نیاز آهن برخلاف نیاز به تغذیه کم انرژی( پرفیبر) فعلی یکسان است! این بدان معنی است که #آهن بیشتری باید در هر واحد انرژی جذب شود. فراتر از قابل دسترس بودن آهن در رژیم غذایی با افزایش محتوای اجزای غذایی باعث افزایش جذب آهن (اسید اسکوربیک ، گوشت و ماهی) یا با کاهش محتوای بازدارنده ها (به عنوان مثال ، فیتات ها ، تانن ها) می شود. حالت دوم با توجه به روند اخیر و معقول به سمت افزایش مصرف رژیم غذایی پرفیبر امکان پذیر نیست. نقش کلیدی #اسید_اسکوربیک در جذب آهن بدون توجه به رژیم غذایی به طور کلی پذیرفته می شود. دلایل نقش آن به دو صورت است: 1) جلوگیری از تشکیل ترکیبات غیر محلول و غیر قابل جذب آهن 2) کاهش فریک آهن( آهن سه ظرفیتی) نسبت به فروس آهن( آهن دوظرفیتی) جذب آهن دوظریفتی بالاتر است ، که به نظر می رسد نیاز به جذب آهن از داخل مخاط است. نکته: ویتامین_C خوراکی غلظت های بافت و پلاسما را ایجاد می کنند که استحکام بدن را کنترل می کند. تقریباً 70٪ -90٪ ویتامین C با مصرف متوسط ​​30-180 میلی گرم در روز جذب می شود. با این حال ، در دوزهای بالاتر از 1 گرم در روز ، جذب به کمتر از 50٪ می رسد و #آسکوربیک غیر قابل جذب می شود منبع: PubMed ترجمه: راضیه فرقانی