متفورمین بیشتر نتایج دیابت تیپ دو در دوران بارداری را بهبود می بخشد

متفورمین بیشتر نتایج دیابت تیپ دو( T2D) در دوران بارداری را بهبود می بخشد.

زنان مبتلا به دیابت نوع 2 که در طول بارداری برای کنترل سطح گلوکز خون خود از متفورمین استفاده می کنند ، دارای مزایای مختلفی از جمله کاهش وزن ، کاهش دوز انسولین وکاهش نوازاد باوزن بالا نسبت به سن بارداری هستند ، نتایج یک آزمایش کنترل شده تصادفی را نشان می دهد.

با این حال ، این دارو همچنین با افزایش خطر کوچکی نوزادان نسبت به سن بارداری( LBW) در دوران بارداری همراه بود ، که این سوال را به وجود می آورد که خطر سلامتی فرزندان را در مقابل سودمندی متفورمین قرار می دهد.

دکتردنیس اس. فیگ ، بیمارستان مونت سینا ، تورنتو ، انتاریو ، کانادا

گفت: "درک بهتر از پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت این تأثیرات بر نوزادان برای توصیه صحیح به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در مورد استفاده از متفورمین در دوران بارداری مهم خواهد بود."

این تحقیق در کنفرانس حرفه ای دیابت انگلیس ارائه شد: سری آنلاین در 17 نوامبر و اخیراً در دیابت و غدد درون ریز لنست منتشر شده است.

بیشتر بخوانید:تاثیر تستوسترون بر دیابت آقایان

به طور خلاصه ، فیگ گفت که ، در حالت تعادل ، او تمایل دارد که به اکثر زنان باردار مبتلا به دیابت نوع 2 متفورمین بدهد ، شاید به استثنای کسانی که ممکن است های ریسک برای نوزادان کوچک نسبت به سن بارداری باشند ، به عنوان مثال زنانی که محدودیت رشد داخل رحمی داشته ، افراد سیگاری و کسانی که بیماری کلیوی قابل توجهی دارند ، یا شاخص توده بدنی کمتری دارند (BMI).

افزایش شیوع دیابت نوع 2 در بارداری

فایگ گفت که در سالهای اخیر در سراسر جهان پیشرفته شیوع دیابت نوع 2 در بارداری افزایش چشمگیری داشته است.

انسولین یک روش درمانی استاندارد برای مدیریت دیابت نوع 2 در بارداری است ، اما این زنان مقاومت به انسولین مشخصی دارند که در بارداری بدتر می شود ، این بدان معناست که نیاز آنها به انسولین افزایش می یابد و منجر به افزایش وزن ، تزریقات دردناک ، هزینه های زیاد و عدم رعایت آن می شود.

بنابراین با وجود درمان با انسولین ، این زنان همچنان با افزایش نتایج نامطلوب مادر و جنین روبرو هستند و اگرچه متفورمین به طور فزاینده ای در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 در دوران بارداری استفاده می شود ، اطلاعات کمی در مورد فواید و مضرات استفاده از متفورمین بر نتایج بارداری در این زنان وجود دارد.

بنابراین ترایال MiTy برای تعیین اینکه آیا متفورمین می تواند نتایج را بهبود بخشد انجام شد.

این تیم 502 زن را از 29 منطقه در کانادا و استرالیا که قبل از بارداری دیابت نوع 2 داشتند یا در دوران بارداری دیابت آنها تشخیص داده شده بودند ، قبل از 20 هفته بارداری بررسی کرد. این زنان علاوه بر رژیم انسولین معمول خود ، در هفته های 6 تا 28 بارداری ، متفورمین 1 گرم دو بار در روز یا دارونما تصادفی دریافت کردند.

دیابت نوع 2 قبل از بارداری در 83٪ از زنان گروه متفورمین و در 90٪ از کسانی که به دارونما اختصاص داده شده بودند ، تشخیص داده شد. میانگین سطح A1c در تصادفی سازی 47 میلی مول در مول (5/6 درصد) در هر دو گروه بود.

میانگین سنی مادر در شروع کار تقریباً 35 سال و میانگین سن حاملگی در تصادفی 16 هفته بود. میانگین BMI قبل از بارداری تقریبا 34 کیلوگرم در مترمربع بود.

نکته قابل توجه، تنها 30٪ از نژاد اروپایی بودند.

اضافه وزن کمتر ، A1c پایین تر ، انسولین کمتری که با متفورمین مورد نیاز است

فیگ گزارش داد که از نظر نسبت زنان مبتلا به نتیجه ترکیبی سقط ، زایمان زودرس ، آسیب هنگام تولد ، ناراحتی تنفسی ، افت قند خون نوزاد یا پذیرش در مراقبت های ویژه نوزادان بیش از 24 ساعت تفاوت معنی داری بین گروه های درمانی وجود ندارد. ساعت (P = 0.86).

با این حال ، افزایش وزن کلی زنان در گروه متفورمین در طول بارداری نسبت به گروه دارونما ، به میزان 1.8 کیلوگرم (P <0.0001)کمتر بود.

آنها همچنین آخرین سطح A1c در بارداری را به میزان قابل توجهی پایین تر ، با 41 میلی مول در مول (5.9 درصد) در مقابل 43.2 میلی مول در مول (6.1 درصد) در موارد دارونما (015/0 = P) ، و به دوز انسولین کمتری نیاز داشتند ، 1.1 در برابر 1.5 واحد در کیلوگرم در روز (P <0.0001) ، که تقریباً کاهش 44 واحدی در روز دارد.

در زنای که متفورمین تجویز شده بود ، کمتر به سزارین نیاز داشتند ، در 53/4٪ در مقابل 62/7٪ در گروه دارونما (03/0 = P) ، اگرچه تفاوتی بین گروه ها در فشارخون بارداری وپره اکلامپسی وجود نداشت.

شایعترین عوارض جانبی عوارض گوارشی بود که در 27.3٪ از زنان گروه متفورمین و 22.3٪ از افراد دارونما مشاهده شد.

از نظر از دست دادن بارداری( (81/0 = P) ، زایمان زودرس (16/0 = P) ، آسیب به هنگام تولد (37/0 = P) ، دیسترس تنفسی (49/0 = P) و ناهنجاری های مادرزادی (16/0 = P).بین گروه متفورمین و دارونما تفاوت معنی داری وجود نداشت

میانگین وزن هنگام تولد با متفورمین کمتر است

با این حال ، فیگ نشان داد که میانگین وزن هنگام تولد برای فرزندان زنانی که متفورمین دریافت می کنند ، کمتر از کسانی است که به دارونما اختصاص داده شده اند ، در 3.2 کیلوگرم (7.05 پوند) در مقابل 3.4 کیلوگرم (7.4 پوند) (0.002 = P).

همچنین در زنانی که متفورمین تجویز می کنند ، دارای نوزادی با وزن هنگام تولد 4 کیلوگرم (8.8 پوند) یا بیشتر ، در 12.1 درصد در مقابل 19.2 درصد ، یا خطر نسبی 0.65 (0.466 = P) و نوزادی بسیار بزرگ برای سن بارداری 8.6 در مقابل 14.8، ، یا خطر نسبی 0.58 (P = 0.46). اما نگران کننده، متفورمین همچنین با افزایش خطر کوچکی نوزادان نسبت به سن بارداری ، 12.9 در مقابل 6.6 با دارونما ، یا خطر نسبی 1.96 همراه بود (033/0 = P).

فایگ اظهار داشت که این ممکن است به دلیل تأثیر مستقیم متفورمین باشد "زیرا همانطور که می دانیم متفورمین مسیر mTOR را مهار می کند" ، که "سنسور اصلی مواد مغذی در جفت" است و می تواند "شار مواد مغذی و رشد جنین را کاهش دهد".

وی گفت که روشن نیست که آیا نوزادان کوچک نسبت به سن بارداری "سالم هستند یا ناسالم".

برای بررسی بیشتر ، این تیم مطالعه MiTy Kids را آغاز کرده است ، که پی گیری فرزندان در آزمایش MiTy برای تعیین اینکه آیا متفورمین در دوران بارداری با کاهش چربی و بهبود مقاومت به انسولین در کودکان در 2 سالگی ارتباط دارد یا خیر.

به چه افرادی باید متفورمین داده شود؟

در طول بحث ، هلن آر. مورفی ، دکترای پزشکی ، دانشکده پزشکی نورویچ ، دانشگاه شرق آنگلیا ، انگلستان ، از این سوال که آیا Feig توصیه می کند متفورمین را در بارداری ادامه دهد ، اگر پیش از بارداری برای مشکلات باروری به جای دیابت شروع شود.

وی پاسخ داد: "اگر آنها دیابت ندارند و این فقط برای PCOS [سندرم تخمدان پلی کیستیک] است ، من یا آن را به محض باردار شدن متوقف کردم یا گاهی اوقات آن را در سه ماهه اول ادامه دادم ، و سپس قطع کردم."

وی گفت: "اگر فرد مبتلا به دیابت باشد ، فکر می کنم با توجه به این مطالعه ، برای اکثر افراد آن را ادامه می دهم."

دیابت وغدد درون ریز لانست

بیستم نوامبر2020

منبع: www.medscape.com

ترجمه : راضیه فرقانی