درمان اختلال مصرف مواد اپیوئیدی(OUD)

0 دیدگاه

درمان اختلال مصرف مواد اپیوئیدی (OUD) | قبل، حین و بعد از بارداری /CDC

Treatment for Opioid Use Disorder Before, During, and After Pregnancy /CDC

برخی از زنان برای کنترل درد یا درمان اختلال مصرف مواد اپیوئیدی (OUD) باید در دوران بارداری از داروهای شبه افیونی استفاده کنند. همانطور که در توصیه های آنها ذکر شد، قطع سریع مواد مخدر در دوران بارداری توصیه نمی شود، زیرا می تواند عواقب جدی از جمله زایمان زودرس، زجرجنین یا سقط جنین را به همراه داشته باشد. توصیه های بالینی فعلی برای زنان باردار به دلیل احتمال بیشتر نتایج بهتر و کاهش خطر عود مبتلا به OUD شامل درمان با دارو برای اختلال استفاده از مواد اپیوئیدی (MOUD)، به جای ترک است. در این زمینه ACOG و SAMSHAمتادون اکسترنال و آیکون بوپرنورفین اکسترنال گزینه های اول درمان برای زنان باردار مبتلا به OUD به همراه رفتاردرمانی را پیشنهاد میکند. قرص های ترکیبی حاوی بوپرنورفین و نالوکسان به دلیل محدودیت شواهد در حال حاضر برای درمان OUD در زنان باردار توصیه نمی شود. در حالی که برخی از مراکز درمانی از نالترکسون برای درمان OUD در زنان باردار استفاده می کنند، اطلاعات فعلی در مورد ایمنی آن در دوران بارداری محدود، مهم است که تشخیص دهیم که سندرم NAS یک وضعیت قابل انتظار در زنان در معرض MOUDباشد.

درمان سندرم ترک مواد اپیوئیدی نوزادان (NOWS) به عوامل زیادی بستگی دارد:

توجه به مواد مخدر یا داروهای دیگر که نوزاد در رحم در معرض آن قرار گرفته است سلامت کلی نوزاد ؛ و این که آیا نوزاد (بین هفته 39 تا 40 بارداری) به دنیا آمده است. هنگامی که علائم مشخص میشود درمان اولیه حمایتی و در صورت عدم پاسخ دارویی است. این نوع مراقبت ممکن است شامل روش های زیر باشد: قرار دادن نوزاد در یک منطقه تاریک و آرام برای کاهش نور و صدا؛ قنداق کردن نوزاد، ارائه مقادیر مکرر و کم شیر خشک یا شیر مادر برای کمک به مشکلات تغذیه ؛ یا اجازه دادن به نوزاد برای ماندن در یک اتاق با مادر، خروج ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد مخدر در رحم در 28 روز اول زندگی ، سندرم ترک مواد اپیوئیدی نوزادان (NOWS) نیز نامیده می شود. برخی از نوزادان، به ویژه آنهایی که علائم ترک شدیدتری دارند، ممکن است علاوه بر مراقبت، به داروهایی مانند مورفین یا متادون نیز نیاز داشته باشند. داروها می توانند به جلوگیری از تشنج ، بهبود تغذیه ، توقف اسهال ، کاهش تحریک و کنترل علائم شدید کمک کنند. هنگامی که به نظر می رسد علائم ترک کنترل می شود ، دوز دارو به تدریج کاهش می یابد. نوزادانی که تحت درمان NOWS با دارو قرار می گیرند ممکن است نیاز داشته باشند بعد از تولد مدت بیشتری در بیمارستان بمانند. اگر مادران به طور غیرقانونی دارو مصرف می کنند ، بیش از یک دارو مصرف می کنند یا HIV مثبت هستند ، تغذیه با شیر مادر توصیه نمی شود.

درمان مادران مبتلا به اختلال مصرف مواد اپیوئیدی بعد از زایمان

حمایت از زنان مبتلا به OUD پس از تولد نوزاد مهم است. زنان ممکن است با بسیاری از عوامل جدید در زندگی خود سازگار شوند. به عنوان مثال، آنها ممکن است کم خوابی و نگرانی از نیازهای مراقبت از نوزاد را تجربه کنند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید زنان را در این مدت تحت نظر داشته باشند و در صورت نیاز دوز مصرفی را تنظیم کنند. به طور کلی باید از قطع MOUD برای OUD در زمان بلافاصله پس از تولد نوزاد خودداری کرد. حداقل، تا زمانی که نوزاد به طور مداوم در طول شب نمی خوابد و شیر مادر را کامل نکرده است، باید از آن اجتناب کرد. با این حال ، در صورت ثبات مادر، اگر مادر و فرزند به خوبی پیوند خورده اند، اگر مادر و فرزند دارای محیط امن و پایدار در خانه و محیط اجتماعی هستند پایان دادن به MOUD در نظر گرفته می شود. MOUD باید به آرامی کاهش یابد تا از خروج جلوگیری شود. غربالگری سایر شرایط بهداشت روانی زنان مبتلا به OUD همچنین ممکن است شرایط روانی دیگری از جمله افسردگی و اضطراب داشته باشند.

https://www.cdc.gov

ترجمه مریم سادات معصوم زاده