چگونه باکتری های واژن به طور طبیعی از کلامیدیا محافظت می کنند؟

0 دیدگاه

چگونه باکتری های واژن به طور طبیعی از کلامیدیا محافظت می کنند؟

منتشر شده چهارشنبه 14 اوت 2019 توسط Catharine Paddock PhD Fact توسط Jasmin Collier
تحقیقات جدید ، برای اولین بار نشان می دهد که چگونه برخی باکتری های موجود در واژن و سلولهای اصلی دهانه رحم برای محافظت در برابر شایع ترین عفونت مقاربتی (STI)عمل میکنند. دانشمندان نشان می دهند که چگونه باکتری های واژن می توانند در برابر کلامیدیا محافظت کنند. دانشمندان مدتی می دانند که ترکیب میکروب ها یا میکروبیوم در مهبل و دهانه رحم می تواند در مقاومت به کلامیدیا تأثیر بگذارد.

در تالار گفتگو بخوانبد:تاثیر ویتامین D بر واژینوز باکتریایی

به عنوان مثال تحقیقات قبلی نشان داده بود که میکروبیوم های واژن با سطح بالایی از برخی باکتری های لاکتوباسیلوس می توانند در مقابل عفونت کلامیدیایی محافظت کنند. با این حال، تا قبل از مطالعه اخیر mBio، مشخص نبود که چگونه باکتریهای محافظ تأثیر خود را اعمال می کنند.
محققان، از دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند (UMSOM) در بالتیمور، با تعجب متوجه شدند که این محافظت بطور مستقیم از باکتری های مفید حاصل نمی شود. درعوض، آنها دریافتند که مقاومت در برابر عفونت کلامیدیایی نتیجه تغییراتی است که باکتریها در سلولهای آستر یا اپیتلیوم واژن و دهانه رحم ایجاد می کنند.
این تیم پیشنهاد می کند که یافته ها درک نقش میکروبیوم در محافظت در برابر STI ها را افزایش دهد.
آنها یادآور می شوند ، "پیشرفت استراتژی های درمانی مبتنی بر میکروبیوم جدید برای محافظت از زنان در برابر عفونت و بهبود بهداشت واژن و دهانه رحم ممکن است باعث پیشرفت چنین درک درستی شود."

نیاز به درک مکانیسم های مقاومت

کلامیدیا یک STI شایع است. این عفونت توسط باکتری Chlamydia trachomatis است و درمان آن بسیار آسان است.
هر دو جنس زن ومرد با داشتن رابطه جنسی واژن ، دهان یا مقعد با شخصی که عفونت دارد می توانند دچار کلامیدیا شوند. کلامیدیا مانند سایر STI ها می تواند شیوع ویروس HIV را تسهیل کند.

در صورت عدم درمان ، زنان مبتلا به کلامیدیا مشکلات ناباروری برای آنها ایجاد میشود. علاوه بر این ، زنان باردار مبتلا به عفونت می توانند در هنگام تولد کلامیدیا را به نوزادان خود منتقل کنند. این به نوبه خود ، خطر ابتلا به پنومونی در نوزادان و وضعیتی که باعث کوری می شود را افزایش می دهد.
عفونت كلاميديا معمولاً علائمي ندارد و در صورت بروز آنها ، معمولاً هفته ها طول مي كشد تا ظاهر شود.
علائم کلامیدیا شامل احساس سوزش در هنگام ادرار کردن و ترشحات غیر طبیعی از مهبل یا آلت تناسلی است. یک علامت کمتر شایع در مردان بیضه های دردناک و متورم است.
در سال 2017 ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در مجموع 1،708،569 گزارش عفونت کلامیدیایی را ثبت کردند.
ژاک روول، استاد ارشد مطالعات میکروبیولوژی و ایمونولوژی در UMSOM ، می گوید: "کلامیدیا یک مسئله بزرگ در زمینه سلامت در ایالات متحده است.

مطالعه گونه لاکتوباسیلوس مورد بررسی قرار گرفت

در چهار نوع میکروبیوم واژن ، گونه های مختلف لاکتوباسیلوس باکتریها حاکم هستند.

لاکتوباسیلوس

در مطالعه قبلی ، محققان نشان داده بودند که پنج ترکیب عمده میکروبیوم وجود دارد که می توانند در مهبل سکونت داشته باشند.
به نظر می رسد در چهار نوع میکروبیوم واژن ، گونه های مختلف لاکتوباسیلوس باکتریها حاکم هستند. نوع پنجم مقادیر لاکتوباسیلوس بسیار کمی دارد و به احتمال زیاد همزمان با خطر بیشتر HIV و سایر STI ها و همچنین زایمان زودرس همزمان است.
در مطالعه جدید ، این تیم تحقیقات دقیق تر در مورد ترکیبات مختلف میکروبیوم واژن و گونه های مختلف لاکتوباسیلوس آنها انجام داده است. آنها نمونه هایی از واژن از زنان مبتلا به کلامیدیا ، همراه با کشت لاکتوباسیلوس و سلولهای اپیتلیال مهبل و دهانه رحم را استفاده کردند. نتایج نشان داد که گونه L. iners ، که معمولاً در مهبل ساکن است ، به سلولهای انسانی در دفاع از عفونت کلامیدیایی کمک نمی کند.
در مقابل ، به نظر می رسد L. crispatus - که گونه دیگری نیز است که معمولاً در مهبل ساکن است - از سلول های انسانی در برابر عفونت کلامیدیامحافظت می کند.

اسید لاکتیک D در برابر کلامیدیا محافظت می کند

محققان سرانجام دلیل اینكه برخی از گونه های لاكتوباسیلوس قادر به محافظت از سلولها هستند در حالی كه برخی دیگر اینگونه نیستند را تأیید كردند.
تمام گونه های لاکتوباسیلوس اسید لاکتیک تولید می کنند. با این حال ، دو نوع، یا ایزوفرم، از اسید لاکتیک وجود دارد: فرم L و فرم D.

گونه های مختلف لاکتوباسیلوس مقادیر مختلفی از دو شکل اسید لاکتیک تولید می کند. به عنوان مثال، L. اینرز تقریباً منحصراً فرم L اسید لاکتیک تولید می کند. در مقابل ، L. crispatus هم اسید L- لاکتیک و هم اسید لاکتیک D تولید می کند، اما محققان دریافتند که غالب اسید- لاکتیک D است که از عفونت کلامیدیوم محافظت می کند.
به نظر می رسد که اسید لاکتیک D با کاهش تکثیر سلولی ، C. trachomatis را کمتر وارد سلول های اپیتلیال انسان می کند ، که تیم نشان داده بود تکثیر سلولی یک شرایط لازم برای عفونت است.
در آزمایش های بعدی ، محققان دریافتند که اسید لاکتیک D با از طریق ژن هایی که چرخه سلولی را هدایت می کنند ، تکثیر سلول های انسانی را کاهش می دهد.
در یک آزمایش نهایی ، آنها نشان دادند که یک "میکروبیوم بهینه" در مهبل می تواند محافظت طولانی مدت در برابر عفونت کلامیدیایی ارائه دهد.
محققان تحقیقات خود را در مورد چگونگی استفاده از یافته ها به عنوان پایه ای برای محافظت در برابر C. trachomatis و چگونگی استفاده از آنها در سایر STI ها ادامه می دهند.