آیا فعالیت های جنسی برای بیماران قلبی بدون خطر است؟

آیا فعالیت های جنسی برای بیماران قلبی بدون خطر است؟ متخصص پزشکی اجتماعی، عضو تیم تخصصی سلامت جنسی انجمن ازدواج و خانواده کشور، فلوشیپ پزشکی جنسی و روان درمانگر جنسی برای اکثر بیماران قلبی عروقی داشتن رابطه جنسی بی خطر است به ویژه اگر بیماری آنها تحت کنترل باشد؛ البته میزان این ایمنی به شدت مشکلات نیز بستگی دارد. ممکن است فعالیت جنسی سنگین برای برخی از موارد نارسایی شدید قلبی چندان قابل توصیه نباشد. اگر در مورد وضعیت خود ابهامی دارید، حتماً موضوع را با پزشک معالج خود در میان بگذارید. حتی بعد از رهایی از یک سکته قلبی نیز پزشک آمادگی طرح سوال توسط شما در مورد نحوه ادامه زندگی جنسی را دارد و نباید در این خصوص تردید کنید. برخی بیماران نگران هستند که فعالیت جنسی ممکن است باعث سکته یا حتی ایست قلبی شود. پژوهش های متعدد نشان داده اند که چنین احتمالی بسیار ناچیز است (حداقل احتمال آن از بسیاری از حوادث ناگواری که به شکل روزمره ممکن است برای آدم ها پیش بیاید کمتر است!). آمادگی بدنی لازم برای یک رابطه جنسی، معادل چند دقیقه پیاده روی سریع یا بالا رفتن از دو طبقه پله است. حتی برای بیماران بعد از حمله قلبی توصیه من در کلینیک این است که هر وقت قادر بودید تا سر کوچه پیاده بروید و ظرف ماستی را بخرید و به منزل برگردید، بدون آن که احساس ناراحتی در قفسه سینه یا درد داشته باشید، شما آماده شروع مجدد فعالیت جنسی هستید. این تذکر لازم است که به مجرد احساس درد در قفسه سینه یا تنگی نفس باید فعالیت جنسی متوقف شود. بیماران با شرایط قلبی عروقی زیر باید از فعالیت جنسی اجتناب کنند تا زمانی که پزشک اجازه لازم را به آنها بدهد: - وجود دردهای جلوی قفسه سینه (چه قبل از تشخیص مشکلات قلبی و چه بعد از آن)؛ - احساس تنگی نفس در جریان فعالیت های زندگی روزمره؛ - بیماری قلبی عروقی تشخیص داده شده از قبل که تحت کنترل نیست؛ - نارسایی پیشرفته قلبی؛ - وجود آریتمی های کنترل نشده (اختلال یا نامنظمی در نواخت ضربان قلب)؛ - مبتلایان به افزایش فشار خون (هایپرتانسیون) کنترل نشده؛ - بیماری های ماهیچه قلب (کاردیومیوپاتی ها)؛ - سابقه سکته قلبی در چند هفته اخیر افرادی که داروهای حاوی نیترات مصرف می کنند (مثل نیتروگلیسیرین یا نیتروکانتین و ...) نباید از داروهای مهار کننده فسفودی استراز مثل سیلدینافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس)، آوانافیل (استندرا) یا داروهای ترکیبی که حاوی این دسته دارویی هستند استفاده نمایند. همزمانی مصرف این داروها می تواند به افت شدید فشار خون منجر شود. باید به این نکته دقت کرد که حتی اگر شرایط قلبی عروقی برای رابطه جنسی محدودیت هایی ایجاد کند، این موضوع به معنی توقف کامل تعاملات جنسی نیست. پزشک شما یا درمانگر جنسی دارای صلاحیت می تواند حد و مرزهای رفتار جنسی ایمن را برای شما و شریک جنسی شما مشخص نموده و فعالیت های جنسی جایگزین را تشریح نماید. معدود بیماران قلبی دارای محدودیت جدی، کماکان می توانند از صمیمیت جنسی و رفتارهایی مثل لمس و آغوش و معاشقه بهره مند باشند. مراقبت از سلامت قلب و عروق در مجموع به کارکرد جنسی بهتر و رضایت جنسی بیشتر در همه افراد کمک می کند. توصیه های زیر را جدی بگیرید: - مصرف میوه و سبزیجات را فراموش نکنید. حتی اگر چندان به این دسته از خوراکی ها کشش ندارید، بالاخره می توانید انواعی را پیدا کنید که برای شما دلپذیر باشد. - مصرف نمک و چربی های اشباع شده را در رژیم غذایی تا حد ممکن کاهش دهید. - به شکل منظم ورزش کنید. بیماران قلبی در این خصوص حتماً باید با پزشک خود مشورت کنند. - تا جایی که ممکن است وزن خود را در محدوده مناسب حفظ کنید یا حداقل به آن نزدیک کنید. - داروهای خود را همانگونه که تجویز شده مصرف کنید و سرخود آنها را کم و زیاد یا قطع نکنید. - اگر پزشک برای بازتوانی قلب به شما توصیه هایی کرده حتماً آنها را جدی بگیرید. - اگر سیگار یا هرگونه دخانیات دیگر مصرف می کنید، حتماً به دنبال ترک آن باشید. - روش های مدیریت استرس را فرابگیرید. در شرایط فعلی که بسیاری از متغیرهای محیطی در کنترل ما نیستند، چاره ای جز این نداریم. در نهایت باید تاکید کنم که اگر احتمال می دهید بیماری قلبی عروقی یا داروهایی که برای آن مصرف می کنید بر زندگی جنسی شما تاثیر گذاشته است، حتماً موضوع را با پزشک خود مطرح کنید؛ چرا که همیشه راه هایی برای ارتقاء زندگی جنسی زوجین وجود دارد. دکتر سیدعلی آذین