روشهای غیر تهاجمی تشخیص اندومتریوز

آیا می توان آندومتریوز را به صورت غیرتهاجمی تشخیص داد؟ بروز رسانی31 دسامبر 2019 به عنوان یک بیماری التهابی مزمن ، هورمون ها ، سیتوکین ها ، کموکین ها و عوامل آنژیوژنیک به عنوان فاکتورهای اتیولوژیک در آندومتریوز نقش دارند. یک بررسی Cochrane در سال 2016 ، دقت غربالگری بیومارکرهارا بالاتر از 95٪ و اختصاصی بودن آن بالاتراز 50٪ نشان داد. با این حال ، هیچ یک از 122 بیومارکر (به عنوان مثال ، اینترلوکین 6 ، CA125 ، CA19.9 ، AEA) در بیش از 15000 زن مبتلا به اندومتریوز آزمایش نشده است. به عنوان ابزار غربالگری ، این بیومارکرها ممکن است به دلیل غیر اختصاصی بودن و در سایر شرایط خوش خیم دیگرقابل افزایش باشند. علاوه بر این ، ممکن است ایمپلنت های کوچک آندومتر به اندازه کافی ترشح نشوند و به عنوان یک بیماری ناهمگن ، اشکال مختلف آندومتریوز ممکن است مارکرهای مختلفی را بیان کند. بررسی دوم کوکران 2016 ، دقت تشخیصی 22 بیومارکر آندومتر را ارزیابی کرد. علیرغم چند یافته امیدوارکننده (پروتئوم آندومتر ، 17ß-HSD2 ، Il-1R2 ، caldesmon و نشانگرهای عصبی) ، شواهد کلی برای واجد شرایط بودن این بیومارکرها به عنوان آزمایش های تشخیصی کافی نبود. اعتقاد بر این استرس اکسیداتیو نیز در ایجاد آندومتریوز نقش دارد ، اما در اینجا بار دیگر ، داده ها برای پشتیبانی از نقش تشخیصی کافی نیستند. اندومتریوز در یک محیط غالب استروژن رشد می کند ، اما مارکرهای هورمونی (استرادیول ، پروژسترون ، لپتین ، هورمون لوتئین کننده ، اکتیوین) نشان داده نشده اند که نشانگرهای سرمی برای آندومتریوز مفید است. یک متاآنالیز اخیر با ارزیابی هفت مارکر هورمونی مختلف در 1279 زن مبتلا به آندومتریوز در 17 مطالعه ، حساسیت 79٪ و ویژگی 89٪ برای آروماتاز ​​را محاسبه کرد. محققان این موضوع را یک آزمایش تشخیصی بالقوه خوب ارزیابی کردند اما تصدیق کردند که نتیجه گیری های آنها مبتنی بر مطالعات با کیفیت متوسط ​​است. در سالهای اخیر ، مارکرهای ژنتیکی مانند میکرو RNA (RNA های بدون کد که بر ترجمه mRNA و بیان ژن تأثیر می گذارند) به عنوان ابزار تشخیصی برای آندومتریوز پیشنهاد شده اند. یک متاآنالیز از چین گزارش داد که از بین 453 زن مبتلا به آندومتریوز ، میکرو RNA دارای حساسیت تشخیصی 81٪ و اختصاصی بودن 77٪ است. در مقابل ، شناخت بهتر آسيب شناسي آندومتريوز اين احتمال را فراهم مي کند كه بتوانيم آندومتريوز را بطور غيرفعالي تشخيص دهيم ، اما براي شناسايي آزمايش هاي تشخيصي با حساسيت و تحقيقات لازم به تحقيقات بيشتر با اندازه نمونه هاي بزرگتر نياز است. منبع: medscape ترجمه: راضیه فرقانی