ندول های تیروئید و سرطان در دوران بارداری

دستورالعملهای انجمن تیروئید آمریکا (ATA) در مورد مدیریت درمان بیماری تیروئید در دوران بارداری و بعد از زایمان شامل توصیه های زیر در مورد ندول های تیروئید و سرطان در این بیماران شامل: برای خانمهایی که سطح هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) سرم که تا 16 هفته بارداری ساپرس شود( کاهش TSH تا 16w بارداری ایجاد شود) ، آسپیراسیون سوزن ریز (FNA) ندول تیروئید( ندول بالینی) ممکن است تا بعد از بارداری به تعویق بیفتد. در این زمان ، اگر TSH سرم سرکوب شود ، اگر زن در حال شیردهی نباشد ، می توان اسکن رادیونوکلئید برای ارزیابی عملکرد گره انجام داد. شواهد کافی برای توصیه یا برای اندازه گیری معمول کلسیتونین سرم در زنان باردار با ندول های تیروئید وجود ندارد. FNA ندول تیروئیدمعمولاً برای ندولهای تازه تشخیص داده شده در زنان باردار با TSH بدون سركوب توصیه می شود. تعیین اینکه گره ها به FNA نیاز دارند باید بر اساس الگوی سونوگرافی گره انجام شود. تصمیم در مورد انجام FNA در حاملگی یا بلا فاصله بعد از زایمان ممکن است تحت تأثیر ارزیابی بالینی خطر سرطان یا ترجیح بیمار باشد. اسکنيگرافي راديونوکلئيد يا تعيين ميزان جذب راديوئيدين در دوران بارداري نبايد انجام شود. زنان باردار مبتلا به ندولهای تیروئید با سیتولوژی منفی نیازی به راهکارهای ویژه برای مراقبت در دوران بارداری ندارند و باید طبق دستورالعملهای ATA برای بزرگسالان با ندولهای تیروئید و سرطان متمایز تیروئید اداره شود. زنان باردار مبتلا به ندولهای مشخص نشده از نظر سیتولوژی ، در غیاب بدخیمی غدد لنفاوی از نظر سیتولوژیکی یا سایر علائم بیماری متاستاتیک ، در حین بارداری به طور معمول نیازی به جراحی ندارند. در صورتی که از نظر باليني شک وجود داشته باشد در مورد رفتارهای تهاجمی در گره هاي نا مشخص از نظر سيتولوژيك ، جراحي ممکن است در نظر گرفته شود. آزمایش مولکولی برای ارزیابی ندولهای مشخص نشده از نظر سیتولوژیکی در دوران بارداری توصیه نمی شود. سرطان پاپیلاری تیروئید که در اوایل بارداری تشخیص داده می شود باید به صورت سونوگرافی کنترل شود. اگر قبل از 24 تا 26 هفته بارداری رشد چشمگیری داشته باشد ، یا اگر غدد لنفاوی دهانه رحم از نظر سیتولوژیکی مثبت باشند ، باید در دوران بارداری جراحی در نظر گرفته شود. اما ، اگر بیماری تا نیمه بارداری پایدار بماند ، یا در نیمه دوم بارداری تشخیص داده شود ، ممکن است عمل جراحی تا بعد از زایمان به تعویق بیفتد. تأثیر بارداری بر کارسینوم مدولاری تازه تشخیص داده شده یا سرطان آناپلاستیک مشخص نیست. با این وجود ، تاخیر در درمان احتمالاً روی نتیجه تأثیر منفی می گذارد ، بنابراین باید بعد از ارزیابی از تمام فاکتورهای بالینی ، جراحی به شدت مورد توجه قرار گیرد. توصیه‌های مربوط به بارداری بعدی در زنان مبتلا به سرطان تیروئید شامل موارد زیر است: بعد از اینکه یک زن درمان با ید رادیواکتیو درمانی دریافت کرد ، بارداری باید به مدت 6 ماه به تعویق بیفتد. در زنان مبتلا به سرطان تیروئید که حامله می شوند ، هدف TSH باید مانند پیش فرض تعیین شده باشد. TSH باید تقریباً در هر 4 هفته تا هفته های 16-20 بارداری و حداقل یک بار بین هفته های 26 و 32 بارداری کنترل شود. زنانی که قبلاً تحت درمان با سرطان متمایز تیروئید قرار گرفته اند و سطح تیروگلوبولین سرم غیر قابل تشخیص (Tg) وجود دارد (در صورت عدم وجود آنتی بادی Tg) با عنوان اینکه هیچگونه شواهد بیوشیمیایی یا ساختاری از بیماری قبل از بارداری ندارند طبقه بندی میشوند، نیازی به سونوگرافی و نظارت بر Tg در دوران بارداری ندارند. زنانی که با میکرو کارسینوم تیروئید پاپیلاری تشخیص داده شده اند و تحت نظارت فعال قرار دارند ، از جهت نظارت بر تیروئید خود که در هر سه ماهه بارداری سونوگرافی باید انجام دهند. منبع med scape ترجمه راضیه فرقانی