوباره رشد مي‌كنند.

هيستروسكوپي:

فيبرومهاي ساب موكوزال باهيستروسكوپ قابل برداشتن هستند: براي برداشتن فيبروم با هيستروسكوپ معمولاً بعد از 3 تا 6 ماه درمان با GNRH انجام مي‌شود. درمان اخير باعث كاهش خونرساني فيبروم و كوچك شدن آن شده و احتمال خونروي در زمان هيستروسكوپي راكم مي‌كند و شانس موفقيت را بالا مي‌برد.

جراحي:

جراحي معمولاً به دو روش ميومكتومي (فقط برداشت فيبروم) و هيستركتومي انجام مي‌شود. ميومكتومي به طور شايع در خانمهايي كه جوانترند و تمايل به حفظ رحم و بارداري‌هاي بعدي دارند. انجام مي‌شود اين روش در 80 درصد از موارد در كنترل علائم موفق است با اين حال احتمال عود فيبروم بين 10 تا30 درصد موارد 3 تا 5 سال بعد از درمان وجود دارد. اسكار وسيع ‌لگني و اختلالات باروري از ديگر عوارض ميومكتومي است هيستركتومي ضرورتاً براي تمام بيماراني كه علائم اصلي آنها خونروي است مؤثر و درمان قطعي است ضمناً درد و علائم ادراري را برطرف مي‌كند و ميزان عوارض آن كم است. . .

امبوليزاسيون فيبروم:

امبوليزاسيون فيبروم يا امبوليزاسيون شريان رحمي (UAE) يك روش آنژيوگرافيك و راديولوژيك مداخله‌يي (interventional) براي درمان فيبرومها است. تكنيكي است كه با فرستادن يك لخته (embolus) مصنوعي جريان خون را در عروق فيبروم متوقف و آن را از اكسيژن و المانهاي مغذي محروم مي‌كند. نتيجه‌‌ي اين محروميت چروكيدگي و كوچك شدن فيبروم است. اگر چه اين روش، درمان نسبتاً جديدي براي فيبروم است .

روشهای درمانی فیبروم در یائسگی

بعضي بيماران ممكن است سندرم بعد از آمبوليزاسيون را تجربه كنند (تب، درد، تهوع) علائم معمولاً طي چند روز كاهش مي‌يابند و بيمار فعاليتهاي سبك خود را از سر مي‌گيرد. شروع كليه‌ي فعاليتها 7 تا10 روز بعد از انجام اين روش امكان پذيراست.

در بعضی موارد بطور نادر از وسایل داخل رحم حاوی پروژستین برای درمان استفاده میشود

لاپاراسکوپی۱_:میومکتومی از طریق لا پارا سکوپی کهدر میومهای ساب سروزال وپدیکوله که سایز وتعداد آن از طریق MrA مشخص شده باشد انجام میشود۲_ میولیزیس ازطریق کرایو(کرایو لیزیس)۳_ امواج صوتی: استفاده از امواج صوت تحت کنترل ام آرآی یکی از روش های درمان سرپایی و غیرتهاجمی برای تخریب بافت فیبروم است. در این روش یک متخصص رادیولوژی با استفاده از ام آرآی داخل بافت رحم را مشاهده می کند تا امواج را به طور دقیق روی بافت فیبروم متمرکز کند.