یافته های اتوتوکسیک و رتینوتوکسیک در نوزادانی که در رحم در معرض کلروکین قرار داشتند و یافته های مشابه در برخی مطالعات حیوانی برخی نگرانی ها را در مورد ایمنی استفاده از کلروکین و HCQ در دوران بارداری ایجاد کرد . در برخی کیس ها یافته های الکترورتینوگرام نامطلوب ناشی از درمعرض قرار گرفتن HCQ گزارش شده . اما این یافته ها مورد سؤال قرار گرفتند و توسط بررسی سایر موارد تأیید نشد. تا به امروز ، ایمنی استفاده از HCQ در بارداری در چندین مطالعه کوهورت مشاهده ای و یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی گزارش شده است. تجزیه و تحلیل متاآنالیز که در سال 2009 انجام شد و شامل چهار مورد از این مطالعات بود ، هیچ افزایش خطر ابتلا به ناهنجاری های اصلی مادرزادی ، سقط جنین خود به خود ، مرگ جنین یا نارسی نوازادن را نشان نمی دهد .
جدیدترین بررسی سیستماتیک و متاآنالیز در مورد استفاده از HCQ در دوران بارداری توسط تیم ما در سال 2016 انجام شد . ما داده ها را از کلیه مطالعات ذکر شده در بالا ، هفت گروه مشاهده ای و یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی ، جمعا 740 کودک درمعرض HCQ و 1130مورد بدون در معرض HCQ مورد مطالعه قرار گرفتند . دوز HCQ گزارش شده 200_400 میلی گرم در روز و مدت زمان استفاده از 3 ماه قبل و در طول بارداری متفاوت بود. مادران همچنین از داروهای دیگر استفاده کردند که برخی از آنها کورتیکواستروئیدها ، NSAID و آزاتیوپرین بودند. ما هیچ خطر قابل توجهی در مورد ناهنجاریهای عمده به طور کلی ، کرانیو فاسیال ، قلب وعروق ، سیستم عصبی و ناهنجاریهای دستگاه تناسلی در نوزادانی که در رحم در معرض HCQ قرار داشتند ، مشاهده نکردیم. علاوه بر این ، هیچ افزایش قابل توجهی در میزان نوزاد مرده ، وزن کم هنگام تولد و نارسی مشاهده نشد. با این حال ، ما افزایش قابل توجهی در میزان سقط خودبخودی در زنان در معرض HCQ ، که ممکن است با بیماری زمینه ای در ارتباط باشد ، مشاهده کردیم . یک بررسی جامع توسط اتحادیه اروپا دربرابر روماتیسم (EULAR) نیز HCQ را در بین داروهای سازگار در دوران بارداری طبقه بندی کرده است و ادامه آن را برای درمان نگهدارنده یا درمان یک بیماری شعله ور در دوران بارداری توصیه کرده است
منبع:
MOTHERISK INTERNATIONAL JOURNAL
ترجمه : راضیه فرقانی