امید تازه برای زنان با سقط مکرر

پروژسترون میکرونیزه امیدی تازه برای زنان با سقط مکرر خونریزی در اوایل بارداری به دلیل ارتباط آن با تهدید به سقط جنین و حاملگی خارج رحمی یک اتفاق نگران کننده برای خانمهای باردار است. برای پزشک ، خونریزی نیز می تواند یک واقعه ناامید کننده باشد ، زیرا برای متوقف کردن آن مس دستورات کمی می توانند بدهند. بسیاری از درمان ها (پروژسترون ، استروژن ، ویتامین ها ، داروهای هموستاتیک) انجام شده است ، اما هیچ کدام نشان داده نشده است که نتایج حاملگی های پیچیده شده باخونریزی زودرس را بهبود بخشد. پروژسترون اگزوژن یک کارآزمایی تصادفی اخیر به دنبال تعیین اینکه آیا مکمل پروژسترون اگزوژن در اوایل بارداری همراه با خونریزی واژینال منجر به میزان بالاتر تولد زنده می شود ، بررسی شده است. پروژسترون یک هورمون اصلی برای حفظ حاملگی است. در سه ماهه اول آن ابتدا توسط corpus luteum ترشح می شود. در هفته 7-8 بارداری در جفت ساخته می شود . مصرف مکمل پروژسترون یکی از نیازهای کمکی تولید مثل می باشد و غالباً بر اساس مطالعات کوچک ، برای مدیریت خونریزی در دوران بارداری اولیه مورد استفاده قرار می گیرد. در بزرگترین مطالعه در نوع خود تا کنون ، Coomarasamy و همکارانش بیش از 4000 زن (16-39 ساله) با بارداری زودرس (<12 هفته) و خونریزی واژن و یک بارداری داخل رحمی توسط سونوگرافی را ثبت کردند. به زنان بطور تصادفی تا هفته 16 حاملگی 400 میلی گرم پروژسترون واژینال میکرونایز شده یا دارونما داده شد. تصادفی سازی برای مطابقت سن مادر (<35 در مقابل 35 سال) ، شاخص توده بدنی (<30 در مقابل 30 کیلوگرم بر متر مربع) ، سن حاملگی (<42 در مقابل 42 ≥ 42 روز) و میزان خونریزی متعادل شد. نتیجه اولیه میزان تولد زنده پس از 34 هفته بود. مشخصات پایه دو گروه مشابه بود. یافته های کلیدی زیر بدست آمد: میزان تولد زنده مشابه بود: 75٪ (پروژسترون) در مقابل 72٪ (دارونما). نرخ سقط جنین قابل مقایسه بود: 20٪ در مقابل 22٪. میزان تولد زنده زنانی که پروژسترون دریافت کرده بودند و تا دو مورد سقط جنین قبلی داشتند با نرخ تولد زنانی که دارونما مصرف می کردند قابل مقایسه است. میزان تولد زنده زنانی که پروژسترون دریافت کرده اند و سه یا چند مورد سقط جنین قبلی داشتند ، 15٪ بیشتر (72٪ در مقابل 57٪) نسبت به زنانی که دارونما مصرف کرده بودند ، بودند. تجزیه و تحلیلهای زیر گروهی (براساس سن ، BMI ، سن حاملگی ، میزان خونریزی و غیره) هیچ تفاوتی نداشت. نتیجه گیری این تحقیق نشان می دهد كه پروژسترون میكرونیزه شده واژینال احتمال تولد زنده در بین زنانی كه خونریزی واژینال در سه ماهه اول دارند و بارداری داخل رحمی آنها تائید نشده را افزایش نمی دهد. پروژسترون نقش مهمی در آمادگی آندومتر برای کاشت و حفظ ارتباط مادر و جنین دارد. پروژسترون را می توان به عنوان محصولات خوراکی ، زیر جلدی یا واژینال مصرف کرد. پروژسترون اگزوژن به شکل مکمل جایگزین ترشح فیزیولوژیکی همانطور که در چرخه انتقال جنین منجمد مصنوعی دیده می شود، تجویز کرد خونریزی در اوایل بارداری ممکن است نشانه مشکل جنین باشد و یا می تواند نشانه ای از تأمین کافی پروژسترون برای حفظ ارتباط جنین و رحم باشد. دومی همچنین می تواند نتیجه یک بارداری غیر طبیعی باشد که قادر به ترشح کافی پروژسترون نیست. چه علت و یا پیامد ، پروژسترون ناکافی عامل برجسته در خونریزی زودرس است. مکمل پروژسترون در تنظیم خونریزی ممکن است برای اثرات ریلاکس کردن رحم وتقویت سیستم ایمنی بدن مفید باشد. استفاده از پروژسترون برای جلوگیری از سقط مکرر بحث برانگیز است ، با یک آزمایش بزرگ کنترل شده تصادفی اخیر اخیر فایده ای برای آن پیدا نشده است. در مقابل ، این مطالعه فواید پروژسترون فقط در بین مبتلایان به خونریزی و سابقه سه یا چند مورد سقط جنین در بر داشت به طور خلاصه ، این مطالعه سه نتیجه گیری مهم را ارائه می دهد: 1)بیشتر بارداری های اولیه که با خونریزی پیچیده می شوند ، حتی بدون درمان فعال ، به زایمان منتهی می شوند 2) به طور کلی پروژسترون شانس تولد زنده را افزایش نمی دهد. 3)زنانی که سه یا بیشتر بارداری دارند ، ممکن است از مکمل های پروژسترون واژینال بهره ببرند منبع:med scape ترجمه: راضیه فرقانی