نقش سونوگرافی در ارزیابی تخمدان های پلی کیستیک

در حال حاضر ، ارزیابی سونوگرافی تخمدان ها یکی از معیارهای واجب در تشخیص PCOS با توجه به اجماع روتردام (2003) و انجمن افزایش آندروژن و PCOS است. با این حال ، به دلیل وجود ویژگیهای فراصوتی PCO در زنان سالم ، درج این علائم در معیارهای تشخیصی سندرم تخمدان پلی کیستیک مورد سؤال است ؟ از سوی دیگر ، یافته های موجود ثابت می کند که PCO می تواند ارثی باشد . همچنین تأیید شده است که همزیستی تخمدانهای پلی کیستیک با PCOS صرف نظر از عوامل قومی یا نژاد (بیش از 90٪ موارد) رایج است . افزایش فولیکولهای تخمدان در این سندرم کاملاً با هیپراندروژنیسم همراه است ، که توسط Dewailly و همکارانش نشان داده شده است. به همین دلیل ، ارزیابی تصاویر PCO و افزایش سطح AMH می تواند در تشخیص اختلالات تخمدان در بیماران PCOS مفید باشد . تصویر سونوگرافی PCO ، همانطور که در معیارهای روتردام گنجانده شده است ، در حال حاضر در 50٪ از جمعیت عمومی زنان مشخص شده است. با توجه به نتایج مطالعات ، نشان داده شده است که وجود ویژگیهای PCO در زنان سالم در سن باروری ، با اختلالات متابولیک قابل توجه همراه نیست ، اما افزایش اندکی در سطح AMH و آندروژن ، در مقایسه با خانمهایی که دارای ساختار تخمدان نرمال هستند ، قابل مشاهده است حضور PCO در جمعیت بیماران بالغ اغلب با اختلالات قاعدگی و آکنه همراه است. با این حال ، این علائم برای تشخیص PCOS کافی نیست. با این حال ، ساختار تخمدان پلی کیستیک در این گروه سنی می تواند نشان دهنده الیگو اوولاسیون در بیماران PCOS باشد. بنابراین این بیماران باید از نظر بالینی و سونوگرافی کنترل شوند و سطح AMH باید کنترل شود. مطالعات موجود در مورد علائم سونوگرافی PCO نتایج متناقضی به همراه داشته است. از یک سو ، آنها زنان با فنوتیپ های غیر همگن کاملاً سالم و تخمک گذاری عادی و در کسانی که دارای PCOS خفیف هستند نشان می دهد. از طرف دیگر ، آنها جمعیت زنان با فنوتیپ همگن باویژگی PCO را به عنوان نوعی خفیف سندرم تخمدان پلی کیستیک نشان می دهند . برای نتیجه گیری ، باید تأکید کرد که بدون شک تأثیر توسعه فناوریهای جدید در ارزیابی سونوگرافی از ویژگیهای PCO است. از زمان انتشار معیارهای روتردام این روند باعث افزایش درصدی از تشخیص PCO و PCOS شده است. بنابراین لازم است که هنجارهای تشخیصی متداول جدید در مورد تعداد فولیکولهای تخمدان و استانداردسازی تکنیکی که در آن شمارش می شود تهیه شود. با این حال ، استفاده از تکنیک های معاینه جدید نیازی به اصلاح هنجارهای تشخیصی مربوط به حجم تخمدان ها ندارد ، که با حساسیت کمتری در مقایسه با تعداد فولیکول تخمدان مشخص می شوند. توجه به نیاز به تعیین هنجارهای تشخیصی بسته به سن بیماران و نژادی در زنان به شکل انفرادی وفرد به فرد مورد توجه قرار می گیرد. ارزیابی سطح AMH به عنوان معادل ویژگیهای فراصوت PCO یک روش امیدوار کننده است. با این حال ، برای ایجاد هنجارهای تشخیصی رایج باید روشهای تحلیلی استانداردسازی شود. به همین دلیل است که مطالعات بیشتری که در مورد جمعیت منتخب زنان انجام شده است منابع : PubMed& ESHRE