اختلالات جنسی آقایان

اختلالات جنسی آقایان

1397/09/17

نشانه های نا توانی مردان

اختلالات جنسی آقایان

بیضه ها ارگانی با شکل بیضوی و اندازه حدود 2*3*4 سانتی متر و با حجم تقریبی 15 تا 25 سی سی (در یک فرد بالغ سالم) هستند  که در داخل کیسه بیضه ها (اسکروتوم) قرار دارند و وظیفه تولید اسپرم و هورمون مردانه را پس از رسیدن به سن بلوغ و تحت تاثیر هورمون های مغزی بر عهده دارند.  

کیسه بیضه ها علاوه بر محافظت نسبی از بیضه ها، نقش مهمی در تنظیم دمای بیضه ها به عهده دارد.

چون کارکرد بهینه بیضه و تولید اسپرم ها در دمای حدود 1 تا 2 درجه پایین تر از دمای بدن انجام میگردد، کیسه بیضه در مواجهه با گرما شل می شود و بیضه ها را از بدن دور می کند و در مواجهه با سرما منقبض و بیضه ها را به بدن نزدیک می کند. 


درباره اختلال نعوظ در آقایان چه میدانید؟


اپیدیدیم

 مانند یک تاج یا کوله پشتی باریک در سرتاسر قسمت پشتی بیضه ها قرار دارد و از یک لوله بسیار باریک به طول 3 تا 6 متر که به صورت پیچ خورده روی هم قرار گرفته تشکیل شده است. 

اسپرم پس از تولید در بیضه وارد این قسمت می شود و فرایند انتقال و دخیره و تکامل و بلوغ اسپرم ها در این محل رخ می دهد. در پایان این مسیر اسپرم ها وارد لوله واز می شوند.

لوله واز دفران: 

مجرایی به طول حدود 30 تا 35 سانتی متر است و از انتهای اپیدیدیم شروع می شود و به مجرای انزالی داخل غده پروستات ختم می شود. 

این لوله ها وظیفه ذخیره و انتقال اسپرم ها را بر عهده دارند و در زمان انزال باعث ریخته شدن اسپرم ها به درون مجرا می گردند.

 در عمل وازکتومی یا بستن لوله مردان این لوله اندکی پس از جدا شدن از بیضه و اپیدیدیم بسته می شود. 

کیسه های منی

 کیسه های منی یا سمینال وزیکل ها دو ارگان کیسه ای شکل هستند، که پشت مثانه قرار دارند معمولا ابعاد 5 *1.5 سانتی متر دارند و بیشترین سهم را در حجم مایع منی هنگام انزال دارند و مایع درون آن ها برای تغذیه و انرژی اسپرم ها پس از انزال کاربرد دارد. 

لازم به ذکر است این اعضا محلی برای ذخیره اسپرم نمی باشند. اسپرم ها در قسمت انتهایی اپیدیدیم و در طول لوله واز ذخیره می گردند.  

 

این اعضا محلی برای ذخیره اسپرم نمی باشند. اسپرم ها در قسمت انتهایی اپیدیدیم و در طول لوله واز ذخیره می گردند

پروستات

 ارگانی است با حجم حدود 20 سی سی در یک فرد جوان بالغ که دقیقا در زیر مثانه و چسبیده به گردن مثانه قرار دارد و مجرا از میان آن عبور می کند و منشا حدود 0.5 سی سی از ترشحات مایع منی هنگام انزال می باشد. این غده که در همه مردان به طور طبیعی وجود دارد.

 از حوالی سنین 40 تا 50 سالگی ممکن است به طور تدریجی شروع به رشد نماید و در روند ادرار کردن اختلال ایجاد نماید.

مجرا

از خروجی یا گردن مثانه شروع می شود و تا نوک مجرا یعنی محل خروج ادرار ادامه دارد. مجرا یا پیشابراه ابتدایی شامل مجرای داخل پروستات و قسمت کوچک پس از آن یعنی مجرای ممبرانو می باشد که نقش کنترل ادرار را نیز برعهده دارند. 

همچنین در هنگام انزال گردن مثانه باید بسته شود تا مایع منی به داخل مثانه نریزد و به سمت خارج هدایت گردد.

 قسمت انتهایی مجرا نیز از مجرای بولبر و مجرای داخل آلت تشکیل شده که وظیفه هدایت ادرار و مایع منی را بر عهده دارند.

 عضلات اطراف این قسمت مجرا با انقباض های مکرر و ریتمیک هنگام انزال در پرتاب مایع منی نقش دارند. 

آلت تناسلی مردانه

از یک تنه اصلی (شامل 2 لوله استوانه ای با نام اجسام غاری) و یک کلاهک (جسم اسفنجی) تشکیل شده و این ها مجرای درون آلت به طول حدود 8 تا 10 سانتی متر را در بر می گیرند. 

اجسام غاری تنه آلت و جسم اسفنجی حاوی بافت های عروقی فراوان هستند که در هنگام تحریک جنسی پرخون می گردند و باعث ایجاد ارکشن یا نعوظ می گردند.

در ابتدای ویزیت فردی که با شکایت مشکل جنسی مراجعه نموده است، باید دید بیمار دقیقا از چه مشکلی شکایت دارد؟ زیرا ممکن است مشکل اصلی او ناتوانی در نعوظ یا سفتی آلت (Erectile Dysfunction)  یا انزال زودرس (Premature Ejaculation) یا کاهش میل جنسی (Libido)

 یا نرسیدن به اوج لذت جنسی (Anorgasmia) یا نداشتن انزال (Anejaculation) باشد.

 پس از تعیین دقیق مشکل و گرفتن شرح حال دقیق و معاینه، آزمایش های تکمیلی درخواست می گردد و فرایند درمان شروع می شود.

لازم است در مراجعه زن و شوهر با هم مراجعه نمایند تا گرفتن شرح حال دقیق، آسان تر باشد.

عوارض اختلالات جنسی و درمان نکردن آنها 

اثرات و عوارض این مشکل می تواند بسیار عمیق باشد و علاوه بر اثرگذاری بر اعتماد به نفس و روحیه و خلق فرد، ممکن است باعث ایجاد اختلاف یا تعارض در ارتباط با شریک جنسی گردد و حتی در برخی موارد منجر به جدایی گردد.

 گاهی مشاهده می شود که شریک جنسی بیمار، به دلیل برآورده نشدن خواسته هایش به سمت ارتباط با افراد دیگر کشیده می شود، 

که این مساله خود عوارض جدی و مخربی برای هر دو طرف و بنیان خانواده دارد. 

پس با در نظر گرفتن مجموع این نکات نتیجه گیری می شود که تشخیص و درمان زودهنگام این مشکل و پیگیری پس از آن بسیار ضروری و مهم می باشد.

چرخه فعالیت جنسی در مردان، به صورت خلاصه شامل این مراحل است: 

تحریک جنسی (که ممکن است با محرک های جسمی مانند محرک های دیداری، شنیداری، لمسی، بویایی و ... یا متعاقب محرک ذهنی باشد)، 

شروع فعالیت جنسی، رسیدن به مرحله ارگاسم یا اوج لذت جنسی و پس از آن مرحله آرامش جسمی و روحی (رزولوشن). 

پس از این مراحل تا شروع دوباره فعالیت جنسی، مدت زمان تاخیری (دوره مقاومت یا Refractory) وجود خواهد داشت تا فرد بتواند مراحل قبلی را تکرار کند. 

این مراحل با توجه به سن و توانایی جسمی افراد از چندین دقیقه تا چندین هفته متفاوت است.  

پس از شروع تحریک جنسی، تحت تاثیر هورمون های درون آلت، بافت های اسفنجی شکل داخل آلت متسع می شوند و به دنبال آن خون زیادی وارد اجسام غاری آلت میگردند و از سوی دیگر مسیرهای خروجی خون نیز بسته می شود، بنابراین فشارخون داخل آلت افزایش می یابد و این فرایند منجر به سفت شدن آلت میگردد.

پس از سفتی کامل و برقرای ارتباط جنسی، تحت تاثیر مسیرهای عصبی مغزی و نخاعی نوبت به انزال می رسد که در مردان معمولا همراه با ارگاسم یا رسیدن به اوج لذت جنسی نیز می باشد.

 در این مرحله در مردان ابتدا افزایش تعداد تنفس و ضربان قلب و ترشحات غدد مجرا و پرخونی و بالا آمدن بیضه ها رخ خواهد داد، سپس نوبت به مرحله انزال میرسد که طی آن، گردن مثانه بسته می شود تا مایع منی به داخل مثانه نریزد (انزال رو به عقب یا پس گرد) و ترشحات از لوله واز و کیسه های منی و پروستات به داخل مجرای پروستات ریخته می شوند و با انقباض های متناوب و ریتمیک عضلات دور مجرا، مایع منی به سمت نوک آلت پرتاب می شود.پس از چند دقیقه آلت شل شده و به حالت اولیه بر می گردد. به طور طبیعی مردان بلافاصله توانایی آغاز فعالیت جنسی را ندارند و با توجه به سن و توانایی جسمی افراد، این زمان از چندین دقیقه تا چندین ساعت (در برخی مانند افراد مسن روزها یا هفته) متفاوت است، که به این دوره زمانی، دوره مقاومت یا Refractory گفته می شود.تمایل جنسی به مجموعه ای از خیالبافی ها و خواب های جنسی و تاثیرپذیری از عوامل تحریک کننده محیطی و درونی برای داشتن رفتار جنسی گفته می شود.  

در مردان ابتدا افزایش تعداد تنفس و ضربان قلب و ترشحات غدد مجرا و پرخونی و بالا آمدن بیضه ها رخ خواهد داد،

کاهش میل جنسی

در این موارد فرد با شکایت کاهش یا فقدان میل و انگیزه جنسی برای داشتن رابطه جنسی مراجعه می نماید. 

این مشکل ممکن است به صورت حاد یا تدریجی و طی ماه ها و سال ها، ایجاد شده باشد.

ممکن است فقط در شرایط خاصی این مشکل برای وی ایجاد گردد. 

علت کاهش میل جنسی در مردان را می توان در دو گروه اصلی علت های جسمی و عاطفی-روانی تقسیم بندی نمود.

 از علل شایع کاهش یا فقدان میل جنسی، می توان به افسردگی، اضطراب و استرس، اختلاف با همسر، مصرف برخی داروها، الکل و موادمخدر و برخی اختلالات هورمونی (مانند کم کاری تیرویید و افزایش هورمون پرولاکتین ) ، اشاره نمود.

همچنین بیماری های سیستمیک مانند نارسایی کبد یا کلیه یا قلب یا دیابت یا بیماری هایی که موجب دردهای مزمن می گردند، می توانند باعث کاهش تمایلات جنسی گردند.  

در بررسی اولیه نیاز به گرفتن شرح حال دقیق و انجام معاینه برای صفات ثانویه جنسی و رویش موهای بدن و اندازه بیضه ها و آلت و بزرگی پستان ها می باشد. 

سپس آزمایش های مورد نیاز که بررسی تکمیلی هورمونی نیز جزیی از آنهاست، درخواست می گردد و پس از آن درمان طبق صلاحدید پزشک آغاز می شود.

افزایش تمایلات جنسی

 این حالت به صورت ناتوانی در کنترل محرک های جنسی رخ می دهد و موجب می گردد،  فرد به طور مکرر اقدام به برقراری عمل جنسی (گاهی چندین بار در روز) یا خودارضایی یا دیدن مکرر تصاویر و فیلم های جنسی، نماید و این مساله به دغدغه روزمره وی تبدیل می شود و می تواند بر زندگی شخصی و شغل وی اثر منفی بگذارد. در اغلب موارد شریک جنسی وی نیز از این مساله شکایت دارد.

این افراد پس از شرح حال و معاینه اولیه نیاز به انجام مشاوره تخصصی روانپزشکی دارند.

 بیماری های روانپزشکی در راس علت این مشکل می باشند، مانند بیماری دوقطبی و بیماری زوال عقل (آلزایمر).

 البته این افراد از نظر برخی علت های جسمی، مانند بیماری های مغزی (آسیب به قسمت های گیجگاهی و پیشانی مغز) و ... نیز، نیاز به بررسی دارند. 

گاهی نیز ممکن است افزایش میل جنسی، عارضه دارویی (مانند داروهای بیماری پارکینسون) باشد. 

برای حل این مشکل، در مان های دارویی زیر نظر پزشک و بسته به شدت اختلال باید آغاز گردد. مشاوره روانپزشکی نیز در این موارد ضروری است.

اختلالات جنسی آقایان

ناتوانی جنسی (Impotence or Erectile Dysfunction) در مردان، 

به ناتوانی دائمی یا گذرا در رسیدن به نعوظ (Erection) کافی و یا حفظ آن برای فعالیت جنسی گفته می شود. 

شیوع  این مشکل به ویژه در سنین 40 تا 70 سالگی بسیار شایع است.

 مثلا در یک مطالعه 52% مردان در همین محدوده سنی، درجاتی از ناتوانی جنسی را گزارش کرده اند.

 (17% خفیف، 25% متوسط و حدود 10% ناتوانی جنسی کامل).

 ناتوانی جنسی کامل در 40سالگی 5% و در 70 سالگی حدود 15% گزارش شده است.

مکانیسم نعوظ 

به زبان ساده عامل ایجاد نعوظ یا ارکشن پمپ شدن شدید خون به درون اجسام غاری آلت و ممانعت از خروج آن توسط بسته شدن مسیر سیاهرگ ها می باشد.

 بنابراین در دو حالت کلی اختلال نعوظ ایجاد میشود: 

1) کاهش یا قطع جریان سرخرگی، که در آن خون به خوبی وارد آلت نمی شود.  

2) بسته نشدن مسیرهای سیاهرگی و نشت خون وارد شده به آلت به خارج.

اختلال نعوظ چیست؟ Erectile Dysfuction

 هنگامی که  توانایی ايجاد نعوظ يا حفظ نعوظ به مدت كافي جهت انجام عمل مقاربت جنسی،  را ندارد.

اکثر مردان گاهی اوقات، برخی از مشکلات سخت شدن یا نعوظ ماندن آلت تناسلی را تجربه کرده اند، اما این اختلال نعوظ نامیده نمیشود که باعث نگرانی شود. تنها در صورتی که در عملکرد جنسی مشکل ایجاد کند و آنرا غیر ممکن سازد و  سبب نارضایتی مداوم شود، اختلال نعوظ نامیده میشود.

در دیدگاه کلی تر، دو نوع اختلال نعوظ می تواند زندگی جنسی مردان را تحت تاثیر قرار دهد. علت اصلی پزشکی و یا روانی است.

در اینجا، روانی اجتماعی به معنای اثرات روانی – از جمله اثرات روابط اجتماعی بر عملکرد جنسی است. البته، شرایط پزشکی نیز روی سلامت روانی تاثیر می گذارد، و در حالی که علت اصلی ناتوانی جنسی،عوامل پزشکی یا روانی است، بین این دو می تواند همپوشانی وجود داشته باشد.

 اختلال نعوظ به طور گسترده ای به عنوان “ناتوانی جنسی” شناخته می شود .

حقایقی درباره اختلال نعوظ

در اینجا به برخی از نکات کلیدی در مورد اختلال نعوظ اشاره میکنیم. جزئیات و اطلاعات بیشتر در ادامه این مقاله گفته شده است. 

• اختلال نعوظ مشکل مداوم نعوظ برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش است.

 • علل آن معمولا پزشکی هستند اما روانی نیز می تواند باشد.

 • علل پزشکی معمولا در نتیجه یک بیماری زمینه ای موثر بر عروق خونی یا اعصاب تامین کننده آلت تناسلی مرد بوجود می آیند. 

• داروهای تجویزی متعدد، مواد مخدر تفریحی، الکل و سیگار کشیدن همه می تواند علل بروز این مشکل باشند.

 • شرایطی مانند دیابت و بیماری های قلبی که با کمک دکتر توسط تعدادی از سوالات، آزمایش خون و معاینه فیزیکی تشخیص داده میشود. • درمان اولیه ی اختلال نعوظ با دارویی به نام PDE-5 بازدارنده، از جمله قرص سیلدنافیل (ویاگرا) صورت میگیرد.

 • در مواردی نیز دستگاه های مکانیکی استفاده شده و برای افرادی که به درمان دارویی پاسخ نمیدهند، ممکن است عمل جراحی، برای قرار دادن ایمپلنت آلت تناسلی جهت کمک به رسیدن به نعوظ بکار برود.

چه چیزهایی باعث اختلال در نعوظ میشوند؟

 در این بخش:

 • علل مربوط به رگهای خونی (عروق)

 • فهرست کامل علل بیولوژیکی برخی از داروهای تجویزی است که می تواند باعث ED شود.

• علل روانی 

• آیا دوچرخه سواری میتواند سبب اختلال نعوظ شود؟

 • بیماری پروستات و اختلال نعوظ

برای درک علل اختلال نعوظ، درک چگونگی رخداد جسمی آن لازم است.

آرامش عضلات (در بخش هایی از آلت تناسلی مرد و دیواره های شریان های غذارسان) اجازه می دهد تا خون به بافت اسفنجی سیلندر شکل برود و دریچه های ماهیچه های دیگر مانع از خروج خون از آلت و کم شدن فشار وریدی میشوند. این سختی و به اصطلاح نعوظ  تا زمانی که تحریک متوقف و یا انزال روی دهد، همچنان ادامه دارد. 

این فرایند جریان خون توسط محرک های عصبی و هورمونی از مغز، هنگامی که لمس یا تحریک جنسی صورت بگیرد،هدایت میشود. این سیگنال های مغزی با وارد شدن استرس سرکوب میشوند.

اختلال در عملکرد فیزیولوژیکی طبیعی هر یک از موارد زیر ،می تواند بر اختلال در نعوظ طبیعی تاثیر بگذارد.

 • جریان خون

 • پیامهای عصبی 

• هورمون

علل عروقی که بر جریان خون تاثیر می گذارند، و علل عصبی که سیگنال های عصبی را تحت تاثیر قرار میدهند، علل پزشکی عمده در اختلال نعوظ میباشند. بیماری های زمینه ای آترواسکلروز و دیابت ازین دسته اند.

سیگار کشیدن و دیابت اغلب باعث تصلب شرایین شده، و این تنگی یا گرفتگی در عروق آلت تناسلی، شایع ترین علت عروقی برای اختلال نعوظ میباشد.

دیابت نیز می تواند به نوروپاتی و آسیب به نورون ها منجر شود. نوروپاتی دیابتی یک علت شایع عصبی اختلال نعوظ است که ناشی از انواع مختلف عمل جراحی در اطراف لگن است. علل نورولوژیکی (عصبی) که کمتر شایع هستند عبارتند از: سکته مغزی، یک نوع صرع (تشنج پیچیده جزئی)، مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس، نوروپاتی غیر دیابتی، و آسیب نخاعی .

کاهش عوامل خطر

شناخته شده برای دیابت و تصلب شرایین – از جمله رژیم غذایی، فعالیت بدنی و شیوه زندگی و دیگر عوامل مانند سیگار کشیدن ، می توانند از اختلال نعوظ جلوگیری کنند.

 علل عروقی اختلال نعوظ

آترواسکلروز – ضخیم شدن دیواره های عروق که باعث تنگ شدن رگها و کم شدن جریان خون میشود – می تواند سبب اختلال در نعوظ شود. اولین تغییرات ناشی از آترواسکلروز – آسیب به دیواره سرخرگ ها (که در پزشکی اختلال عملکرد اندوتلیال شناخته می شود) – ابتدا بر آلت تاثیر میگذارد .

میانگین اندازه آلت تناسلی

مردان در مورد هر چیزی که بر عملکرد جنسی شان تاثیر بگذارد ،بسیار حساسند. و اندازه آلت می تواند برای آنها یک نگرانی بزرگ باشد. اما آیا شریک آنها نیز درباره اندازه آلت تناسلی شان همینقدر حساس است؟

در حالی که اختلال نعوظ مسئله ای نگران کننده است،مسئله نگران کننده تر بیماری عروقی و قلبی است. که اتلال نعوظ علامت اولیه بیماری عروق است.

آسیب اولیه آترواسکلروز ، جلوگیری از خونرسانی درست به شریان آلت تناسلی است که به نوبه خود مانع از پر شدن آلت تناسلی از خون و در نتیجه سفت شدن آن میشود.

 یکی دیگر از عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی، فشار خون بالاست که آن نیز می تواند باعث اختلال در نعوظ شود.

انجمن قلب آمریکا بیان کرد که فشار خون بالا می تواند باعث اختلال در نعوظ به دلیل آسیب عروق سیستم عروقی و عدم رسیدن جریان خون کافی برای حفظ نعوظ شود.

فهرست کامل علل فیزیکی:

از آنجا که علت اختلال نعوظ  در هر فرد می تواند متفاوت باشد، مشکلات مداوم نعوظ را باید با یک دکتر در میان گذاشت. علت چه ساده و چه جدی باشد، تشخیص مناسب برای رسیدگی پزشکی به مشکل و همچنین کمک به حل مشکل رابطه جنسی شما لازم است.

فهرست زیر خلاصه ای از شایع ترین علل ارگانیک فیزیکی مربوط به اختلال نعوظ را بیان میکند.

 • بیماری قلبی و تنگ شدن رگ های خونی 

• دیابت

 • فشار خون بالا (درباره این سه مورد در بالا صحبت شد.) 

• کلسترول بالا

 • چاقی و سندرم متابولیک(که همچنین عوامل خطر ابتلا به دیابت هستند) 

 • بیماری پارکینسون

 • بیماری ام اس

 • اختلالات هورمونی از جمله تیروئید و کمبود تستوسترون (هیپوگنادیسم) 

• اختلال و نقص ساختاری آلت تناسلی مرد، مانند بیماری Peyronies

 • سیگار کشیدن، اعتیاد به الکل و سوء مصرف مواد، از جمله استفاده از کوکائین 

• درمان بیماری پروستات 

• عوارض جراحی (جراحی شامل پروستاتکتومی رادیکال، سیستکتومی، تراشیدن پروستات از راه مجرای ادرار و جراحی سرطان رکتوم) 

• صدمات در ناحیه لگن یا نخاع 

• درمان بوسیله ی تابش اشعه به منطقه لگن.

 داروهای تجویزی متعددی از جمله موارد زیر، نیز میتوانند علت آلی اختلال نعوظ باشند. ازینرو برای متوقف کردن یا تغییر داروها باید با یک دکتر و یا داروساز حرفه ای صحبت کنید.

• داروهای کنترل فشار خون بالا (ضد فشارخون مانند بتا بلاکرها و کلونیدین)

 • داروهای قلبی مانند دیگوکسین

 • بعضی از دیورتیک ها (داروهایی جهت افزایش ادرار) 

• داروهایی که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر میگذارند (مثل مغز و یا نخاع)، از جمله برخی قرص های خواب آور و آمفتامین ها

 • داروهای درمان اضطراب (anxiolytics)

 • داروهای ضد افسردگی، از جمله مهار کننده های مونوآمینواکسیداز (MAOIs)، مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

 • بعضی مسکن ها 

• برخی داروهای ضد سرطان، از جمله شیمی درمانی

 • درمان های پروستات، از جمله درمان سرطان و بیماری های خوش خیم (مهار کننده های ۵α ردوکتاز). داروهای ضد آندروژن نیز یک علت هستند، که در موارد دیگر مانند بیماری پروستات نیز مورد استفاده قرار میگیرند.

 • آنتی کولینرژیک ها – داروهایی با طیف گسترده ای از کاربردها که باعث مسدود کردن انتقال دهنده های عصبی میشوند. (مولکولهای سیگنال های عصبی) 

 • داروهای هورمونی، از جمله استروژن و داروهایی که در ترشح  هورمون جسم زرد تخمدان (در درمان بیماری های زنان و بیضه ی مردان به کار می رود) موثرند.

 • سایمتیدین داروی زخم معده

علل آلی ۹۰٪ مشکل اختلال نعوظ را باعث میشوند و علل روانی بسیار کمتر هستند.

علل روانی اختلال نعوظ

 در موارد نادر علت اختلال نعوظ (که پزشکان آنرا  ED “اولیه” –مینامند-هنگامی که یک مرد هرگز قادر به نعوظ نبوده است)، هنگامیکه ناهنجاری آناتومیک آشکاری دیده نشود، روان شناختی است.

اختلالات انزال 

اغلب عوامل روانی علت مشکلات نرسیدن به اوج یا انزال – انزال زودرس یا خیلی دیر هستند. اطلاعاتی در مورد انزال زودرس و یا تاخیر انزال :

• احساس گناه 

• ترس از رابطه 

• افسردگی

 • اضطراب شدید.

 اغلب علل اختلال نعوظ “ثانویه”  هستند. عملکرد نعوظ فرد تابحال طبیعی بوده است، ولی در حال حاضر با مشکل مواجه شده است. علل مشکل جدید و پایدار ،معمولا فیزیکی هستند، اما در موارد نادری علت روا

نی است، در زیر نمونه هایی وجود دارد که هر یک می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن اختلال نعوظ بشود.

علاوه بر بیماری های سلامت روان که قابل درمان هستند و اثرات روزمره آنها که بسیاری از افراد برخی اوقات آنرا تجربه کرده اند، بسیاری از علل روانی دیگر نیز می توانند باعث مشکلات نعوظ موقت شوند که جزو مشکلات نعوظ جدی در نظر گرفته نمیشوند.

عوامل روانشناختی برای جلوگیری از نعوظ، گاهی اوقات می تواند به یک محل خاص ، زمان، و یا فرد خاصی مربوط باشد.

علل روانی اختلالات جنسی

 • افسردگی – که می تواند  باعث از دست دادن علاقه به سکس (میل جنسی پایین تر) و همچنین اختلال در نعوظ و سایر اختلالات روانی شود.

 • استرس، ترس، اضطراب، یا خشم 

• استرس می تواند کاری، مالی، و یا مشکلات عاطفی باشد.

 • عملکرد اضطرابی – احساس مکرر شکست و شک است که در آن نگرانی به نعوظ رسیدن 

درمان اختلالات جنسی در مردان

همان گونه که پیش از این نیز اشاره شد، اختلالات جنسی یکی از علل شایع اختلافات بین زوج ها، طلاق ها، بیماری های روانپزشکی و ... می باشد و این عوارض خود نشان دهنده اهمیت درمان این بیماری ها در مراحل اولیه می باشد. 

درمان_ناتوانی_جنسی به صورت قدم به قدم انجام می گردد، که در زیر نکات مهم آن ذکر می شود: 

شرح حال کمک زیادی به کشف علت بیماری میکند به عنوان نمونه در کسانی که نعوظ صبحگاهی کامل وخوبی دارند ولی در طول مدت بیداری اختلال نعوظ دارند، عوامل روحی و عصبی مانند استرس بیشتر مطرحند. 

✔️بنابراین در این موارد باید تمرکز را بر درمان اختلالات روانپزشکی گذاشت.

1) اصلاح سبک زندگی: 

- در مرحله نخست درمان، توصیه به کاهش وزن با اصلاح رژیم غذایی و کاهش مصرف چربی ها، قطع مصرف الکل و همچنین افزایش فعالیت بدنی با گنجاندن ورزش منظم در برنامه هفتگی، می گردد.

 کلیه مواد مرتبط با دخانیات ( شامل سیگار، تریاک، قلیان و ...) باید به طور جدی قطع گردند. 

2) اصلاح داروهای مصرفی بیمار

- کلیه داروهایی که می توانند سبب ناتوانی جنسی گردند، باید پس از بررسی امکان قطع آنها و انجام مشاوره با پزشک معالج قطع یا میزان مصرف روزانه آنها کاهش یابد. 

(برای مشاهده لیست این داروها مطلب"داروهای عامل اختلالات جنسی در مردان و زنان " را مشاهده فرمایید). 

3) داروهای خوراکی

مهم ترین داروهای این گروه شامل سیلدنافیل، تادالافیل، واردنافیل، آپومورفین، یوهیمبین و ... می باشند. 

لازم به ذکر است با توجه به عوارض این داروها و تداخلات دارویی با برخی داروها به ویژه داروهای قلبی، این داروها حتما باید توسط پزشک و پس از گرفتن شرح حال دقیق و معاینه واطلاع از وضعیت قلبی عروقی بیمار و داروهای مصرفی وی تجویز گردند و مصرف خودسرانه آنها ممکن است عوارض جبران ناپذیری داشته باشد. 

داروهای سیلدنافیل و تادالافیل شایع ترین داروهای موجود و مورد استفاده در کشور هستند.

از عوارض شایع آنها می توان به سردرد،

 بدن درد، عوارض گوارشی، اختلال بینایی و ... اشاره نمود. 

مصرف این  داروها در بیماری های شدید قلبی، سکته قلبی یا مغزی یا نامنظمی ضربان قلب طی 6 ماه اخیر، بیماری های شبکیه چشم، نارسایی کبدی، مصرف همزمان داروهای حاوی ترکیبات نیترات ممنوع است.  

4) واکیوم

در کسانی که با داروهای خوراکی پاسخ درمانی مناسب نداشته اند و در بررسی های انجام شده احتمال نشت وریدی برای آنها مطرح شده گزینه مناسبی است. 

ین وسیله دستگاهی است که با ایجاد مکش و خلا در اطراف آلت باعث ورود خون به داخل آلت می گردد و پس از پر شدن آلت، کشی در ریشه آلت قرار می گیرد و مانع از تخلیه شدن خون آلت می گردد. 

برای پیشگیری از آسیب پوستی استفاده از آن نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد. 

کاربرد آن نیاز به آموزش دارد. 

اگر درست از واکیوم استفاده شود، پاسخ دهی 80 تا 90% می باشد. 

در زوج های جوان ظرفیت و علاقه کاربرد واکیوم، کمتر است.

واکیوم در دو گونه پمپی که نیروی مکش با پمپ دستی ایجاد می شود و نوع شارژی که در آن خلا با باتری ایجاد می شود، در دسترس است.

5) داروهای تزریقی داخل آلت

در کسانی که ناتوانی جنسی شدید تر دارند و به موارد بالا پاسخ درمانی نداده اند، 

توصیه به تزریق داروهایی مانند پاپاورین یا آلپروستادیل یا فنتولامین به تنهایی یا به صورت ترکیبی داخل آلت می گردد. 

این داروها باید اندکی پیش از هربار نزدیکی توسط بیمار داخل آلت تزریق گردد.

 البته برای این کار پس از آن که دوز مصرفی دارو توسط پزشک مشخص شد، به بیمار آموزش لازم برای تزریق داده می شود. 

باید دقت کرد که این داروها باید داخل بدنه آلت در مکان های مشخص تزریق گردند و از تزریق عضلانی یا وریدی آنها باید جدا پرهیز کرد. 

از عوارض شایع این روش درمانی می توان به درد و سفتی محل تزریق و پریاپیسم اشاره نمود.  

پریاپیسم جدی ترین و خطرناک ترین عارضه این گروه داروهاست و به ارکشن یا نعوظی که بیش از 4 ساعت طول کشیده، گفته می شود. 

بنابراین اگر کسی که این داروها را مصرف می کند، دچار سفتی آلت به مدت 4 ساعت شد باید به صورت اورژانسی برای برطرف کردن تورم آلت به اورژانس مراجعه کنند

درمان اختلالات جنسی در مردان

6) گذاشتن پروتز آلت:

 پروتز آلت خط نهایی درمان ناتوانی جنسی در مردان می باشد و در کسانی که به هیچ گونه درمانی پاسخ مناسب نداده اند و مدت ها از ناتوانی جنسی رنج می برند، مناسب است.

 در این روش پس از تخریب بافت های داخل آلت سیلندرهای پروتز داخل آلت قرار میگیرند. 

پروتزهای آلت چند گونه اند نوع نخست سمی رژید یا قابل انعطاف است که پس از کارگذاری قابل خم و راست کردن توسط بیمار می باشد. 

انواع دیگر، شامل پروتز دو قطعه ای و سه قطعه ای هستند که یک مخزن مایع در کنار مثانه و یک دکمه داخل کیسه بیضه دارند و با فشار دادن دکمه مایع درون مخزن به سیلندرهای آلت منتقل می گردد و باعث سفتی آلت می گردد.

از عوارض این روش می توان به عفونت و خرابی پروتز یا آسیب مجرا اشاره نمود.

نعوظ آلت تناسلی هنگام خواب 

یکی از سوالاتی که برای مردان و به ویژه جوانان مطرح است، 

نعوظ یا بلند شدن آلت تناسلی هنگام خواب (Nocturnal Penile Tumescence) یا NPT است.

در برخی موارد این حالت باعث نگرانی افراد می شود و برخی نیز آن را غیر طبیعی تلقی می کنند. 

اما نکته مهم اینجاست که این فرایند نه تنها طبیعی است، بلکه نشانه سلامت سیستم نعوظی و توانایی جنسی می باشد و در کسانی که با شکایت ناتوانی جنسی مراجعه می نمایند، یکی از نخستین پرسش ها، در مورد همین مساله است. 

این فرایند برای نخستین بار در سال 1940 و در شیرخواران توضیح داده شد و در سال های بعد جزئیات آن مورد بررسی قرار گرفت. 

80% موارد نعوظ شبانه آلت در مرحله REM خواب (حرکات سریع چشم ها) رخ می دهد. 

حداکثر زمان نعوظ حین خواب در حوالی سن بلوغ قرار دارد، که آلت تناسلی در حدود 20% مدت زمان خواب در حالت نعوظ قرار دارد.

 در دهه دوم زندگی میانگین این میزان به حدود 38 دقیقه میرسد و در بزرگسالی این عدد به 27 دقیقه کاهش می یابد. 

در کسانی که با شکایت ناتوانی جنسی مراجعه می نمایند، بررسی این فرایند با روش های مختلفی (مانند ریجی اسکن) انجام می گردد،

 که در آنها تعداد دفعات سفت شدن آلت و مدت زمان و شدت سفتی در هر بار اندازه گیری می شود. 

تعداد دفعات سفتی آلت معمولا 3 تا 6 بار در8 ساعت و میانگین زمان آنها حدود 10 تا 15 دقیقه است و در هر بار نیز شدت سفتی آلت باید بیش از 70% باشد. 

یک نعوظ کامل نشانه سالم بودن محور عصبی-عروقی می باشد و در نتیجه علت ناتوانی جنسی می تواند عصبی یا روحی و روانی باشد.

انــــزال زودرس در مردان

انزال زودرس از شایع ترین اختلالات جنسی در مردان است و شیوع حدود 29 درصد دارد.

تعریف انزال زودرس (Premature Ejaculation) در مردان هنوز مورد بحث است، 

اما معمولا در رفرنس های مختلف به اشکال زیر تعریف میگردد: 

- انزال با حداقل تحریک و بلافاصله قبل یا اندکی پس از دخول و قبل از آن که خود فرد تمایل داشته باشد. 

- ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال قبل از نزدیکی یا حین 15ثانیه پس از تماس 

- رخ دادن انزال قبل از ایجاد نعوظ کافی برای نزدیکی 

- ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال تا یک دقیقه 

- ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال تا دو دقیقه (تعریف پذیرفته شده تر)

انــــزال زودرس در مردان،تعریف وعلل آن

موارد استثنا:

انزال زودرس ناشی از مصرف الکل، 

مواد یا داروها،

 یا قرار گرفتن در موقعیت با تحریک زیاد (مانند شریک جنسی جدید) 

یا تعداد کم دفعات فعالیت جنسی،

 از این تعاریف استثنا می گردند. 

جانسون و مسترز معتقدند اگر مردی قادر نباشد در 50 درصد موارد تا رسیدن شریک جنسی خود به ارگاسم، انزال را به تعویق اندازد، دچار انزال زودرس است. 

در برخی شرایط انزال زودرس در موقعیت خاص یا با یک شریک جنسی خاص رخ می دهد. 

گاهی این مشکل با اختلالات نعوظ نیز همراه می باشد، بنا براین در شرح حال بیمار این نکات باید مورد توجه قرار گیرد.

علل شایع  

1) علل عاطفی-روانی:

 اضطراب،

 اولین تجارب جنسی،

 تعداد کم دفعات فعالیت جنسی،

 تکنیک های ضعیف کنترل انزال و ... 

 

2) علل جسمی: 

حساسیت زیاد آلت،

 تحریک پذیری بالای رفلکس عصبی انزال،

 اختلالات غدد درون ریز، 

زمینه و استعداد ژنتیکی و ... 

انزال زودرس می تواند باعث ایجاد استرس یا تعارض بین زن و مرد گردد و بنا براین از اهمیت زیادی برخوردار است.

بسیاری از اختلافات میان همسران ریشه در مسائل جنسی مانند انزال زودرس دارند و این نشان دهنده نیاز به مراجعه زود هنگام جهت درمان و پیشگیری از ایجاد عواقب آن دارد. 

درمان انــــزال زودرس

در حال حاضر درمان های بسیاری برای این مشکل وجود دارد که بسیاری از آنها داروهای تجاری بوده و مورد تایید مجامع علمی نمی باشند. 

داروهای مورد استفاده در انزال زودرس به دو دسته کلی

 • داروهای بیحس کننده موضعی و 

•داروهای خوراکی تقسیم می شوند 

که با توجه به شرایط و شرح حال بیمار برای وی تجویز می گردد.  

داروهای بیحس کننده موضعی مانند ژل لیدوکایین، چند دقیقه قبل از نزدیکی روی آلت مالیده می شوند.

 می توان برای افزایش اثر آنها، از کاندوم نیز استفاده نمود.

 از معایب این روش می توان به کاهش حس آلت و لذت رابطه اشاره نمود.

 داروهای خوراکی مورد استفاده نیز، 

معمولا از گروه داروهای ضد افسردگی می باشند و به صورت تک دارویی و با دوز کم آغاز و با پایش پاسخ درمانی به تدریج دوز آنها افزایش یا داروی دیگری نیز افزوده می شود. 

همچنین می توان از برخی تکنیک ها مانند start-stop یا squeeze کمک گرفت، که در این روش ها، تمرین هایی به خود فرد و شریک جنسی وی، برای افزایش زمان انزال آموزش داده می شود.

 تاثیر اضراب بر انزال زودرس در مردان

وقتی اضطراب انزال زودرس می آورد

 یکی از دلایل شایع مراجعه مردان به کلینیک های روانی جنسی، واکنش های اضطرابی افراد نسبت به اختلالات جنسی تجربه شده است. 

بسیاری از عواملی که منجر به اختلال نعوظ می شوند، در بروز انزال زودرس نیز موثرند.

 اما یک نکته مشترک در افرادی که هر  کدام از دو اختلال گفته شده را تجربه می کنند، پدیده ای است که ما به آن دیده بانی میگوئیم 

به مثال زیر توجه کنید

مرد جوانی را تصور کنید که از ابتدای ازدواج دچار انزال زودرس بوده است و سعی کرده با درمان های خانگی این مشکل را برطرف کند و آنقدر شرم و حیا دارد، که نمی تواند به پزشک مراجعه کند و معاینه شود.

 بنابراین درمان های کاربردی را هم دریافت نکرده است.

مرد دیگری را تصور کنید که مبتلا به اختلال نعوظ است و با جستجو در اینترنت مقاله ای رامی خواند که در آن نوشته شده که اگر مردی در رابطه با همسرش موفق به دخول و رابطه زناشویی عمیق نشود،  برای همیشه ناتوانی جنسی پیدا خواهد کرد. 

واکنش اولیه  هر دو مرد، تلاش بیشتر با استفاده از انواع درمان هایی است که فکر می کنند، موثر است. 

مثلا استفاده از اسپری های بی حس کننده در موارد انزال زودرس و یا  تکنیک های پرت کردن حواس در حین زناشویی، 

مردی که دچار اختلال نعوظ است هم از داروهایی که در برنامه های ماهواره  ای تبلیغ میشود،

 برای بهتر شدن عملکرد جنسی استفاده می کند 

اما هردو در تلاش های مکررشان شکست می خورند.   چرا؟ 

تکرار تلاش ها به مرور زمان فرد را دچار اضطراب عملکردی می کند.

 درست مانند دانش آموزی که می خواهد در برابر معلمش به سوالات امتحان شفاهی پاسخ دهد و دست و پایش را گم می کند.

تصور وارد شدن به رختخواب و انجامکاری که حالا به نظر می رسد فرد در انجام آن چندان موفق نیست، باعث می شود این کار، کار بزرگ و سنگینی به نظرش بیاید و با بهانه تراشی از آن شانه خالی کند، روابط را به تاخیر بیندازد و به بهانه خستگی، زودتر از همسرش بخوابد. این پدیده را دیده بانی میگویند

تاثیر اضطراب بر انزال زودرس درمردان

انزال در اثر استرس

این پدیده را دیده بانی می گویند، که پدیده ای کاملا روانی است،  درست مثل این که شما از بیرون خودتان را نگاه می کنید و دانش آموزی را می بینید که در هنگام امتحان دادن بازهم شکست خواهد خورد، 

تکرار شکست ها در رابطه موجب اجتناب و پرهیز شما از رابطه و تشدید این وضعیت و حساسیت بیشتر شما در هر تماس خواهد شد به نحوی که حتی  با قرار گرفتن در موقعیت  روابط  زناشویی دچار اختلال نعوظ و یا انزال زودرس خواهید شد. 

این سیکل معیوب شکست، تردید و نگرانی، تصور و مشاهده خود به عنوان فردی که حتی اگر وارد رابطه زناشویی شود، بازهم شکست خواهد خورد، موجب شانه خالی کردن و تکرار تلاش های گهگاه و شکست های متوالی خواهد شد. 

پس از مدتی وضع بدتر می شود و کلا از رابطه زناشویی و هرچه یادآور این موضوع است اجتناب می کنید و در نهایت مشکلاتی را در روابط روزانه با همسرتان تجربه می کنید. 

حالا درست یادتان نمی آید کی واقعا رابطه خوبی با همسرتان داشته اید؟ 

همه موفقیت ها مربوط به گذشته است، 

در زندگی روزانه و شخصی هم احساس می کنید اعتماد به نفس کافی ندارید،

 دیگر ریسک پذیر  نیستید و همسرتان هم که قبلا سکوت کرده بود حالا موضوع را گهگاه به شما  یادآوری می کند و آرامش را از شما می گیرد. 

حالا شما دلتان می خواهد به او بفهمانید مردی قوی هستید 

واکنش همسران به انزال زودرس درمردان

واکنش همسر: 

عجیب نیست اگر همسران مردانی که دچار انزال زودرس می شوند، رضایت کمتری از روابط زناشویی شان گزارش کنند.

معمولا با طولانی شدن زمان این مشکل، روابط همسران بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد. 

مطالعات نشان می دهد که  زنانی که همسرانشان دچار انزال زودرس هستند از مشکلات جنسی و زناشویی بیشتری رنج می برند،

 عدم بر انگیختگی و خشکی واژن و نرسیدن به ارگاسم از مشکلات شایع این خانم هاست. 

مطالعات نشان می دهد که زنانی که همسرشان مبتلا به انزال زودرس هستند، 

ابتدا از یادآوری موضوع در گفتگوهای روزانه  پرهیز می کنند،

 زیرا می ترسند به احساسات همسرشان خدشه ای وارد کنند و یا موجب شوند که او احساس ناتوانی بیشتری را تجربه کند. 

سکوت و عدم بیان موضوع و نگفتن آنچه زن را آزار می دهد، اغلب در طولانی مدت بر روابط روزانه او با همسرش اثر گذاشته و موجب دوری او از همسرش می شود

 واکنش همسران به انزال زودرس درمردان

واکنش همسر

اما در بعضی مواقع زن،  بی اختیار واکنش هایی را نشان می دهد که توسط مرد به عنوان تاییدی بر ناتوانی او در روابط جنسی تعبیر می شود و به همین دلیل از در گیر شدن در روابط جنسی و پیشنهاد رابطه زناشویی خودداری می کند. 

مثلا وقتی  همسرش در مورد مسائل مردانه و مردانگی صحبت می کند، شانه بالا می اندازد و  با پرسشگری به او نگاهی می کند. 

با گذشت زمان، زن  درون خود دچار احساسات منفی نسبت به همسرش می شود و نمی تواند بیش از این خشم و ناراحتی خود را از او که کلا از روابط زناشویی اجتناب می کند، پنهان کند و واکنش هایی را نشان می دهد، 

مثلا در گفتگوهای روزانه با طعنه و کنایه موضوع را یادآوری می کند و یا در طی دعواهایی که  ظاهرا ربطی به موضوع زناشویی ندارد،

 موضوع عدم توانایی مرد و یا بی علاقگی او به روابط زناشویی را یادآوری می کند. 

این یادآوری ها، موجب پرهیز بیشتر مرد از موقعیت های زناشویی و احساس ناتوانی بیشتر او می شود و بر روابط دو نفره تاثیری بسیار منفی می گذارد و می تواند موجب بروز مشکلات میشود

 واکنش همسران به انزال زودرس درمردان

واکنش همسر

یافته های تحقیقات نشاندهنده آنست که زنانی که همسرانشان مبتلا به اختلال نعوظ هستند، معمولا خودشان را سرزنش می کنند، 

زیرا فکر می کنند به اندازه کافی برای همسرشان جذاب نیستند و یا عملکرد زناشویی خوبی ندارند. 

در حالی که  همسران مردانی که دچار انزال زودرس هستند، شوهرشان را برای این مساله سرزنش می کنند. 

با گذشت زمان یادآوری موضوع موجب خشم و عصبانیت مرد شده و او از هر گونه فعالیتی که منجر به بروز تجربه منفی اختلال نعوظ و یا انزال زودرس شود، امتناع می کند و یا به دنبال درمانی می گردد تا  فقط از سرزنش های همسرش خلاص شود.

 در این مرحله درمان های سکس تراپی به همراه درمان های دارویی بسیار موثرند. همکاری زن و درک او از پدیده" دیده بانی" می تواند به کاهش علایم مرد در طول زمان کمک کرده و روابط زناشویی را بهبود بخشد.

د‌‌یر انزالی یا دیر ارضایی در مردان: علت و درمان

"دیر انزالی" یک اختلال نسبتاً نادر جنسی است که می‌تواند هم منشأ روانی داشته باشد و هم منشأ فیزیولوژیک. اغلب این اختلال به‌خوبی تشخیص داده نمی‌شود. علی‌رغم اینکه این بیماری می‌تواند، هم برای فرد مبتلا و هم شریک او منشأ بسیاری از فشارهای روانی باشد، پژوهش‌های کمی در این حوزه انجام شده است.

دیر انزالی که گاهی اوقات آن را "اختلال در انزال" نیز می‌نامند، زمانی پدید می‌آید که مردان باوجود تجربه یک دوره طولانی تحریک جنسی (معمولاً 30 دقیقه یا بیشتر)، قادر به رسیدن اوج لذت جنسی (ارگاسم) نیستند. ممکن است برخی مردان اصلاً انزالی نداشته باشند. گاهی اوقات این یک مشکل موقتی است و می‌تواند برای هر فردی رخ دهد و گاهی هم ممکن است به صورت دائمی اتفاق می‌افتد.

معمولاً دیر انزالی به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شود:

دیر انزالی مادرزادی یا اکتسابی: همان‌طور که از نام این گروه‌بندی مشخص است، این تقسیم‌بندی بر اساس زمان وقوع این حالت، نام‌گذاری شده است. اگر در گذشته فرد مشکل دیر انزالی نداشته، پس آن را به صورت اکتسابی به دست آورده است.

دیر انزالی کلی یا موقعیتی: دیر انزالی کلی بدین معنی است که فرد در تمام تجربه‌های جنسی خود و با همه شرکای جنسی‌اش، با چالش دیر انزالی روبه‌رو می‌شود. در دیر انزالی موقعیتی، فرد تنها در شرایط خاص دچار دیر انزالی می‌شود.

زمان استاندارد برای رسیدن یک مرد به اوج لذت جنسی چقدر است؟

متوسط زمان انزال از آغاز تحریک تا رسیدن به اوج لذت جنسی در مردان منحصربه‌فرد است و در مردان مختلف، متفاوت است. زمان تأخیر انزال یعنی فاصله‌ی آغاز تحریک تا انزال، توسط عوامل بیولوژیکی و روانی متعددی تحت تأثیر قرار می‌گیرد که در هر فردی متفاوت می‌باشد. بااین‌حال، پژوهش کوچکی که در این خصوص و در مردان مبتلا انجام شده است، ایده متفاوتی نسبت به آنچه برای این بیماری در نظر می‌گیرند، ارائه می‌دهد.

این پژوهش نشان داد زمان انزال (دخول واژینال) در مردان مبتلا به دیر انزالی به‌طور متوسط 20 دقیقه طول می‌کشد، به بیان ساده از زمان دخول تا انزال مرد 20 دقیقه فاصله زمانی وجود دارد. محققان این مطالعه اشاره می‌کنند که زمان طبیعی انزال در دخول واژینال باید بین 4 الی 10 دقیقه طول بکشد.

تحقیقات دیگر نیز نشان داده است که در هنگام دخول واژینال، 20 دقیقه فاصله زمانی، حدود چهار برابر بیش از زمان انزال طبیعی در مردان سالم است، این زمان برای مردان سالم به‌طور متوسط کمی بیش از 5 دقیقه است ("در مردان 18 تا 30 ساله در حدود 6.5 دقیقه"، "در مردان 31 تا 50 ساله، کمی بیش از 5 دقیقه" و "برای مردان مسن‌تر، بیش از 4 دقیقه").

 دلایل دیر انزالی در مردان

دیر انزالی می‌تواند در اثر عوامل فیزیکی، عوامل روانی یا عناصر دیگر پدید آید.

علل فیزیکی دیر انزالی عبارت‌اند از

برخی از نقایص مادر زادی که بر دستگاه تناسلی مرد اثر می‌گذارند.

آسیب به اعصاب لگن که انزال مردان را کنترل می‌کنند.

عفونت‌های خاص، مانند عفونت دستگاه ادراری.

عمل جراحی پروستات، مانند کوچک کردن پروستات از راه مجرای ادراری یا (TURP) و یا خارج کردن پروستات.

بیماری‌های عصبی، مانند نوروپاتی دیابتی، سکته مغزی یا آسیب‌های نخاعی.

اختلالات هورمونی، مانند کم‌کاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) و یا کمبود تستوسترون (هیپوگنادیسم).

انزال پس رونده، وضعیتی که در آن مایع منی به‌جای خروج از آلت، به عقب بازگشته و وارد مثانه می‌شود.

سن، طبیعی است که هرچه سن مردان افزایش می‌یابد، دیرتر به اوج لذت جنسی می‌رسند.

علل روانی دیر انزالی عبارت‌اند از:

افسردگی، اضطراب یا سایر شرایط روحی- روانی.

مشکلات عاطفی به خاطر استرس، ارتباطات ضعیف و یا نگرانی‌های دیگر.

اضطراب در مورد رابطه

تصویر ضعیف شخص از خود

تابوهای فرهنگی و مذهبی

تفاوت بین واقعیت‌های رابطه جنسی و تخیلات جنسی

داروها و مواد دیگری نیز می‌توانند موجب دیر انزالی شوند مثل

برخی از داروهای ضدافسردگی

برخی از داروهای فشار خون

برخی از داروهای ادرار آور

برخی از داروهای درمان بیماری‌های روانی

برخی از داروهای ضد تشنج

الکل - به‌خصوص نوشیدن بیش‌ازحد (سوء مصرف الکل و یا اعتیاد به الکل)

دیر انزالی می‌تواند یک چرخه معیوب اضطراب را آغاز کند. دیر انزالی موقتی باعث ایجاد اضطراب در فرد می‌شود که این به‌نوبه خود می‌تواند زمان انزال را به تأخیر اندازد.

 

درمان دیر انزالی در مردان

درمان دیر انزالی به علت زمینه‌ای آن بستگی دارد، در موارد ساده‌ای که دیر انزالی مربوط به داروهای افسردگی مانند SSRI ها می‌شود، می‌توان با مشورت پزشک، آن‌ها را با داروهای مناسب جایگزین نمود. همچنین در مواردی که مصرف الکل و یا سایر داروها مقصر اصلی  هستند، کاهش یا حذف این عوامل به شما کمک خواهد نمود.

‌‌‌که عوامل پزشکی دیگر علت اصلی دیر انزالی محسوب می گردند. مدیریت این عوامل (مانند مشکلات عصبی)، می‌تواند در کنترل دیر انزالی مؤثر باشند.

در مواردی درمان دیر انزالی می‌تواند بسیار ساده باشد، اما ممکن است در برخی از موارد به درمان‌های پیشرفته‌تری نیاز باشد، ممکن است برای درمان، شما به متخصصینی همچون روانشناسان، روان‌پزشکان، مشاوران جنسی، پزشکان دستگاه تناسلی و یا مشاورین خانواده، نیازمند باشید. روانشناسان معتقدند که درمان واحدی برای همه بیماران وجود ندارد. کلید درمان موفق دیر انزالی، شناسایی ریشه بیماری و استفاده از راه‌کارهای مناسب جهت درمان است. همچنین درمان هدفمند عوامل روانی به تسریع انزال (تحریک) و یا برطرف کردن اختلالات کمک می‌نماید.

در کتاب‌ها توصیه‌های متعددی در خصوص روش‌های درمانی ذهنی آمده است. به نظر می‌رسد برخی از آن‌ها مؤثر باشند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها به‌درستی توسط یک ارزیابی علمی در مقیاس بزرگ آزمایش نشده‌اند.

مثال‌هایی در این خصوص عبارت‌اند از:

آموزش مسائل جنسی

کاهش اضطراب و تمرکز بر رابطه.

توصیه‌هایی در خصوص افزایش تحریک اندام تناسلی و تمرکز در هنگام رابطه جنسی.

نقش بازی کردن مبالغه‌آمیز در لحظه انزال در مقابل شریک زندگی.

برخلاف برخی از موارد زود انزالی، هیچ درمان دارویی تأییدشده برای دیر انزالی وجود ندارد. داروهایی که مورد بررسی قرارگرفته‌اند تنها اثرات محدودی را از خود نشان داده‌اند. ولی درمان‌های روانی برای بسیاری از افراد موفقیت‌آمیز بوده است. هدف کلی این درمان‌ها این است که به‌تدریج اضطراب جنسی یک مرد کاهش‌یافته و در رابطه‌ی با شریک جنسی خود به اوج لذت جنسی ( ارگاسم ) برسد.

انزال_رو به عقب یا پس گرد (Retrograde Ejaculation): 

همان گونه که پیش از این اشاره شد،  در یک فرد نرمال هنگام انزال، گردن (خروجی) مثانه بسته می شود، تا مایع منی به داخل مثانه نریزد و توسط عضلات اطراف مجرا به سمت نوک آلت هدایت شود. 

اگر بنا بر عللی که در ادامه ذکر می گردد، فرایند بسته شدن گردن مثانه رخ ندهد، انزال رو به عقب اتفاق می افتد. در چنین شرایطی فرد احساس داشتن انزال و ارگاسم را دارد، اما مایع منی از او خارج نمی گردد.البته اگر بلافاصله پس از انزال ادرار کند، می تواند لخته های شیری رنگ مایع منی را در ادرار ببیند.

 در غیر این صورت با انجام آزمایش بررسی ادرار پس از انزال، 

می توان اسپرم ها را در نمونه ادرار دید.   

انزال رو به عقب خطری برای فرد ندارد، 

اما می تواند منجر به ناباروری گردد. 

برای درمان ناباروری می توان از اسپرم شستشو داده شده با روش های آزمایشگاهی یا گرفتن اسپرم از بیضه ها با سوزن،

 اقدام به روش های کمک باروری (ICSI) نمود.            

شایع ترین علل انزال رو به عقب عبارتند از: 

نارسایی گردن مثانه به علت اختلالات عصبی (مانند بیماری های نخاعی یا اعصاب محیطی یا MS) ، 

جراحی های گردن مثانه یا پروستات، 

جراحی های برداشتن غدد لنفاوی شکمی (معمولا در برخی انواع سرطان بیضه انجام می گردد) ،

 مصرف برخی داروها مانند داروهای درمان بزرگی پروستات (تامسولوسین یا ترازوسین) یا داروهای ضد افسردگی (فلوکستین)، 

دیابت (به ویژه در موارد طولانی مدت وکنترل نشده) ، تنگی مجرا و ... .     

پس از تعیین علت احتمالی درمان آغاز می گردد، در مواردی که دارو عامل این مشکل می باشد، باید دارو قطع یا تعویض گردد.

 در مواردی مانند دیابت و بیماری های خفیف عصبی، مصرف برخی داروهای منقبض کننده گردن مثانه با نظر پزشک می تواند باعث خارج شدن مایع منی گردد. 

در مواردی که اختلال آناتومیک وجود دارد (مانند جراحی های گردن مثانه و پروستات) ، معمولا به درمان دارویی پاسخی داده نمی شود.

داروهای عامل اختلالات جنسی در مردان و زنان

داروهایی که باعث کاهش میل جنسی میشوند:

داروهای کاهش دهنده فشار خون مانند: هیدروکلرتیازید و ...

داروهای مورد استفاده در روانپزشکی مانند: 

فلوکستین و ...

آنتی آندروژنها (داروهای ضد هورمون مردانه): فیناستراید, کتوکونازول, اسپیرونولاکتون و ...

قرصهای ضد حاملگی

داروها و موادی که باعث اختلال در نعوظ (Erection) میشوند:

داروهای کاهش دهنده فشار خون مانند: ‌پروپرانولول, هیدروکلرتیازید, نیفدیپین, دیلتیازم, کاپتوپریل و ...

داروهای مورد استفاده در روانپزشکی مانند: دیازپام, اگزازپام و ...

آنتی آندروژنها (داروهای ضد هورمون مردانه): کتوکونازول, اسپیرونولاکتون, فیناستراید و ...

داروهای عامل اختلالات جنسی در مردان و زنان

داروهای مورد استفاده برای دستگاه گوارش مانند:

 سایمتدین، ماری جوانا, کوکایین, هرویین و ...

داروهایی که باعث اختلال در انزال (Ejeculation) میشوند:

داروهای کاهش دهنده فشار خون مانند: پرازوسین, متیل دوپا و ...

داروهای بلوک کننده گیرنده های آلفا مانند: پرازوسین,

 ترازوسین,

 تامسولوسین و ...

داروهای مورد استفاده در روانپزشکی مانند: فنوتیازین ها(کلرپرومازین), ضد افسردگی ها (فلوکستین, سرترالین, پاروکستین, کلومیپرامین, ایمی پرامین و ترازودون ) و ..

داروها و موادی که باعث اختلال در تولید اسپرم ها میشوند:

داروهای شیمی درمانی

الکل, نیکوتین (سیگار), ماری جوانا و ...

آنتی آندروژنها (داروهای ضد هورمون مردانه)

پروستاگلندینها

داروها و موادی که باعث اختلال لغزنده سازی واژن در خانم ها و ایجاد درد هنگام نزدیکی میشوند:

داروهای با خاصیت آنتی کولینرژیک مانند: مانند ضد افسردگی ها (آمی تریپتیلین, نورتریپتیلین و ...), اکسی بوتینین

آنتی هیستامین ها

تاموکسیفن

برخی آنتی بیوتیکها

قرصهای ضد حاملگی با استروژن پایین

داروهای شیمی درمانی و سرکوب کننده سیستم ایمنی

بروموکریپتین

مواد اسپرم کش

 

اندازه نرمال آلت تناسلی در مردان چقدر است؟

بسیاری از مردان به ویژه جوانان از بابت طول آلت خود و مشکلات و مسائل ناشی از آن دچار نگرانی هستند. اما در بسیاری از این موارد، نگرانی بی مورد است و اندازه آلت آنها کاملا در محدوده نرمال قرار دارد. 

برای سنجش طول آلت روش های گوناگونی به کار می رود، مانند طول آلت در حالت نعوظ کامل یا بدون نعوظ و ... اما معیاری که بیش از سایرین مورد تایید رفرنس های اورولوژی می باشد، 

اندازه گیری طول آلت در حالت کشیده با دست (Stretched Penile Length ) می باشد. این میزان در یک فرد بالغ بین 10تا 16.5 سانتیمتر می باشد.

اندازه نرمال آلت تناسلی درمردان

در حال حاضر به غیر از مواردی که آلت در چربی ریشه خود مخفی شده و میتوان با کاهش وزن و در برخی موارد برداشتن چربی های اضافه و گاهی آزاد نمودن لیگامان های نگهدارنده آلت،

 نسبت به افزایش طول در معرض دید آلت اقدام نمود، 

روش صد در صد تایید شده دیگری وجود ندارد و بسیاری از قرص ها، پماد ها و اسپری هایی که برای این مساله در اینترنت، فروشگاه ها، شبکه های ماهواره ای و ... تبلیغ می شوند، جنبه تجاری دارند و اکثرا مورد تایید وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی نمی باشند. ضمن این که بسیاری از آنها به صورت غیرقانونی وارد کشور می شوند. 

بنابراین کاربرد آنها توصیه نمی شود و ممکن است علاوه بر این که اثر مثبتی نداشته باشند، عوارضی را نیز برای فرد ایجاد نمایند.  

اخیرا در مورد کشنده ها که با کشش مکانیکی باعث افزایش طول آلت می گردند،  مطالعاتی انجام شده و افزایش محدود طول آلت در برخی از آنها گزارش شده است،  اما درمورد عوارض کوتاه مدت و درازمدت این وسایل واین که آیا بتوان به عنوان یک روش مطمئن و بی عارضه آن را به متقاضیان معرفی کرد، نیاز به مطالعات بیشتر وجود دارد.

 

گردآوری توسط راضیه فرقانی

راضیه فرقانی کارشناس مامایی

راضیه فرقانی کارشناس مامایی

راضیه فرقانی کارشناس مامایی دانش آموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران با سابقه ۲۸ سال فعالیت مامایی وزنان درمطب وبیمارستان درتهران .. درحال حاضر مدیر وب سایت تخصصی نوین ماما می باشند که دانش وتجربیات خود را دراین زمینه به کاربران گرامی ارائه می دهند.

ارسال نظر شما

نظر خود را راجع به این مطلب بنویسید و مشارکت کنید
ارسال نظر در حال پردازش...

{{ error }}

{{ result }}

نظرات شما